جنايات رئیس جمهور دوران جنگ!

فرمانده محترم کل سپاه به دولت آمریکا توصیه کرد تا به جای اینکه از نیروهای نظامی خود برای کشتن مردم منطقه غرب آسیا استفاده کند، از آنها برای حفظ سلامت مردم سرزمینش در مقابله با کرونا بکار گیرد. در شرح این کلام باید یادآور شد در حالی که بسیاری از مردم آمریکا مانند سایر مردم جهان در معرض تهدید جانی ناشی از گسترش ویروس کوئید 19 قرار دارند و شرایط عمومی این کشور از سایر کشورها بغرنج تر گزارش می شود، دولت این کشور جنایاتی را مرتکب می شود که می توان از آن به عنوان جنایتکار جنگی یاد کرد. چراکه ترامپ رسماً شرایط حاکم بر کشورش را جنگی و خودش را رئیس جمهور دوران جنگ خوانده است.
برخی از جنایات جنگی دولت آمریکا در شرایط فعلی عبارتند از:
1-    تجاوزات نظامی در عراق،
2-    حمایت از طالبان در افغانستان،
3-    حمایت همه جانبه از کودک کشی آل­سعود دریمن،
4-    تحریم دارویی جمهوری اسلامی ایران
5-    بلوکه کردن اموال ملت ایران
6-    بازداشت برخی از شهروندان ایرانی به بهانه واهی در شرایط کرونایی آمریکا،
7-    ناتوانی در جلوگیری از فاجعه انسانی در ایالات متحده،
8-    ناتوانی در رفع اتهام دخالت در تولید کرونا و نقش پنتاگون در آزمایش جنگ های بیوتروریسم
بدون تردید یکی از عوامل موثر در تداوم جنایات آمریکا سکوت مجامع بین المللی و سازمان های حقوق بشری می باشد. سکوتی که مانند جنایات دولت آمریکا ناقض بسیاری از قوانین حقوقی بین المللی می باشد. رفتار دولتمردان آمریکا و سکوت سازمان های بین المللی از منظر حقوق بین الملل با قوانین زیادی مغایرت دارد که از باب نمونه می توان به موارد زیر اشاره کرد:
1-        بند 1، ماده ی 25 اعلامیه ی جهانی حقوق بشرکه بر حق برخورداری از استانداردهای بالای زندگی و سلامت شخص و خانواده تاکید دارد.
2-        بند 1 ماده ی 55 منشور سازمان ملل متحد که مشخصا به حق زندگی، اشتغال و پیشرفت اقتصادی و بند 2 آن که بر حق سلامتی انسان ها تصریح دارد.
3-        بند 1 از ماده ی 69 پروتکل الحاقی کنوانسیون ژنو که یکی از وظایف سازمان های  بین المللی را رساندن مواد غذایی، دارو، پوشاک، وسایل استراحت و سرپناه ضروری به همه انسان ها به عنوان مقتضیات ضروری بقای آنها بر شمرده است.
4-        ماده ی 3 اعلامیه ی جهانی حقوق بشر و بند 1 ماده ی 6 کنوانسیون بین المللی که بر تامین حقوق مدنی و سیاسی به عنوان حق ذاتی انسان ها تاکید دارد.
5-        بند 2 ماده ی 4 همین کنوانسیون که تخطی از این قوانین را در هیچ شرایطی مجاز نمی شمارد.
6-        بند 2 ماده ی 1 مشترک این کنوانسیون و مفاد کنوانسیون بین المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی که  بر جلوگیری از محرومیت ملت ها از دسترسی به وسایل معاش خویش را مورد تاکید قرار داده است.
7-        بند 2 ماده ی 11 همین کنوانسیون که بر تامین حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی انسان ها به عنوان حق بنیادین بشر اصرار کرده و تاکید می کند هیچ بهانه ای برای سلب مسئولیت در این زمینه پذیرفتنی نیست.
8-        بخش ج بند 2 از ماده ی 12 میثاق بین المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی انسان ها که بر حق پیشگیری از شیوع بیماری های واگیر و فراگیر و
9-        بخش دال بند 2 همین ماده که به حق دسترسی انسان ها به دارو، تجهیزات پزشکی و درمانی تصریح دارد.
10-    بخش iv در بند e راجع به حق برخورداری از سلامتی و درمان مصرح در ماده ی 5 کنوانسیون.
11-    مقررات کنوانسیون چهارم ژنو سال 1949 و  پروتکل های الحاقی  1977 که احترام به حقوق بشر را در جریان تصویب تحریم های اقتصادی از وظایف شورای امنیت سازمان ملل دانسته است.
12-     ماده ی 23 کنوانسیون چهارم ژنو که دولت های عضو سازمان ملل را موظف می کند تا به عبور آزادانه ی کلیه ی محموله های دارویی و مواد بهداشتی و مواد غذایی ضروری، پوشاک و موادغذایی تقویتی مخصوصا برای کودکان زیر 15 سال، زنان باردار یا زنانی که به تازگی وضع حمل کرده اند، برای ساکنان غیرنظامی کمک کنند.
13-    بند 1 ماده ی 55 منشور سازمان ملل متحد که مشخصا به حق زندگی، اشتغال و پیشرفت اقتصادی و بند 2 آن در باره حق سلامتی انسان ها اشعار دارد.