بستن لیست‌های انتخاباتی با «اطاعت می‌شود»!

در شماره پیشین  به گوشه‌ای از انتخابات‌های فرمایشی دوران پهلوی اشاره شد. در دهه ۴۰ شمسی هم نمایندگان توسط دربار انتخاب می‌شدند. ارتشبد فردوست در خاطرات خود به‌صراحت به این موضوع اعتراف کرده و نوشته است: «در زمان نخست‌وزیری علم، محمدرضا دستور داد با علم و منصور، یک کمیسیون سه نفره برای انتخاب نمایندگان مجلس تشکیل دهم. کمیسیون در منزل علم تشکیل می‌شد. هر روز منصور با یک کیف پر از اسامی به آنجا می‌آمد. علم در رأس میز می‌نشست، من در سمت راست و منصور در سمت چپ او. منصور، اسامی افراد موردنظر را می‌خواند و علم، هر که را می‌خواست، تأیید می‌کرد و هر که را نمی‌خواست، دستور حذف می‌داد. منصور هم با جمله «اطاعت می‌شود» با احترام حذف می‌کرد. سپس علم افراد موردنظر خود را می‌داد و همه بدون استثنا وارد لیست می‌شدند و سپس من درباره صلاحیت سیاسی و امنیتی آنان اظهارنظر می‌کردم و لیست را با خود می‌بردم و برای استخراج سوابق به ساواک می‌دادم. پس از پایان کار و تصویب علم، ترتیب انتخاب این افراد داده شد. فقط افرادی که در این کمیسیون تصویب‌شده بودند، سر از صندوق آرا درآوردند و لاغیر در مجالس دوره پهلوی، حتی نماینده‌ای هم بود که حوزه انتخابیه خود را ندیده بود و صرفاً از طریق لیست‌های کمیسیون به مجلس راه یافته بود. پس از سال ۱۳۵۳ و با تک‌حزبی شدن ایران نیز هر آن‌کس که عضو حزب رستاخیز بود، می‌توانست به مجلس شورای ملی و سنا راه یابد و انحصار قدرت در دست اعضای این حزب قرار گرفت. تأسیس حزب رستاخیز در اواخر کار مجلس بیست‌وسوم صورت گرفت و، چون تمامی نماینده‌های مجلس عضو یکی از احزاب رسمی کشور بودند، پس از انحلال احزاب، نمایندگان هم برای حفظ منافع و موقعیت خود عضویت در حزب رستاخیز را پذیرفتند و برای آنکه بتوانند در دوره‌ی بعدی مجلس هم حضور داشته باشند، به اصول حزب رستاخیز پایبند شدند و از شاه حمایت کردند. امام خمینی (ره) از مخالفان اصلی حزب رستاخیز بود و آن را مخالف قانون اساسی و موازین بین‌المللی می‌دانستند. با پیروزی انقلاب اسلامی، نظام سلطنتی و شاهنشاهی به حکومت مردمی و مردم‌سالاری تبدیل شد. ازاین‌رو انتخاب نوع نظام نیز به رأی مردم گذاشته شد و مردم در فروردین سال ۵۸ (حدود ۲ ماه پس از پیروزی انقلاب) در اولین انتخابات شرکت کردند و «جمهوری اسلامی» را برگزیدند. پس‌ازآن نیز مردم در انتخاباتی شرکت کردند تا نمایندگانی را برای تدوین قانون اساسی انتخاب کنند. پس از تدوین قانون اساسی، آن قانون در آذرماه سال ۵۸ به رأی مردم گذاشته شد که بیش از ۹۹ درصد شرکت‌کنندگان با آن موافقت کردند.
پس از تدوین قانون اساسی اولین انتخابات ریاست جمهوری و مجلس شورای اسلامی در بهمن‌ماه و اسفندماه سال ۵۸ برگزار شد و اکنون‌که انقلاب اسلامی چهل سال از عمر خود را سپری کرده است، تقریباً هرساله شاهد برگزاری یک انتخابات بوده است. این انتخاب‌ها به عقیده رهبر انقلاب تحقق عنصر اراده ملی در کانون مدیریت کشور است که جان‌مایه‌ی پیشرفت همه‌جانبه و حقیقی است. ازاین‌روست که رهبر انقلاب اسلامی در بندی از بیانیه گام دوم انقلاب اسلامی عنوان فرموده‌اند: «انقلاب به یک انحطاط تاریخی طولانی پایان داد و کشور که در دوران پهلوی و قاجار بشدت تحقیر شده و بشدت عقب‌مانده بود، در مسیر پیشرفت سریع قرار گرفت؛ در گام نخست، رژیم ننگین سلطنت استبدادی را به حکومت مردمی و مردم‌سالاری تبدیل کرد و عنصر اراده‌ی ملی را که جان‌مایه‌ی پیشرفت همه‌جانبه و حقیقی است در کانون مدیریت کشور وارد کرد؛ آنگاه جوانان را میدان‌دار اصلی حوادث و وارد عرصه‌ی مدیریت کرد، روحیه و باور «ما می‌توانیم» را به همگان منتقل کرد...»