فرصت نجات انسان‌ها از اسارت تمدن غرب

یادداشت: بعد از شکست کمونیسم و بنیان‌گذاری پدیده جهانی‌شدن، همه در این اندیشه بودند که جهان بر مبنای ارزش‌های لیبرال دموکراسی در دنیا به‌صورت یک جریان غالب و مسلط درآمده است و سعادت جهان در نهایت در قالب ایدئولوژی لیبرال دموکراسی محقق می‌شود اما ویروس کرونا اکنون این تصور باطل را بخوبی نشان می‌دهد.

گزاره‌های خبری

۱. پایگاه دیلی سیگنال متعلق به اندیشکده بنیاد هریتج در یادداشتی به قلم آرمسترانگ ویلیامز نوشت: ما آمریکایی‌ها دوست داریم خودمان را مرکز و کانون دنیا بدانیم. ما اغلب بر روی خودمان تمرکز می‌کنیم و می‌خواهیم بدانیم رویدادهای جهانی از چشم‌انداز میهن‌پرستی و استئناانگاری خود خوانده آمریکا چگونه به نظر می‌رسند. اما در سرتاسر دنیا، بشریت در مواجهه با نیروهایی که از کنترلش خارج هستند، خوار و کوچک شده است. تا قبل از آنکه ویروس همه‌گیر شود، دوست داشتیم خودمان را با روایات کاذب درباره اهمیت خویشتن فریب بدهیم. اما عجز و ناتوانی ما در برابر اراده خداوند اکنون دیگر بر همگان روشن شده است. ما آنقدرها که تصور می‌کنیم بر امور مسلط نیستیم. ما مرهون قدرت‌هایی بسیار بزرگ‌تر از قدرت خود هستیم و ما در برابر این قدرت برتر هیچ نیستیم. ویروس کرونا به وضوح به ما نشان داد که به یکدیگر نیاز داریم و اینکه بشر محتاج خداست. ۲. حبیب فوعانی، نویسنده لبنانی درباره تأثیر کرونا بر جهان نظریه فرنسیس فوکویاما نوشت: اکنون می‌توان به این نتیجه رسید که لیبرال دموکراسی سرنوشت محتوم بشریت نیست و پاندمیک کرونا ضربه‌ای کمرشکن به نظریه "پایان تاریخ" فوکویاما و همفکرانش وارد کرده است. منطق "تاریخ" در حال حاضر علیه جهان غرب عمل می‌کند. ۳. جوزف نای:کووید-۱۹ نشان داد که ما قادر نیستیم راهبرد خود را با این دنیای جدید تطبیق دهیم. ۴. جان آلن رئیس اندیشکده بروکینگز: «فاتحان» بحران کووید-۱۹، به روال معمول تاریخ را خواهند نوشت.

نکته راهبردی

رهبر انقلاب در سخنرانی نیمه شعبان به رفتار و عملکرد دنیای غرب در ماجرای کرونا اشاره کردند و با برشمردن مصادیقی از غرب وحشی فرمودند: «در این ماجرا فرهنگ و تمدن غرب محصول خود را نشان داد که این نتیجه طبیعی فلسفه حاکم بر تمدن غربی مبتنی بر فردگرایی و مادی‌گرایی و غالباً بی‌خدایی است.» پخش شدن صدای اذان و سجده دسته‌جمعی در برخی از کشورهای غربی و عطش آن‌ها برای دستیابی به یک قدرت بی‌نهایت و یک منجی، حاکی از بریدگی جامعه غرب از آنچه آزادی بشر تبلیغ می‌شد و آشتی مجدد با معنویت و خدا است.