ایمان؛ ضامن حقوق مردم

پایگاه رهنما:

دومین ویژگی رئیس جمهور مطلوب از نگاه رهبر معظم انقلاب اسلامی «با ایمان» بودن است. ایمان و تقوا برای تک تک افراد جامعه لازم و ضروری است اما داشتن این ویژگی برای یک مسئول و مدیر نظام اسلامی، بسیار ضروری تر است. چرا که یک رئیس جمهور مومن و متقی تنها در شخصیت و رفتار فردی خود آثار این ایمان را بروز نمی دهد، بلکه در رفتار سیاسی خود نیز چنین اثری را نمایان می سازد.

مروری بر بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامی نشان می دهد ایشان در اغلب دیدارهای مسئولان –بخصوص در ماه مبارک رمضان- آنان را به تقوا توصیه کرده اند و درباره آثار و برکات آن توضیحاتی را فرموده اند. برای فهم بهتر چرایی لزوم متصف بودن رئیس جمهور به ایمان و تقوا، بیانات رهبری بهترین ملاک و معیار است. ایشان در ماه رمضان سال 98 در جمع مسئولان نظام در این خصوص می فرمایند؛

«در حاشیه‌ی دعوت به تقوا در قرآن -که از اوّل تا آخر آن بارها و بارها ماها به تقوا دعوت شدیم؛ به همین حقیقت کارساز و راهگشا- و در قبال این، تقوای از غیر خدا هم مطرح شده که به نظرم در سوره‌ی نحل است: وَ لَهُ الدّینُ واصِبًا اَفَغَیرَ اللهِ تَتَّقون؛ آیا از غیر خدا ملاحظه میکنید؟ خب، غیر خدا یعنی چه؟ ملاحظه‌ی پدر انسان، مادر انسان که خوب است، ملاحظه‌ی برادر مؤمن که خیلی خوب است، اینها مراد نیست؛ یعنی قدرت های غیر خدایی، قدرت های ضدّ خدایی. پس وقتی ما پایبند تقوا شدیم، از قدرت خدا پروا میکنیم، از قدرتهای غیر خدا پروا نمیکنیم؛ «پروا نمیکنیم» یعنی ملاحظه‌ آنها را نمی کنیم. نه اینکه حواسمان را جمع نمی کنیم؛ چرا، باید حواسمان جمع باشد امّا از آنها نمی ترسیم، فکر نمی کنیم که زندگی ما، سعادت ما، آینده‌ِ ما، سرنوشت ما دست آنها است؛ این لازمه‌ی تقوا است. ببینید؛ اینها همه راه‌های پیروزی یک ملّت است‌، یعنی در یک امّت اسلامی  وقتی تقوا بود، و این جور اندیشیدن، و این جور عمل‌ کردن بود، قهراً شکوفایی پیش می‌آید، حرکت پیش می‌آید و پیشروی، اعتلا، ارتقا، و آن وقت « لِیُظهِرَهُ عَلَی الدّینِ کُلِّه» می شود که [از سوی] خدای متعال، مکرّر و چند بار در قرآن آمده  است.

 تقوا دامنه‌ی وسیعی هم دارد؛ یعنی از خلوت دل شما تقوا وجود دارد که شهوات را در دل راه ندهید، رَیب(تردید و دو دلی) و شکّ در حق را در دل راه ندهید، هوای نفْس را از خودتان دور کنید؛ [یعنی] این مشکلاتی که ماها دچارش هستیم. دیشب تلویزیون یک برنامه‌ای از امام (رضوان‌ الله ‌علیه) پخش میکرد. خب واقعاً امام، حکیم به معنای واقعی کلمه بود، یعنی حرف که میزد، دائم حکمت از دل او جاری می شد -البتّه ما بودیم در آن جلسه امّا خب تذکّر خیلی لازم است- یک جمله‌ای ایشان میگفتند که «ماه رمضان موجب می شود که از شهوات، خودمان را دور کنیم، بخصوص شهوات معنوی؛ شهوت معنوی سخت‌تر است؛ قدرت‌طلبی، جاه‌طلبی، اینها شهوات معنوی [است]. اینکه انسان سعی کند در همه‌ی میدان های زندگی خودش را تحکیم کند، این آن شهوت معنوی است؛ شهوات ظاهری و مادّی و اخلاقی و [مانند] اینها هم که به جای خود محفوظ است. تقوا از اینجا شروع می شود تا به عرصه‌ اجتماع؛ در جنگ، تقوا وجود دارد، در فعّالیّت های سیاسی تقوا معنا می دهد، در فعّالیّت های اقتصادی همین جور. آن وقت من و شما که [جزو] مسئولین هستیم در کشور و مدیریّت های مختلف به عهده‌ی ماها است، حرکتمان، قولمان، فعلمان، ضمیرمان، تصمیممان، به سرنوشت مردم ارتباط پیدا می کند؛ و اینجا است که تقوا اهمّیّت پیدا می کند. اینکه گفتم تقوا برای من و شما مهم‌تر از مردم عادی است، به خاطر این است؛ باید مراقبت کنیم، تقوا به خرج بدهیم. کارگزار حکومت، مبتلا به ارتباط نزدیک با حقوق مردم است؛ اگر چنانچه بی‌تقوا باشد، حقوق مردم پامال خواهد شد، آن وقت دیگر قابل جبران نیست؛ حالا فلان کار خلاف شخصی و ظلم به نفْس را که انسان انجام میدهد، خب توبه می کند، بعد یک جوری جبران میشود امّا وقتی حقوق مردم پامال شد، چه جوری انسان می خواهد این را جبران کند؟»