- ازدواج سفید و سرنوشت سیاه!
- قهرمانان ملی را به تاریخ نسپاریم!
- سناریوهای مختلف بنزینی پیش روی دولت/ برای مدیریت مصرف سوخت چه باید کرد؟
- دولت تصمیم به اعمال خاموشی گرفت/ آغاز قطع منظم برق از فردا
- شاخص شماره ۵۲/ شریک جرم
- سهگونه کنش؛ سازش،جنگ و مقاومت
- کتاب «پاییز آمد» توسعهدهنده فرهنگ ایثار و دفاع مقدس است
- نگین درخشان ری
- پلیس و امنیت اقتصادی پایدار
- نگاهی بر دستاوردهای عملیات وعده صادق ۲
- چرا ترور رهبران جنبشهای مقاومت موجب فروپاشی آنها نمیشود؟
- جوانهای ورزشکار موجب سربلندی ایران هستند/ ملت را شاد کردید، از همه شما صمیمانه تشکر میکنم
- ماهوارهبر «قائم-۱۰۵» و ماهواره «نور-۴» تا سال آینده پرتاب میشود +فیلم
- صالح قاسمی: سازمان برنامه و بودجه پاشنه آشیل موفقیت قانون جوانی جمعیت است
- سپاه ۷۳ مجتمع آبرسانی برای ۳۵۰۰ روستا میسازد
جمعه ؛ 02 آذر 1403 میلاد علمدار کربلا مبارک باد
پایگاه رهنما ، «عباس» فرزند دلیر اسدالله الغالب علی ابن ابی‌طالب و امّ‌البنین، در روز چهارم شعبان المعظم سال 26 هجری قمری در مدینه پای در عرصه خاکی نهاد. مادرش فاطمه، دختر حزام بن خالد بود که نیاکانش همه از دلیر مردان عرب بوده و در شجاعت و دلیری در دنیای عرب مشهور بوده‌اند.
وقتی عباس به دنیا آمد، حضرت علی ابن ابی طالب (ع) در گوش او اذان و اقامه گفت، نام خدا و رسول را به گوش او خواند و نام او را عباس نهاد. امام گاه‌گاهی قنداق عباس را در آغوش می‌گرفت، بازوانش را می‌بوسید و گریه می‌کرد. روزی امّ‌البنین علّت این گریه را پرسید، امام در جواب فرمودند: این دست‌ها در راه کمک به حسین قطع خواهند شد، که عبارت «یا کاشف‌الکرب عن وجه‌الحسین» بدین معنا که «ای برطرف کننده غم و اندوه از روی حسین (ع)» مصداق محقق فرموده حضرت امیرالمونین (ع) است.عباس (ع) نه تنها رشید قامت بود، بلکه در خرد برتر و در جلوه‌های انسانی هم رشید بود بدین منظور یکی از القاب حضرت ابوالفضل (ع) «قمرة العشیرة» به معنای ماه بنی هاشم است.
ارسال نظرات