حل مشکلات معیشتی اولویت مجلس آینده

انتخابات مجلس یازدهم برگزار و نتایج آن نیز مشخص شد. اصلاح‌طلبان همان‌طور که پیش‌بینی می‌شد در این انتخابات مورد اقبال مردم قرار نگرفتند و اغلب نامزد‌های آنان در سراسر کشور از راه‌یابی به مجلس بعدی بازماندند. حال اولین سؤالی که پیش می‌آید آن است که رویکرد و سیاست اصلی مجلس یازدهم باید چه باشد؟

درباره این سؤال از منظر‌های گوناگون و مهمی می‌توان پاسخ‌هایی را ارائه کرد که در این ستون و تا پایان سال جاری به آن خواهیم پرداخت. نخستین مسئله و دغدغه ذهنی مردم و جامعه، مشکلات و تنگنا‌های معیشتی است. یکی از دلایل عدم مشارکت برخی از رأی‌دهندگان در انتخابات نیز ناشی از همین مشکلات و گلایه‌مندی‌ها در این زمینه بود. مجلس یازدهم پاسخگویی به این مطالبه عمومی و مردمی را باید در رأس برنامه‌های خود قرار دهد. مردم می‌خواهند زندگی شرافتمندانه داشته باشند و مجلس از طریق ریل‌گذاری درست کارکرد‌های اقتصادی دولت در بودجه سالانه، می‌تواند نقش تعیین‌کننده‌ای داشته باشد. نمایندگان از طریق بررسی و دقت در ردیف‌های بودجه و اختصاص بودجه به مهم‌ترین مسائل و نیاز‌های کشور، نقش تعیین‌کننده‌ای داشته و می‌توانند دولت را به حرکت درست درآورند. مجلس یازدهم می‌تواند با ورود آسیب شناسانه به برخی ساختار‌های اقتصادی کشور، آن‌ها را به نفع عامه مردم و طبقات محروم اصلاح کند. اصلاح ساختار نظام مالیاتی کشور، یکی از اصلی‌ترین این زمینه‌هاست. خبر‌های منتشره و اظهارات این روز‌های منتخبان مجلس جدید، این امیدواری را تقویت می‌کند. مجتبی رضاخواه، اقتصاددان و نماینده منتخب مردم تهران در مجلس یازدهم با بیان اینکه ما به دنبال رفع و اصلاح این تبعیض و نابرابری هستیم، اظهار داشت: «یک تیم بیش از ۳۰ نفره روی مشکلات اقتصادی فعلی کشور کار کرده‌اند و راهکار‌ها را احصا کرده‌اند و روی این راهکار‌ها کار انجام می‌شود تا در قالب یک بسته اقتصادی به‌زودی ارائه شود. این راهکار‌ها قبل از انتخابات شناسایی شده بود، ولی اکنون در حال انجام کار‌های نهایی هستیم.

 

در روز‌های اخیر جلسات متعددی را برگزار کرده‌ایم.» منتخبان مجلس یازدهم باید توجه ویژه‌ای به مناطق حاشیه‌ای داشته باشند. مناطقی که بار مشکلات معیشتی روی دوش آن‌ها بیشتر از مناطق دیگر، سنگینی می‌کند. «مالیات بر خانه‌های خالی»، «اصلاح نظام مالیات به نفع محرومان»، «افزایش قدرت خرید حقوق‌بگیران»، «اصلاح نظام بودجه‌ریزی»، «افزایش پوشش بیمه‌های حمایتی و اجتماعی» و «تغییر جهت‌دهی امکاناتی و زیرساختی از متن به حاشیه» می‌تواند برای حاشیه‌نشین‌ها پیام‌های مثبتی از تغییر شرایط به نفعشان داشته باشد و امید را در دل آن‌ها زنده کند. حضور ۲۹۰ نماینده از سراسر کشور، مجلس را به محیط و نهادی منحصربه‌فرد تبدیل کرده است. در این نهاد نمی‌توان با طرح‌ها و حرکت‌های فردی امید به موفقیت داشت. برای اثرگذاری واقعی پیش از هر چیز به تشکیلات منسجم و همدل نیاز است. جریانی که با شعار‌های انقلابی و حل مشکلات مردم به مجلس راه‌یافته است، باید همدلی و همکاری در این زمینه را در دستور کار خود قرار دهد و انرژی خود را برای کشمکش‌های بیهوده هدر ندهد.