18 آذر 1399 - 16:30
یادداشت

بیگانه­ هایی در میان ما

هفته گذشته خبر ترور شهید محسن فخری­زاده ملت ایران را داغدار کرد. این جنایت بزدلانه علیه یک مقام علمی به قدری منزجر کننده بود که نه تنها ملت ایران، بلکه بسیاری از ملت­های دیگر نیز آن را محکوم کردند
نویسنده :
زینب شاهینی
کد خبر : 7867

پایگاه رهنما:

هفته گذشته خبر ترور شهید محسن فخری­زاده ملت ایران را داغدار کرد. این جنایت بزدلانه علیه یک مقام علمی به قدری منزجر کننده بود که نه تنها ملت ایران، بلکه بسیاری از ملت­های دیگر نیز آن را محکوم کردند. به عنوان مثال ساعاتی بعد از این ترور، هشتگ‌های سننتقم لقادة النصر (انتقام فرماندهان پیروزی را خواهیم گرفت) و همچنین محسن فخری زاده در توئیتر عراق ترند شده‌اند. علاوه براین، بسیاری از شخصیت­های سیاسی در کشورهای دوست و حتی دشمن نیز این ترور را محکوم کردند و آن را غیر قابل قبول دانستند. از مسئولان سیاسی کشورهایی چون بحرین، امارت و کویت گرفته تا حتی رئیس سابق سازمان سیا که به صورت زبانی و در مسیر منافع خود، ترور این دانشمند ایرانی را محکوم کردند. اما در میان این واکنش­ها، یک گروه همچنان از ملت خودشان و دولت­های دوست، دشمن و منافق عقب ماندند. گروهی که خود را سلبریتی و جزو ستاره­های ملت ایران به شمار می­آورند. در میان جامعه هنرمندان و ورزشکاران، تنها تعداد معدودی این ترور را محکوم کردند و مقام این دانشمند شهید را پاس داشتند. این بی تفاوتی و رفتار غیر مسئولانه عجیب و غیر قابل باور بود. در همین خصوص علیرام نورایی بازیگر سینما و تلویزیون از این رفتار بازیگران و هنرمندان انتقاد کرد و در استوری اینستاگرام خود با کنایه نوشت: «رفیق، سکوت درباره ترور دانشمند هسته‌ای کشورمان نشانه روشنفکری و ضدجنگ بودن نیست! نشانه دیگریست! ننگ بر ترور، ننگ بر جنگ، ننگ بر جنگ افروز». البته علاوه بر این بازیگر، عده­ای از هنرمندان با درک روشنی که از جایگاه خود داشتند، بیانیه­ای برای محکومیت این ترور منتشر کردند. اما تعداد امضاکنندگان این بیانیه بسیار کمتر از تعداد هنرمندانی بود که معمولا در همه حوادث سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و... خود را صاحب نظر می­دانند. برخی دلیل این سکوت را سانسورهای شبکه­های اجتماعی و ترس آنها برای از دست دادن صفحات اجتماعی خود دانستند. برخی دل نگرانی برای از دست  دادن فالوورها را مطرح کردند و برخی نیز از علاقه این جماعت به دریافت تابعیت دیگر کشورها گفتند. اما این اقدام هر دلیلی داشته باشد، اقدامی تاسف­بار بود. افرادی که خود را جزو سلبریتی­های جامعه می­دانند و بواسطه ارج نهادن ملت، به شهرت رسیدند چه زمانی قرار است با غم و شادی این ملت شریک شوند و درکی از منافع ملی خود پیدا کنند؟ سلبریتی­ هایی که هر روز با پست­های جدید در قاب­های لاکچری مشغول فخرفروشی به ملت هستند، چطور نتوانستند جنایت علیه یک شخصیت علمی که مایه فخر ملت بود را محکوم کنند. مگر این جماعت همان کسانی نیستند که هر زمان حرف از اقتدار نظامی ایران می­شود، کبوترهای سفید را به نمایش می­گذارند و فریاد درود بر صلح و نفرین برجنگ را سر می­دهند؟ پس چطور در برابر ترور فردی که عمرش را صرف علم­آموزی برای دفاع از وطن کرده است سکوت کرده­اند؟ همین چند ماه قبل بود که این جماعت برای نجات مجرمان امنیتی از مجازات، به صورت یکپارچه و همنوا با جریان­های سیاسی بیگانه، هشتگ #اعدام­_نکنید را به راه انداختند و هر کدامشان با انتشار پستی، سعی می­کردند از این غافله عقب نیفتند. این موضوع عجیبی نیست که جامعه از افرادی که خود را جزء مشاهیر و خواص آن جامعه می­دانند انتظار داشته باشد که در خصوص موضوعات ملی واکنش نشان دهند و بی تفاوت نباشند. ما چه بخواهیم و چه نخواهیم سلبریتی ­ها به واسطه شهرت در جایگاهی قرار دارند که می­توانند بر طرز فکر بسیاری از طرفداران خود تاثیرگذار باشند و این بی­تفاوتی نسبت به موضوعات ملی، بی مسئولیتی این جماعت را در جایگاهی که قرار گرفته­اند نشان می­دهد.

 

ارسال نظرات