سالی که گذشت در کنار برخی پیروزىها، دستاوردها و درخششها همچون حضور کمنظیر مردم در راهپیمایی ۲۲ بهمن علیرغم همه فشارها و سختیهای اقتصادی و معیشتی مردم، شرکت در انتخابات دوم اسفند در اوج جوسازی رسانهای دشمن و ناامیدسازی برخی گروههای سیاسی از شرکت مردم در انتخابات و یا رویشهای نسل جوان انقلابی و تزریق معنویت و روحیه ایستادگی در مقابل دشمن بهویژه پس از شهادت سیدالشهدای مقاومت حاج قاسم سلیمانی و بسیاری از اتفاقات خوب دیگر که مىتوانست انجام شود و کام ملت ایران را شیرین ترکند که در چموخم ندانمکاریها، بیانگیزگیها یا خدایناکرده عدم اعتقاد به انجام آنها، به فراموشى سپرده شدند یا مورد بیتوجهی و بیمهری قرار گرفت و یا بسیار کمرنگ پیگیرى شدند و کشور دلخوش به اقدامات مشتی کشور اروپایی در قالب اینستکس - که هیچگاه تحقق پیدا نکرد- شد، شاهد اتفاقات ناگوار زیادی بودیم که بهجرئت میتوان گفت: در طول سالهای اخیر نظیر آن را نداشتیم.
پایگاه رهنما :
سالی که گذشت در کنار برخی پیروزىها، دستاوردها و درخششها همچون حضور کمنظیر مردم در راهپیمایی ۲۲ بهمن علیرغم همه فشارها و سختیهای اقتصادی و معیشتی مردم، شرکت در انتخابات دوم اسفند در اوج جوسازی رسانهای دشمن و ناامیدسازی برخی گروههای سیاسی از شرکت مردم در انتخابات و یا رویشهای نسل جوان انقلابی و تزریق معنویت و روحیه ایستادگی در مقابل دشمن بهویژه پس از شهادت سیدالشهدای مقاومت حاج قاسم سلیمانی و بسیاری از اتفاقات خوب دیگر که مىتوانست انجام شود و کام ملت ایران را شیرین ترکند که در چموخم ندانمکاریها، بیانگیزگیها یا خدایناکرده عدم اعتقاد به انجام آنها، به فراموشى سپرده شدند یا مورد بیتوجهی و بیمهری قرار گرفت و یا بسیار کمرنگ پیگیرى شدند و کشور دلخوش به اقدامات مشتی کشور اروپایی در قالب اینستکس - که هیچگاه تحقق پیدا نکرد- شد، شاهد اتفاقات ناگوار زیادی بودیم که بهجرئت میتوان گفت: در طول سالهای اخیر نظیر آن را نداشتیم. طبیعی است، آن روز که اولین شماره سال ۹۸ «تبیین» پس از تعطیلات نوروز منتشر شد، هرچند شروع آن با تیتر سیل در چند استان کشور و درد و رنج مردم عزیز کشورمان آغاز شد، ولی امیدوار به آن بودیم که در ۴۸ شماره پس از آن، جز اخبار خوش و امیدوارکننده در این شمارگان خبری منتشر نکنیم؛ اما افسوس که ناچار شدیم روزی انعکاسدهنده اخبار زلزله سرپل زهاب باشیم و در روزی دیگر، پوششدهنده اخبار و تحلیلهای مربوط به آشوبهای آبان ماه که امنیت ایران عزیزمان را نشانه رفته بود و نیروی انتظامی در خط مقدم برقراری آرامش و امنیت به خطر افتاده بود. با این تصور که روزهای ناخوشی یکی پس از دیگری سپریشده و باید خودمان را آماده جشنهای چهل و یکمین سال پیروزی انقلاب اسلامی، حماسههای حضور در ۲۲ بهمن و انتخابات مجلس شورای اسلامی کنیم. دلخوش به آینده، گام برداشتیم و خبرهای خوش پیروزیها در منطقه و شکست و عقبنشینی دشمن از مواضع خود، میرفت تا غم سیل و بیخانمانی را فراموش کنیم که یکباره، با شهادت بزرگترین اسوه مقاومت در طول این سالها یعنی حاج قاسم سلیمانی، آسمان همچون آواری بر سرمان فرود آمد؛ اما با آنچه از پس این شهادت به دست آوردیم، دانستیم هرچند داغ حاج قاسم بسیار بزرگ بود، ولی حلاوت همدلی و حضور بینظیر دهها میلیونی مردم عراق و ایران در تشییع این شهید عزیز و انتقال فرهنگ مقاومت به نسل نوظهور انقلاب، دستاوردی است که از خون حاج قاسم برای ملت ایران و منطقه فراهم گردید. انتقام خون حاج قاسم را در کمتر از یک هفته در پایگاه آمریکایی «عین الاسد» گرفتیم و نشان دادیم ایران پس از حاج قاسم هم در اوج قدرت است و اصلاً حاج قاسم بود که این فرهنگ را برای ما ماندگار کرد؛ اما هنوز خوشی انتقام را داشتیم مزه مزه میکردیم که ماجرای سقوط هواپیمای اوکراینی آنهم سهواً توسط همان کسانی رخ داد که خوشی انتقام خون حاج قاسم را در عین الاسد برایمان رقمزده بودند. ظاهراً خداوند اراده کرده ملت ایران و سربازان آن را که در اوج صداقت، از ملتهای مظلوم و شریعت الهی حمایت و دفاع میکند را مورد آزمایش قرار دهد تا نسبت به رفتارها و اقداماتی که انجام میدهند، مغرور نکند.
در پازل دیگری از رویدادهای سال ۹۸، ملت ایران دو حرکت بزرگ دیگر را پیش رو داشتند تا پس از آن، وارد سال جدید شوند. یکی حضور در مراسم راهپیمایی ۲۲ بهمن و دیگری شرکت در انتخابات دوم اسفند ۹۸ بود که در هر دو آنها با وجود تبلیغات مسموم و گسترده رسانههای معاند نظام که به هر ابزاری متوسل میشدند تا مردم را از حضور در این دو مناسبت مهم سال ۹۸ بازدارند، ملت ایران عاشقانه این دو حماسه را به شایستگی خلق کردند.
اما در آستانه انتخابات، با اخبار ناگواری که این بار نه امنیت، بلکه سلامت آنها را نشانه رفته بود مواجه شدند. بیماری منحوسی که الآن بیش از سه هفته است مهمان ناخوانده ایرانیان شده و تصمیم گرفته این عید مردم ایران را متفاوتتر از همه عیدهای گذشته آنها کند. باید امروز که در این نقطه پایانى سال قرارگرفتهایم، براى همه کارهایى که مىتوانستیم انجام دهیم ولى با بیتفاوتی یا سستى از کنار آن گذشتیم و انجام ندادیم، حسرت بخوریم.
با وجود همه این دردها و رنجهایی که در سال ۹۸ داشتیم باید گفت: سالى که گذشت، همراه با بسیاری از دستاوردها و توفیقات بزرگ براى کشور بود و در کنار این دستاوردها، هرچند شاهد غمها، ضعفها و کاستیهایی بودیم که آزاردهنده بود ولى فرهنگ دینی به ما آموخته، همیشه امیدوار به آینده بوده و نیمهپر لیوان را ببینیم و از نیمهخالی آن هراس نداشته باشیم. به امید آنکه ملت ایران در همین ابتدای سال ۱۳۹۹ با شکست ویروس منحوس کرونا، شاهد سالی سرشار از موفقیت و نشاط باشند.
ارسال نظرات