هفته گذشته خبر ترور شهید محسن فخریزاده ملت ایران را داغدار کرد. این جنایت بزدلانه علیه یک مقام علمی به قدری منزجر کننده بود که نه تنها ملت ایران، بلکه بسیاری از ملتهای دیگر نیز آن را محکوم کردند. به عنوان مثال ساعاتی بعد از این ترور، هشتگهای سننتقم لقادة النصر (انتقام فرماندهان پیروزی را خواهیم گرفت) و همچنین محسن فخری زاده در توئیتر عراق ترند شدهاند. علاوه براین، بسیاری از شخصیتهای سیاسی در کشورهای دوست و حتی دشمن نیز این ترور را محکوم کردند و آن را غیر قابل قبول دانستند. از مسئولان سیاسی کشورهایی چون بحرین، امارت و کویت گرفته تا حتی رئیس سابق سازمان سیا که به صورت زبانی و در مسیر منافع خود، ترور این دانشمند ایرانی را محکوم کردند. اما در میان این واکنشها، یک گروه همچنان از ملت خودشان و دولتهای دوست، دشمن و منافق عقب ماندند. گروهی که خود را سلبریتی و جزو ستارههای ملت ایران به شمار میآورند. در میان جامعه هنرمندان و ورزشکاران، تنها تعداد معدودی این ترور را محکوم کردند و مقام این دانشمند شهید را پاس داشتند. این بی تفاوتی و رفتار غیر مسئولانه عجیب و غیر قابل باور بود. در همین خصوص علیرام نورایی بازیگر سینما و تلویزیون از این رفتار بازیگران و هنرمندان انتقاد کرد و در استوری اینستاگرام خود با کنایه نوشت: «رفیق، سکوت درباره ترور دانشمند هستهای کشورمان نشانه روشنفکری و ضدجنگ بودن نیست! نشانه دیگریست! ننگ بر ترور، ننگ بر جنگ، ننگ بر جنگ افروز». البته علاوه بر این بازیگر، عدهای از هنرمندان با درک روشنی که از جایگاه خود داشتند، بیانیهای برای محکومیت این ترور منتشر کردند. اما تعداد امضاکنندگان این بیانیه بسیار کمتر از تعداد هنرمندانی بود که معمولا در همه حوادث سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و... خود را صاحب نظر میدانند. برخی دلیل این سکوت را سانسورهای شبکههای اجتماعی و ترس آنها برای از دست دادن صفحات اجتماعی خود دانستند. برخی دل نگرانی برای از دست دادن فالوورها را مطرح کردند و برخی نیز از علاقه این جماعت به دریافت تابعیت دیگر کشورها گفتند. اما این اقدام هر دلیلی داشته باشد، اقدامی تاسفبار بود. افرادی که خود را جزو سلبریتیهای جامعه میدانند و بواسطه ارج نهادن ملت، به شهرت رسیدند چه زمانی قرار است با غم و شادی این ملت شریک شوند و درکی از منافع ملی خود پیدا کنند؟ سلبریتی هایی که هر روز با پستهای جدید در قابهای لاکچری مشغول فخرفروشی به ملت هستند، چطور نتوانستند جنایت علیه یک شخصیت علمی که مایه فخر ملت بود را محکوم کنند. مگر این جماعت همان کسانی نیستند که هر زمان حرف از اقتدار نظامی ایران میشود، کبوترهای سفید را به نمایش میگذارند و فریاد درود بر صلح و نفرین برجنگ را سر میدهند؟ پس چطور در برابر ترور فردی که عمرش را صرف علمآموزی برای دفاع از وطن کرده است سکوت کردهاند؟ همین چند ماه قبل بود که این جماعت برای نجات مجرمان امنیتی از مجازات، به صورت یکپارچه و همنوا با جریانهای سیاسی بیگانه، هشتگ #اعدام_نکنید را به راه انداختند و هر کدامشان با انتشار پستی، سعی میکردند از این غافله عقب نیفتند. این موضوع عجیبی نیست که جامعه از افرادی که خود را جزء مشاهیر و خواص آن جامعه میدانند انتظار داشته باشد که در خصوص موضوعات ملی واکنش نشان دهند و بی تفاوت نباشند. ما چه بخواهیم و چه نخواهیم سلبریتی ها به واسطه شهرت در جایگاهی قرار دارند که میتوانند بر طرز فکر بسیاری از طرفداران خود تاثیرگذار باشند و این بیتفاوتی نسبت به موضوعات ملی، بی مسئولیتی این جماعت را در جایگاهی که قرار گرفتهاند نشان میدهد.
ارسال نظرات