خصومت ترامپ با کرونا شخصی است/ تقلای رئیس‌جمهور وسواسی آمریکا مقابل یک ویروس +عکس و فیلم

ویروس کرونای جدید موسوم به «سارس-کووی-۲» (SARS-CoV-۲ [۱] ) در ده‌ها کشور دنیا منتشر شده و متأسفانه ایران نیز در فهرست تعداد جان‌باختگان بر اثر آلودگی به این ویروس و ابتلا به بیماری «کووید-۱۹» بعد از چین در جایگاه دوم قرار دارد. این ویروس که به تازگی آمار قربانیان آن در سراسر جهان از ۳۰۰۰ نفر هم عبور کرد، ظرفیت‌های مدیریتی دولت‌های متعددی را در سراسر جهان به چالش کشیده است، اما شاید هیچ فردی در رأس یک کشور به اندازه دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا، شخصاً از این ویروس، متنفر و در عین حال برای مبارزه با آن ناآماده نباشد.

کتاب‌هایی که شخصیت ترامپ را توصیف کرده‌اند، درباره وسواس بیش از حد او درباره بهداشت فردی متفق‌القول هستند (+)

در همین‌باره بخوانید:

›› چند هزار آمریکایی هر سال بر اثر آنفلوانزا کشته می‌شوند؟

«کرونا مهم نیست، چون آنفلوانزا هر سال ده‌ها هزار آمریکایی را می‌کشد!»

روزنامه آمریکایی نیویورک‌تایمز اخیراً در یادداشتی تحت عنوان «بگذارید نامش را ویروسِ ترامپ بگذاریم [۲] » به قلم «گیل کالینز [۳] » دبیر صفحه سردبیری این روزنامه، به همین مسئله پرداخت. کالینز در بخشی از این گزارش اشاره می‌کند که چه‌بسا مشکل ترامپ با کرونا در وهله اول یک مشکل شخصی باشد. وی می‌نویسد:

رئیس‌جمهور ما حتماً به خاطر مواجهه با مشکلی که هم به «کاهش قیمت سهام» ارتباط دارد و هم به «میکروب»، [از عصبانیت] دیوانه شده است. هرچه باشد، او کسی است که دست دادن را «وحشی‌صفتانه» می‌داند و همیشه دستیارانی «ضدعفونی‌کننده در دست» دنبالش راه می‌روند. ترامپ در بخشی کنفرانس خبری‌اش [درباره وضعیت شیوع کرونا در آمریکا] داستان یکی از حامیانش را تعریف کرد که مبتلا به آنفلوانزا بوده و با همان حالت او را بغل کرده است. به نظر شما این داستان یک ماجرای تخیلی بود [یا واقعاً رخ داده بود]؟ به هر حال، این مسئله [مثل یک شبح] از همان وقت تا الآن او را رها نکرده است. [یکی از توصیفاتی که کتاب‌های متعدد درباره ترامپ می‌کنند، وسواس او درباره نظافت شخصی است.]

 

 

 

در ادامه این گزارش می‌خوانیم:

ترامپ در عین حال، یک توضیح کاملاً جدید هم برای سقوط بازار سهام پیدا کرده است. معلوم می‌شود که سرمایه‌گذاران بیش‌تر از آن‌که از این ویروس همه‌گیر بترسند، از مناظره دموکرات‌ها ترسیده‌اند. ترامپ به خبرنگاران می‌گوید: «به اعتقاد من بازارهای مالی از این ضربه می‌خورند که می‌بینند نامزدهای دموکرات روی صحنه [مناظره] می‌ایستند و حماقت خودشان را نشان می‌دهند.» به علاوه، این ویروس جدید لزوماً مسئله مهمی نیست. آن‌چه که ترامپ را واقعاً «شوکه» کرده، این است که «آنفلوانزا در کشور ما هر سال ۲۵,۰۰۰ تا ۶۹,۰۰۰ نفر را می‌کشد» [جزئیات بیش‌تر]. بنابراین مشکلات [آمریکا در بحبوحه شیوع کرونای جدید] الآن دموکرات‌ها و آنفلوانزا هستند.

 

 

 

نویسنده گزارش نیویورک‌تایمز همچنین اشاره می‌کند: «ترامپ چند ساعت قبل [از کنفرانس خبری] هم با ارسال یک توئیت اطمینان داد [۴] که به‌رغم اظهار نگرانی رسانه‌های شرور و «هم‌قطارانِ بی‌کفایتِ بی‌کاره‌ی دموکرات»، دولت کاملاً برای مقابله با ویروس کرونا آماده است. البته رئیس‌جمهور املای «کرونا» را «کارونا» نوشت، اما خب بالأخره هیچ‌کس بی‌نقص نیست.» کالینز در بخش دیگری از یادداشت خود آشفتگی دولت ترامپ در مقابله با کرونا را این‌گونه یادآور می‌شود:

ملت [آمریکا] اخیراً اولین بار «چاد وولف» را ملاقات کرد، وزیر موقت امنیت داخلی که مقابل یکی از کمیته‌های سنا حاضر شد و [در پاسخ به سؤالات «جان کندی» سناتور جمهوری‌خواه که از منتقدان دولت ترامپ هم نیست]، اذعان کرد که اصلاً نمی‌داند ویروس کرونا چگونه میان انسان‌ها منتقل می‌شود، دقیقاً چه‌قدر خطرناک است، یا ... عملاً هیچ‌چیز دیگری درباره این ویروس نمی‌داند [۵] ... البته تا اندازه‌ای باید به او حق داد؛ وولف تازه ماه نوامبر [حدود سه ماه قبل] این سِمت را عهده‌دار شد. وی پنجمین وزیر امنیت داخلی‌ای است که ترامپ طی سه سال گذشته داشته است. خبر خوب، این‌که وولف حداقل یک معاون (یا یک معاون موقت) دارد: «کن کوچینلی» [عضو کارگروه مقابله با کرونا در دولت ترامپ] که هفته گذشته خبرساز شد، وقتی در توئیتر پرسیده بود [۶] چگونه می‌تواند به نقشه [غیررایگان] آنلاین دانشگاه «جانز هاپکینز» درباره مکان‌های آلوده به کرونا دسترسی پیدا کند [۷] . اما نباید این‌قدر هم نسبت به افراد منصوب رئیس‌جمهور برای محافظت از سلامت [مردم آمریکا] منفی نگاه کرد. بالأخره همه این افراد توسط «دفتر پرسنل ریاست‌جمهوری» تأیید صلاحیت می‌شوند؛ که الآن مدیریت آن به عهده «جان مک‌انتی» است، جوان ۲۹ ساله‌ای که پیش از این به خاطر مشکلات مربوط به قمار و مسائل مالیاتی از یک سِمت دیگر در کاخ سفید اخراج شده بود.

 

 

 

کالینز در انتهای گزارش خود اشاره می‌کند که «آلکس آزار» وزیر «سلامت و خدمات انسانی» دولت ترامپ در نشست کنگره و در پاسخ به این سؤال که آیا حاضر خواهد شد بخشی از بودجه دیوار مرزی با مکزیک را به مقابله با بحران سلامتی کنونی اختصاص دهد یا خیر، صرفاً پوزخند زده است. ستون‌نویس نیویورک‌تایمز سپس هشدار می‌دهد، که بهتر است موضوعات دیوار مرزی و کرونا را کنار هم قرار ندهیم، چون «چه‌بسا اگر رئیس‌جمهور را تشویق کنیم که موضوعات ویروس کرونا و دیوار مکزیک را با هم قاطی کند، یک‌مرتبه اعلام کند که یک سد بسیار بزرگ‌تر و ضخیم‌تر و گران‌تر لازم داریم که از سیل ورود میکروب‌های مهاجر جلوگیری کند.»

«نقشه آلودگی کرونای جانز هاپکینز برای افراد دیگری هم از کار افتاده است، یا فقط من این مشکل را دارم؟... الآن دوباره امتحان کردم. به نظر می‌آید جانز هاپکینز اطلاعاتش را پشت یک جور دیوار عضویت مخفی کرده است. به نظر، زمان بدی برای توقف کمک به دنیا با [پولی کردن] این منبعِ (قبلاً) مفید است. از همین‌جا امیدارم این نقشه به زودی دوباره فعال شود.» توئیت‌های «کن کوچینلی» معاون «چاد وولف» وزیر موقت امنیت داخلی آمریکا. این توئیت‌ها موجب تمسخر کاربران توئیتر شد که بعضاً خواسته بودند «یک نفر یک اشتراک جانز هاپکینز به کوچینلی بدهد» (+)

هر کس خیالش راحت است یعنی از واقعیت خبر ندارد

نیویورک‌تایمز یک روز بعد از انتشار یادداشت کالینز، یادداشت دیگری به قلم «پال کروگمن [۸] » تحت عنوان «تلاقی یک ویروس همه‌گیر با یک کیش شخصیت [۹] » منتشر کرد. «کیش شخصیت [۱۰] » دولت، جامعه یا جمعی را توصیف می‌کند که در آن یک شخص (در این‌جا ترامپ) با استفاده از تاکتیک‌های رسانه‌ای و پروپاگاندا بیش از اندازه ستایش و تقدیس می‌شود. کروگمن که یکی از برجسته‌ترین نظریه‌پردازان اقتصاد و برنده جایزه نوبل سال ۲۰۰۸ است، در این یادداشت هشدار می‌دهد که همه آن‌چه درباره دولت ترامپ از آن می‌ترسیدیم، اکنون در بحران کرونا تحقق پیدا کرده است. کروگمن یادداشت خود را این‌گونه آغاز می‌کند:

خب تا الآن واکنش تیم ترامپ و متحدانش به ویروس کرونا از این قرار است: اتفاقاً برای آمریکا مفید است. به علاوه، دروغی است که رسانه‌های خبری و دموکرات‌ها آن را ایجاد کرده‌اند. تازه، مسئله مهمی هم نیست و مردم باید سهام بخرند. به هر حال، ما این مسئله را تحت کنترل درخواهیم آورد، آن هم تحت رهبری مردی که به علم اعتقاد ندارد.

واکنش ترامپ به ویروس کرونا طی روزهای اول، واکنش طبیعی او به همه بحران‌های دیگر است: «همه چیز عالی است» (جزئیات بیش‌تر) (+)

این اقتصاددان آمریکایی سپس می‌نویسد:

از همان روزی که دونالد ترامپ انتخاب شد، برخی از ما نگران این بودیم که دولت وی چگونه با بحرانی مقابله خواهد کرد که ساخته دست خودش نباشد. نکته شگفت‌آور این است که سه سال از دولت ترامپ سپری شد و ما فرصت نکردیم این مسئله را بفهمیم. تا کنون، هر معضل جدی‌ای که پیش روی دولت ترامپ قرار گرفته، از جنگ‌های تجاری تا رویارویی با ایران، ساخته دست خود دولت بوده است. اما به نظر می‌رسد ویروس کرونا همان آزمونی باشد که از آن می‌ترسیدیم. و نتایج این آزمون هم خوب به نظر نمی‌رسند.

کروگمن یادآوری می‌کند که واکنش ترامپ به ویروس‌های فراگیر به نوعی از ابتدای ریاست‌جمهوری او و کاهش بودجه «مرکز کنترل و پیش‌گیری از بیماری‌ها» و در نتیجه کاهش ۸۰ درصدی [۱۱] بودجه‌ای آغاز شد که این نهاد وابسته به دولت آمریکا به مسئله شیوع جهانی بیماری‌ها اختصاص می‌داد. ترامپ همچنین یگان «امنیت سلامت جهانی» در شورای امنیت ملی را نیز به طور کامل تعطیل کرد. هشدارهای کارشناسان، از جمله «تام فریدن» رئیس سابق مرکز کنترل و پیش‌گیری از بیماری‌ها که گفته بود با این اقدامات، «ما زمین بازی را برای میکروب‌ها خالی خواهیم کرد [۱۲] »، نادیده گرفته شدند، چراکه دولت ترامپ عموماً با علم دشمن است. بنابراین آمریکا پیشاپیش از موضع ضعف وارد بحران کنونی شد.

تخمین‌های «مرکز کنترل و پیش‌گیری از بیماری‌ها» درباره موارد ابتلا، مراجعه به پزشک، بستری و مرگ بر اثر ابتلا به آنفلوانزا؛ آمار سال‌های ۲۰۱۷–۲۰۱۸ و ۲۰۱۸–۲۰۱۹ هنوز نهایی نیستند (جزئیات بیش‌تر) (+)

این استاد دانشگاه آمریکایی در ادامه یادداشت خود توضیح می‌دهد:

ترامپی‌ها در اولین واکنش خود ویروس کرونا را به عنوان یک مشکل مربوط به چین دیدند؛ و دیدگاهشان این بود که هرچه برای چین بد باشد، برای ما خوب است. «ویلبر راس» وزیر بازرگانی از شیوع کرونا به عنوان پدیده‌ای که «بازگشت فرصت‌های شغلی [از چین] به آمریکای شمالی را تسریع می‌کند» اظهار خرسندی کرد [۱۳] . روایت آن‌ها وقتی تغییر کرد که مشخص شد کرونا دارد در نقاطی بسیار فراتر از مرزهای چین شیوع پیدا می‌کند. آن‌وقت کرونا [در روایت دولت ترامپ] تبدیل به یک ترفند فریب‌کارانه توسط رسانه‌های خبری شد. «راش لیمبو [۱۴] » [مجری سرشناس و محافظه‌کار رادیویی و از سرسخت‌ترین حامیان ترامپ] هم در این‌باره اظهارنظر کرد و گفت: «به نظر می‌رسد که ویروس کرونا دارد به عنوان یک سلاح مورد استفاده قرار می‌گیرد تا عنصر دیگری برای سرنگون کردن دونالد ترامپ شود... اکنون می‌خواهم حقیقت را درباره کرونا به شما بگویم... مردم، ویروس کرونا همان سرماخوردگی است [۱۵] .» 

کروگمن با اشاره به این‌که جناح راست آمریکا سال ۲۰۱۴ واقعاً از شیوع ویروس ابولا به عنوان یک سلاح سیاسی برای حمله به دولت وقت باراک اوباما استفاده نموده، و خود دونالد ترامپ با انتشار بیش از ۱۰۰ پیام توئیتری، از واکنش دولت اوباما به شیوع این ویروس انتقاد کرده بود [۱۶] ، خاطرنشان می‌کند:

شواهد نشان می‌دهد که بازارهای مالی با این نظریه که کرونا یک فریب رسانه‌ای است، موافق نیستند. از هفته گذشته تا بعدازظهر روز پنج‌شنبه [۸ اسفند ۹۸] «داو جونز» بیش از ۳۰۰۰ واحد سقوط کرد. به نظر می‌آید که سقوط بازار، بیش‌تر موجب نگرانی دولت می‌شود تا احتمال کشته شدن انسان‌ها. بنابراین «لری کودلو» [مدیر شورای ملی اقتصادی] و اقتصاددان ارشد دولت ترامپ، (در تناقض با ارزیابی مرکز کنترل و پیش‌گیری از بیماری‌ها) به همه اطلاع داد که ویروس «تحت کنترل» است و به آمریکایی‌ها پیشنهاد کرد که سهام بخرند؛ در حالی که بازار همچنان به سقوط خود ادامه داد.

«ویلبر راس» وزیر بازرگانی ترامپ از شیوع کرونا ابراز خرسندی و آن را انگیزه‌ای برای بازگشت فرصت‌های شغلی از چین به آمریکا دانسته بود (+)

نویسنده نیویورک‌تایمز ادامه می‌دهد:

در این مرحله، به نظر می‌رسد که دولت بالأخره متوجه شده بود که احتمالاً باید فراتر از اصرار بر این‌که همه چیز عالی است، کاری انجام بدهد. اما به گفته «گرِگ سارجنت» و «پال والدمن» نویسندگان واشینگتن‌پست [۱۷] ، پیشنهاد اولیه دولت این بود که بودجه واکنش به ویروس کرونا از طریق کاهش کمک‌هزینه اعطایی به فقرا (به طور خاص، کاهش یارانه تأمین گرمایش برای خانواده‌های کم‌درآمد) تأمین شود. یعنی ظلم در همه ابعاد. ترامپ روز چهارشنبه [۷ اسفند ۹۸] کنفرانسی خبری درباره ویروس برگزار کرد که بخش اعظم آن به سیخ زدن‌های پراکنده به دموکرات‌ها و رسانه‌ها اختصاص داشت [۱۸] . با این وجود، وی یک کار انجام داد: مسئول واکنش دولت به تهدید کرونا را تعیین کرد. اما ترامپ به جای این‌که یک کارشناس مراقبت بهداشتی را به عنوان مسئول واکنش دولت تعیین کند، این کار را به عهده مایک پنس، معاون اول رئیس‌جمهور، گذاشت که رابطه جالبی، هم با سیاست‌های بهداشتی و هم با علم دارد.

کروگمن سپس یادآور می‌شود که مایک پنس اوایل حیات سیاسی‌اش در یکی از موضع‌گیری‌های «متفاوت» خود درباره سلامت عمومی اعلام کرده بود که کشیدن سیگار موجب مرگ کسی نمی‌شود [۱۹] . وی زمانی هم که فرمان‌دار ایالت ایندیانا بود، از اجرای یک طرح تعویض سرنگ جلوگیری کرد که می‌توانست از شیوع گسترده اچ‌آی‌وی جلوگیری کند [۲۰] . پنس در عوض خواستار آن شده بود که مردم به جای استفاده از سرنگ‌های پاکیزه، دعا کنند. اکنون دانشمندان دولت موظف هستند قبل از اظهارنظرهای علنی درباره ویروس کرونا، تأییدیه پنس را دریافت کنند [۲۱] .

یادداشت نیویورک‌تایمز این‌گونه به پایان می‌رسد:

به این ترتیب واکنش ترامپی‌ها به بحران کرونا کاملاً خودمحورانه است و تماماً روی این تمرکز دارد که وجهه ترامپ را مثبت نشان بدهد، نه این‌که از مردم آمریکا محافظت کند. اگر حقایق باعث نمی‌شوند وجهه ترامپ مثبت به نظر بیاید، او و متحدانش به بازگوکنندگان حقیقت حمله می‌کنند و رسانه‌های خبری و دموکرات‌ها را مقصر معرفی می‌نمایند؛ و در عین حال، تلاش می‌کنند مانع از آن شوند که دانشمندان به ما اطلاع‌رسانی درست بکنند. به علاوه، ترامپ در انتخاب افراد برای مقابله با یک بحران واقعی، به جای صلاحیت [انجام کار]، وفاداری [به شخص خودش] را مقدم می‌شمارد. شاید ترامپ (و آمریکا) خوش‌شانس باشند، و این بحران آن‌چنان‌که ممکن است وخیم شود، وخیم نشود. اما در حال حاضر هر کس که احساس اطمینان‌خاطر می‌کند، به این خاطر است که متوجه [ابعاد مسئله] نیست.

«مایک پنس» (مرکز تصویر) در نشست مقابله با ویروس کرونا در ساختمان «وزارت بهداشت و خدمات انسانی» آمریکا؛ پنس که پیش‌تر توصیه کرده بود آمریکایی‌ها به جای استفاده از سرنگ‌های پاکیزه برای جلوگیری از انتقال اچ‌آی‌وی دعا کنند، اکنون مسئول مبارزه با شیوع کرونا در آمریکا شده است (+)