امارات، لقمه اول رژیم صهیونیستی

توافق امارات با رژیم صهیونیستی که دیروز و با صدور بیانیه‌ای رسمیت یافت، اتفاق جدیدی نیست. فقط امروز این روابط رسمیت یافت و اعلام شد. و الا با توجه به سوابقی که در برخی رژیم‌های مرتجع عربی از جمله امارات و عربستان و بحرین در سال‌های اخیر دیده‌ایم و مسابقه‌ای که حکام این کشورها با حرص وولع خاصی برای عادی‌سازی روابط با رژیم صهیونیستی با یکدیگر داشتند، کاملاً مشخص بود که منتهی به نقطه‌ای می‌شود که امروز و به صورت علنی در امارات دیدیم.
نگاه رژیم صهیونیستی به امارات و عربستان و بحرین و برخی کشورهای دیگر عربی که نفاق و خیانت‌شان در مسئله فلسطین محرز است، یک نگاه تاکتیکی و ابزاری و از بالا به پایین است. تلاش رژیم‌های مرتجع عربی برای عادی‌سازی روابط با تل‌آویو به‌طوری که هر یک دنبال ربودن گوی سبقت از دیگری است، یک تلاش مذبوحانه‌ای است که بیش‌ازپیش حکام سازش‌گر را در بین افکار عمومی ملت‌های مسلمان منطقه و جهان بی‌آبرو خواهد کرد.
ولی با این وجود، مسئله فلسطین همچنان زنده است و زنده خواهد ماند و خیانت‌ها و سازش‌ها و خنجرهای از پشت نیز هیچ خللی در آرمان فلسطین که آزادی قدس شریف و نابودی اسرائیل در منتهی الیه آن قرار دارد، ایجاد نخواهد کرد.
جبهه مقاومت در دوران طلایی خویش به سر می‌برد و گسترش کمی و کیفی آن در سال‌های اخیر نشان می‌دهد که آزادی قدس شریف بیش از هر زمان دیگری قابل دست‌یافتنی‌تر شده است.
واقعیات و معادلات حاکم بر جهان اسلام و هندسه قدرتی که در منطقه در حال شکل‌گیری است، نشان می‌دهد که آرمان فلسطین کماکان در صدر مسائل و دغدغه‌های جهان اسلام قرار دارد طوری‌که حتی جنگ‌افروزی چندین ساله گروه‌های دست‌ساز تکفیری و تروریستی در منطقه و تلاش‌های غربی – عربی – عبری برای سرنگونی دولت‌های مقاومت نیز نتوانست فلسطین را به حاشیه براند.
توافق امارات با رژیم صهونیستی برای عادی‌سازی روابط، چیزی جز بلعیده شدن نرم‌افزاری این کشور ذره‌ای عربی توسط موجود پراشتهایی به نام رژیم صهیونیستی نیست. کما اینکه تل‌آویو نیز به خوبی به این درک رسیده است که رژیم‌های مرتجع عربی که هیچ محبوبیتی در جهان اسلام ندارند و امنیت را جز در قراردادهای تسلیحاتی جستجو نمی‌کنند، مشتریان پر و پیمانی هستند که می‌شود آن‌ها را به خوبی دوشید.