سلام ماه خدا به روی ماه بندگان خدا

امسال، هرچند روز‌های بهاری‌مان با بیماری کرونا گره‌خورده است و شاید این گره کمی دل‌هایمان را غمگین‌تر و خسته‌تر کرده باشد، اما در عوض تقارن دو بهار رمضان‌المبارک و اردیبهشت‌ماه دل‌نشین را باید به فال نیک گرفت، دو بهاری که هم‌زمان شدند تا روح و جانمان با این هم‌زمانی و تقارن، طراواتی دوباره یابد.
رمضان بهار قرآن است؛ ماهی که اگر خوب به آن دل بدهیم، آورده‌هایی از آن خواهیم داشت که هرگز در ۱۱ ماه دیگر شاید نتوانیم به این راحتی به آن‌ها دست پیدا کنیم. ماهی که بر اساس روایات متواتر پیامبر گرامی اسلام (ص)، حتی خواب آن نیز عبادت است و همین کافی است تا کمی از عظمت این ماه عزیز را درک کنیم. امام محمدباقر علیه‌السلام در رابطه با این ماه می‌فرمایند: «لکل شیء ربیع و ربیع القرآن شهر رمضان؛ هر چیز بهاری دارد و بهار قرآن، ماه رمضان است». پیامبر مکرم اسلام (ص) نیز دراین‌باره می‌فرمایند؛ «اگر بنده خدا ارزش ماه رمضان را می‌دانست، آرزو می‌کرد که سراسر سال، رمضان باشد». نفس کشیدن در این ماه، پر از برکت و نور است و این نور، زندگی تاریک بشر در قرن ۲۱ را روشن می‌کند، قرنی که در آن بشریت به‌ظاهر، به علوم زیادی دست پیداکرده و قدرتمند شده، اما رواج یک ویروس ناشناخته و کشنده مانند کرونا این نکته را یادآوری کرد که بشر هنوز درگیر اشتباهات و جهالت خودش است و اگر خدا نخواهد، از پس هیچ‌چیز برنمی‌آید.
درهرحال، این ماه سراسر برکت و مغفرت آمده است تا هر یک از ما توشه‌ای از این سفره برچینیم؛ پیامبر اعظم (ص) در حدیثی دیگر می‌فرمایند؛ «اى مردم! ماه خدا بابرکت و رحمت و مغفرت به شما روى آورد، ماهى که نزد خدا از همه ماه‌ها برتر و روزهایش بر همه روز‌ها و شب‌هایش بر همه‌شب‌ها و ساعاتش بر همه ساعات برتر است، ماهى است که شما در آن به میهمانى خدا دعوت‌شده و مورد لطف او قرارگرفته‌اید، نفس‌های شما در آن تسبیح و خوابتان در آن عبادات، عملتان در آن مقبول و دعایتان در آن مستجاب است» البته قطعاً ماه رمضان امسال برای تمامی مسلمانان جهان از جمله هم‌وطنان عزیز ما، کمی متفاوت‌تر از سال‌های گذشته خواهد بود؛ روز‌هایی پس از خانه‌نشینی اجباری، روز‌هایی پس از استغفار و دعا برای رفع بلا، روز‌هایی در غم از دست دادن برخی از هم‌وطنان و مردم در سرتاسر جهان! روز‌هایی پر استرس که جز یاد خدا نمی‌توانست آرامش را به دل‌هایمان بیاورد و حالا با همین دل، مهمان ماه خدا شده و بر سر سفره او می‌نشینیم. نعمتی که برخی از عزیزانمان در اقصی نقاط کشور به خاطر درگیر شدن با کرونا از دست دادند و دیگر در بین ما نیستند تا بتوانند از این سفره بهره‌مند شوند، اما ما که هستیم باید این لحظات را قدر دانسته و این بار ماه رمضانمان را به دعا برای تعجیل در فرج امام زمان (عج) گره بزنیم که قطعاً درک ماه رمضان واقعی، جز با حضور آن حضرت میسر نخواهد شد.

 

اما شرایط مناجات‌ها و دعا‌ها و شاید حتی شب‌های قدر امسال ممکن است تا حدی با شرایط سال‌های قبل متفاوت باشد؛ این ویروس منحوس آمده است و میان ما فاصله انداخته، بنابراین از دعای دسته‌جمعی که قطعاً اثرات بیشتری نیز خواهد داشت محروم خواهیم بود، اما شاید همین فاصله افتادن بین ما با مؤمنان به خداوند، موجب شود تا بیش‌ازپیش دل‌هایمان برای سعادت و رستگاری همدیگر بتپد و برای هم دعا کنیم. قطعاً کسانی که به بقیع رفته باشند اذعان می‌دارند که در آنجا می‌آموزند که تنها دعا کنند، اما با سوز دل. امسال خانه‌هایمان را به یاد بقیع با دعا‌های تکی و یا خانوادگی منور کنیم و در حق همدیگر نیز دعا کنیم و بدانیم که هرچند از دیدن نعماتی، چون طبیعت زیبای بهار، محروم شده‌ایم، اما بهاری پیش رو داریم که قطعاً باعث صافی‌دل و روحمان خواهد شد، بنابراین در همین شب‌های پایانی ماه شعبان دست به دعا برداشته و رزق این ماه عزیز را از ابتدا تا انتهایش از خدا بخواهیم که رسول خدا (صلی‌الله علیه و آله) فرمودند: «ان ابواب السماء تفتح فى اول لیلة من شهر رمضان و لا تغلق الى اخر لیلة منه؛ درهاى آسمان در اولین شب ماه رمضان گشوده مى‏شود و تا آخرین شب آن بسته نخواهد شد».