حامد افروغ؛ عدالت اجتماعی که یکی از پایههای زندگی جمعی بشر بوده و فقدان آن غالبا در صدر اعتراضات و مطالبات مدنی و بشری است، همچنان در قرن حاضر که بشر در اوج پیشرفت فناوری و تضارب آرا قرار دارد نیز از جمله گمشدههای اوست.
اگر چه کشورهای مختلف هر کدام با روشهای خاص خود سعی در تحقق این خواسته اصیل و مهم جوامعشان دارند و از این میان، دولتهای پر طمطراق جهان نیز با تفاخر خاصی خود را مجری عدالت اجتماعی میدانند، اما شیوع بیماری کرونا از یکسو و قتل یک جوان سیاهپوست در آمریکا از سویی دیگر، این گمانه را به ذهن متبادر میسازد که نظم دقیق و ظریف غرب، بیشتر در شرایط عادی و به اصطلاح «گل و بلبل» حاکم است و در شرایط سخت گویا در بر پاشنه همان توحش پیشین میچرخد، اتفاقی که این روزها به صورت علنی و عریان در پیش چشم مردم جهان در حال وقوع است.
غرب به قول مثل قدیمی ایرانی، مانند «گاو 9 من شیرده»، وجهه پیشرفتها، ظرایف و اقدامات به ظاهر زیبای اجتماعی، اقتصادی و رسانهای خود را که تا پیش از این مورد تعریف و تمجید و حتی اغوای سایر ملل قرار گرفته بود، به ورطه نابودی کشاند تا بار دیگر چهره کریه نوع نگاه ابزارمحور و خودخواهانه ایدئولوژیهای آنان را که بر مبنای نگاه مادیگرایانه به زندگی بنا نهاده شده، رسوا کند؛ در حالی که در این سوی زمین، در ایران، برخلاف تمام تبلیغات منفی و سیاهنماییهای داخلی و خارجی، شیوع بیماری کرونا، بار دیگر ذات اصیل و ریشهدار مردم ایران را در مدیریت یک بلای اجتماعی برای ختم به خیر شدن نتیجه آن به نمایش گذاشت و نشان داد که «شیر، شیر است، گرچه پیر است».
از بحث و بررسی رسواییهای اخیر غرب که بگذریم، بازنگاه به داشتههای خود برای بازیابی اعتماد به نفس از دست رفته ـ در واقع غارت شده ـ ملت ایران با توجه به درخششی که در طول برهههای مختلف تاریخ پر فراز و نشیبش نشان داده، از اهم موضوعات امروز کشور است. همدلی و مناعت طبع مردم ایران که در مبارزه با شیوع ویروس کرونا بار دیگر ظهور و بروز یافت، نشان داد که این مردم برخلاف جوامع غربی، اگر مورد احترام و اعتماد مسئولان قرار گیرند، همواره به صورت خودکار و خودجوش در مسیر صحیح و برازنده شأن خود گام برمیدارند، مسیری که از آغاز انقلاب اسلامی به صورت جهانی و تاریخی به نمایش گذاشته شد و در دفاع مقدس به اوج رسید؛ لذا باید با توجه ویژه به شاخصهای فرهنگ اصیل ایرانی، بر بازسازی و بهسازی جامعه ایران با محوریت آموزههای متعالی اسلام اقدام کنیم.
مهربانی، رافت، نوعدوستی و ادبی که قرنهاست در ذات مردم این سامان نهادینه شده از جمله ثروتهایی است که باوجود تبلیغات منفی و سرخوردهکننده دشمنان داخلی و خارجی، میتواند به تقویت فرهنگ اصیل ایرانی منجر شود، فرهنگی که آن را بالنده و شکوفا در جریان نهضت امام خمینی (ره) و مدیریت هشت سال دفاع مقدس به نظاره نشستیم.
ایران با تمام بلایایی که از خارج بر آن متحمل شد، از جمله جنگهای خانمانبرانداز تاریخی مثل حمله مغول، یا دسیسههای دول غربی در استعمار و استثمار کشور، مانند تحمیل قطحی و حذف ناجوانمردانه نیمی از جمعیت کشور، یا جنگ خسارتبار تحمیلی هشت ساله و توطئههای ضد انقلاب در ناامنسازی شهرها، همواره به صلابت و بزرگدلی مردمش تکیه زده است؛ مردمی که همه این شدائد را با امید به آیندهای روشن و اعتماد به دست انتقامگیرنده الهی از سر گذراندهاند.
آنچه که امروز در تکمیل امیدواری و توکل به خدا، مصداق «با توکل زانوی اشتر بستن» است، اعتماد به خود و جوانان کشور است، اعتمادی که میتواند بار دیگر سربلندی را برای ایران و ایرانی به ارمغان آورده و آبی بر آتش فتنهها و توطئههای داخلی و خارجی باشد. از اینرو بر همه ماست که با پررنگ کردن نقاط قوت و راهکارجویی برای رفع نواقص، دست همت بر زانو زده و همچون سالهای پیروزی انقلاب اسلامی و دفاع مقدس، مسیر بزرگی و پیشرفت را هموار کنیم چرا که پس از قرنها افت و خیز و آزمون و خطا، به اذعان کارشناسان امر، انقلاب اسلامی و دفاع مقدس دو نقطه روشن و امیدبخش ملت ایران برای رهایی از ستمدیدگی هستند که امتحان خود را در وقت خود پس دادهاند.
ارسال نظرات