- ازدواج سفید و سرنوشت سیاه!
- قهرمانان ملی را به تاریخ نسپاریم!
- سناریو‌های مختلف بنزینی پیش روی دولت/ برای مدیریت مصرف سوخت چه باید کرد؟
- دولت تصمیم به اعمال خاموشی گرفت/ آغاز قطع منظم برق از فردا
- شاخص شماره ۵۲/ شریک جرم
- سهگونه کنش؛ سازش،جنگ و مقاومت
- کتاب «پاییز آمد» توسعهدهنده فرهنگ ایثار و دفاع مقدس است
- نگین درخشان ری
- پلیس و امنیت اقتصادی پایدار
- نگاهی بر دستاوردهای عملیات وعده صادق ۲
- چرا ترور رهبران جنبشهای مقاومت موجب فروپاشی آن‌ها نمیشود؟
- جوانهای ورزشکار موجب سربلندی ایران هستند/ ملت را شاد کردید، از همه شما صمیمانه تشکر میکنم
- ماهوارهبر «قائم-۱۰۵» و ماهواره «نور-۴» تا سال آینده پرتاب می‌شود +فیلم
- صالح قاسمی: سازمان برنامه و بودجه پاشنه آشیل موفقیت قانون جوانی جمعیت است
- سپاه ۷۳ مجتمع آبرسانی برای ۳۵۰۰ روستا میسازد
پنجشنبه ؛ 01 آذر 1403 استفاده ابزاری آمریکا ازیک واژه
یانکی‌ها و عملیاتِ فریب مذاکره
درحالی‌که مقامات آمریکایی تا چندی پیش برای ایران شاخ‌وشانه می‌کشیدند و از اعمال تحریم‌های اقتصادی و گزینه نظامی سخن می‌گفتند، در هفته‌های اخیر با تغییر لحن تهدیدآمیز، خود را مشتاق مذاکره با ایران نشان می‌دهند.
درحالی‌که مقامات آمریکایی تا چندی پیش برای ایران شاخ‌وشانه می‌کشیدند و از اعمال تحریم‌های اقتصادی و گزینه نظامی سخن می‌گفتند، در هفته‌های اخیر با تغییر لحن تهدیدآمیز، خود را مشتاق مذاکره با ایران نشان می‌دهند. مایک پمپئو وزیر امور خارجه آمریکا اخیراً در سفر خود به سوئیس اعلام کرد که کشورش حاضر است بدون پیش‌شرط با ایران مذاکره کند. البته او تأکید کرد که آماده مذاکره بدون پیش‌شرط با ایران است، اما افزود که لازم است تا ایران مانند «یک کشور عادی» رفتار کند. او همچنین مدعی شد که حکومت ایران به تلاش‌های توسعه‌طلبانه خود در تمام دنیا ادامه می‌دهد و این همان چیزی است که آمریکا به دنبال تغییر آن است. وزیر خارجه آمریکا در حالی از آمادگی کشورش برای مذاکره بدون پیش‌شرط سخن می‌گوید که پیش‌تر ۱۲ شرط برای آغاز گفت‌وگو با ایران مطرح کرده بود، شروطی که البته از سوی ایران هیچ اعتنایی به آن‌ها نشد. سؤالی که اکنون مطرح می‌شود این است که اظهارات پمپئو در مورد مذاکره بدون پیش‌شرط را یک نوع عقب‌نشینی باید دانست یا آنکه باید آن را تنها تغییر تاکتیکی باهدف محقق کردن اهداف آمریکا به روش‌های دیگر تصور کرد؟
بازی آمریکا با واژه مذاکره
واقعیت این است که آمریکا در شرایط فعلی از مذاکره به‌عنوان یک تاکتیک برای رسیدن به اهداف خود استفاده می‌کند. مقامات این کشور در چند هفته اخیر بهروش‌های مختلف اعلام آمادگی کرده‌اند تا با ایران بدون پیش‌شرط مذاکره کنند؛ اما سؤال اساسی این است که مذاکره بر سر چی؟ آمریکا دراین‌باره، توضیح بیشتری نمی‌دهد، به‌جز آنکه می‌گوید «ایران باید یک کشور عادی باشد.» اگر بپرسیم عادی بودن یعنی چه یا چطور عادی باشیم، تازه می‌رسیم به همان ۱۲ شرط کذایی! پس ظاهراً آمریکا حاضر است درباره آن ۱۲ شرط - که تقریباً همه ماهیت ایران را هدف گرفته است - بدون پیش‌شرط مذاکره کند! یعنی آمریکا برای آن ۱۲ شرط خود، شرط دیگری نمی‌گذارد و این را یک امتیاز به ایران معرفی می‌کند!
کلمه مذاکره تبدیل به نوع جدیدی از سیاست‌های آمریکا شده است. در هفته‌های اخیر ترامپ بار‌ها از مذاکره با ایران سخن گفته است و حتی از نخست‌وزیر ژاپن خواسته تا بین تهران و واشنگتن میانجی شود. اخیراً رسانه‌های عراقی هم اعلام کردند که پمپئو در سفر اخیر خود به عراق، به نخست‌وزیر این کشور گفته است که ترامپ به دنبال جنگ با ایران نیست و تنها در پی توافقی است که آن را به نام خود ثبت کند. تمایل آمریکایی‌ها برای مذاکره با ایران در حالی است که در ماه‌های اخیر، تنش‌ها بین ایران و آمریکا تشدید شده است. آمریکا به دنبال توافقی جدید درباره برنامه هسته‌ای و موشکی ایران است، اما مقامات ایرانی گفته‌اند که به‌هیچ‌وجه مذاکره جدید در کار نخواهد بود و برنامه موشکی ایران جنبه دفاعی دارد و قابل‌مذاکره نیست. از طرفی، واشنگتن در حالی به دنبال توافق جدید هسته‌ای است که پنج کشور قدرتمند پس از یک دهه تلاش، در سال ۱۳۹۴ برجام را امضا کردند، ولی ترامپ با این ادعا که برجام بد‌ترین توافق تاریخ است، از آن خارج شد.
سناریو‌های محتمل در رفتار جدید مقامات آمریکایی
در فضای رسانه‌ای اظهارات پمپئو در مورد گفتگوی بدون پیش‌شرط با ایران نوعی عقب‌نشینی معرفی شده است؛ اما آیا در واقعیت نیز این مسئله نوعی عقب‌نشینی است یا سناریو‌های دیگری در پشت‌پرده از سوی ترامپ و تیم وی دنبال می‌شود؛ در این رابطه به چند سناریو می‌توان اشاره کرد: ۱-در سناریوی نخست، این گزینه مطرح است که با توجه به اینکه کمپین انتخاباتی ترامپ به‌زودی آغاز به کار می‌کند و وی برای دور دوم ریاست‌جمهوری، خود را آماده می‌کند، به یک برگ برنده نیاز دارد. ازآنجایی‌که پروژه ونزوئلا و کره‌شمالی در حوزه سیاست خارجی آن‌گونه که رئیس‌جمهور آمریکا مایل بود، پیش نرفت و در مورد ایران نیز تاکنون نتیجه مشخصی حاصل نشده است، بنابراین ترامپ عزم خود را جزم کرده که در یک حوزه سیاست خارجی، موفقیتی کسب کند. از نظر او، در حال حاضر در دسترس‌ترین گزینه، مذاکره با ایران است. حتی صرفاً آغاز مذاکره و نه به نتیجه رسیدن آن، پیش از انتخابات آمریکا می‌تواند یک برگ برنده برای رئیس‌جمهور آمریکا محسوب شود. ۲- در سناریوی دوم برخی معتقدند آنچه موجب عقب‌نشینی ترامپ شد، به اقدامات متقابل ایران و سیاست‌های تهران در حوزه بازدارندگی بازمی‌گردد. این سیاست‌ها و اقدامات در حوزه میدانی و سیاسی، آمریکا را به تعدیل رفتار واداشت تا جایی که ابتدا ترامپ و سپس پمپئو نیز از شروط ۱۲ گانه عقب‌نشینی کردند. ۳- دراین‌بین، سناریوی سومی نیز مطرح است مبنی بر اینکه پیشنهاد مذاکره بدون پیش‌شرط از سوی آمریکا، تداوم فریبکاری آن کشور است. وزیر امور خارجه آمریکا در سوئیس اعلام کرد که آماده مذاکره بدون پیش‌شرط با ایران پیرامون برنامه هسته‌ای است و تأکید کرد که این مذاکره به‌صورت مستقیم و با انجام ارزیابی مستقل از برنامه هسته‌ای ایران خواهد بود. این در حالی است که آژانس بین‌المللی انرژی اتمی به‌عنوان تنها مرجع قانونی ارزیابی پایبندی ایران به برجام، اخیراً در آخرین گزارش خود برای پانزدهمین بار پایبندی ایران به تعهداتش را اعلام کرد. حال اگرچه پیشنهاد پمپئو در ظاهر، عقب‌نشینی از بیانیه ۱۲ شرطی برای مذاکره است، اما در عمل، اقدامی فریبکارانه برای تحت‌فشار قرار دادن ایران با ایجاد مسیری انحرافی است. بی‌شک آمریکا به دنبال از بین بردن مرجعیت آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و بی‌اعتبار سازی گزارش‌های ۱۵ گانه آن و همچنین زمینه‌سازی برای ارائه گزارشی آمریکایی درباره نقض برجام از سوی ایران است. تداوم رفتار‌های فریبکارانه آمریکا نشان می‌دهد که برآورد ایران نسبت به‌ضرورت اتخاذ راهبرد «مقاومت فعال» در قبال زیاده‌خواهی‌ها و نقض مکرر تعهدات از سوی آمریکا، کاملاً هوشمندانه و اجتناب‌ناپذیر بوده است؛ بنابراین می‌توان به این نتیجه رسید که ادعای آمریکا در مورد مذاکره و گفتگوی بدون پیش‌شرط تنها یک فریب بزرگ و جنگ روانی از سوی آمریکا است. هدف واشنگتن نیز ایجاد شکاف داخلی بین جریان‌های سیاسی داخل ایران است تا حامیان مذاکره را در برابر مخالفان مذاکره با آمریکا رو در روی یکدیگر قرار دهد و هم‌زمان با ایجاد فشار حداکثری به ایران از خارج، در عرصه داخلی نیز بی‌ثباتی سیاسی را رقم بزند.
در فریبکاری آمریکا در مورد مذاکره بدون پیش‌شرط همین بس که پس از چند روز از سخنان پمپئو در مورد مذاکره بدون پیش‌شرط با آمریکا، دفتر کنترل دارایی‌های خارجی وزارت خزانه‌داری آمریکا شرکت صنایع پتروشیمی خلیج‌فارس و همچنین ۳۹ شرکت وابسته به صنایع پتروشیمی خلیج‌فارس را تحریم کرد. این مسائل نشان‌دهنده این است که مذاکره و گفتگوی بدون پیش‌شرط که این روز‌ها آمریکای‌ها لقلقه زبانشان شده، صرفاً یک عملیات فریب است.
بازی آمریکا با واژه مذاکره
واقعیت این است که آمریکا در شرایط فعلی از مذاکره به‌عنوان یک تاکتیک برای رسیدن به اهداف خود استفاده می‌کند. مقامات این کشور در چند هفته اخیر بهروش‌های مختلف اعلام آمادگی کرده‌اند تا با ایران بدون پیش‌شرط مذاکره کنند؛ اما سؤال اساسی این است که مذاکره بر سر چی؟ آمریکا دراین‌باره، توضیح بیشتری نمی‌دهد، به‌جز آنکه می‌گوید «ایران باید یک کشور عادی باشد.» اگر بپرسیم عادی بودن یعنی چه یا چطور عادی باشیم، تازه می‌رسیم به همان ۱۲ شرط کذایی! پس ظاهراً آمریکا حاضر است درباره آن ۱۲ شرط - که تقریباً همه ماهیت ایران را هدف گرفته است - بدون پیش‌شرط مذاکره کند! یعنی آمریکا برای آن ۱۲ شرط خود، شرط دیگری نمی‌گذارد و این را یک امتیاز به ایران معرفی می‌کند!
کلمه مذاکره تبدیل به نوع جدیدی از سیاست‌های آمریکا شده است. در هفته‌های اخیر ترامپ بار‌ها از مذاکره با ایران سخن گفته است و حتی از نخست‌وزیر ژاپن خواسته تا بین تهران و واشنگتن میانجی شود. اخیراً رسانه‌های عراقی هم اعلام کردند که پمپئو در سفر اخیر خود به عراق، به نخست‌وزیر این کشور گفته است که ترامپ به دنبال جنگ با ایران نیست و تنها در پی توافقی است که آن را به نام خود ثبت کند. تمایل آمریکایی‌ها برای مذاکره با ایران در حالی است که در ماه‌های اخیر، تنش‌ها بین ایران و آمریکا تشدید شده است. آمریکا به دنبال توافقی جدید درباره برنامه هسته‌ای و موشکی ایران است، اما مقامات ایرانی گفته‌اند که به‌هیچ‌وجه مذاکره جدید در کار نخواهد بود و برنامه موشکی ایران جنبه دفاعی دارد و قابل‌مذاکره نیست. از طرفی، واشنگتن در حالی به دنبال توافق جدید هسته‌ای است که پنج کشور قدرتمند پس از یک دهه تلاش، در سال ۱۳۹۴ برجام را امضا کردند، ولی ترامپ با این ادعا که برجام بد‌ترین توافق تاریخ است، از آن خارج شد.
سناریو‌های محتمل در رفتار جدید مقامات آمریکایی
در فضای رسانه‌ای اظهارات پمپئو در مورد گفتگوی بدون پیش‌شرط با ایران نوعی عقب‌نشینی معرفی شده است؛ اما آیا در واقعیت نیز این مسئله نوعی عقب‌نشینی است یا سناریو‌های دیگری در پشت‌پرده از سوی ترامپ و تیم وی دنبال می‌شود؛ در این رابطه به چند سناریو می‌توان اشاره کرد: ۱-در سناریوی نخست، این گزینه مطرح است که با توجه به اینکه کمپین انتخاباتی ترامپ به‌زودی آغاز به کار می‌کند و وی برای دور دوم ریاست‌جمهوری، خود را آماده می‌کند، به یک برگ برنده نیاز دارد. ازآنجایی‌که پروژه ونزوئلا و کره‌شمالی در حوزه سیاست خارجی آن‌گونه که رئیس‌جمهور آمریکا مایل بود، پیش نرفت و در مورد ایران نیز تاکنون نتیجه مشخصی حاصل نشده است، بنابراین ترامپ عزم خود را جزم کرده که در یک حوزه سیاست خارجی، موفقیتی کسب کند. از نظر او، در حال حاضر در دسترس‌ترین گزینه، مذاکره با ایران است. حتی صرفاً آغاز مذاکره و نه به نتیجه رسیدن آن، پیش از انتخابات آمریکا می‌تواند یک برگ برنده برای رئیس‌جمهور آمریکا محسوب شود. ۲- در سناریوی دوم برخی معتقدند آنچه موجب عقب‌نشینی ترامپ شد، به اقدامات متقابل ایران و سیاست‌های تهران در حوزه بازدارندگی بازمی‌گردد. این سیاست‌ها و اقدامات در حوزه میدانی و سیاسی، آمریکا را به تعدیل رفتار واداشت تا جایی که ابتدا ترامپ و سپس پمپئو نیز از شروط ۱۲ گانه عقب‌نشینی کردند. ۳- دراین‌بین، سناریوی سومی نیز مطرح است مبنی بر اینکه پیشنهاد مذاکره بدون پیش‌شرط از سوی آمریکا، تداوم فریبکاری آن کشور است. وزیر امور خارجه آمریکا در سوئیس اعلام کرد که آماده مذاکره بدون پیش‌شرط با ایران پیرامون برنامه هسته‌ای است و تأکید کرد که این مذاکره به‌صورت مستقیم و با انجام ارزیابی مستقل از برنامه هسته‌ای ایران خواهد بود. این در حالی است که آژانس بین‌المللی انرژی اتمی به‌عنوان تنها مرجع قانونی ارزیابی پایبندی ایران به برجام، اخیراً در آخرین گزارش خود برای پانزدهمین بار پایبندی ایران به تعهداتش را اعلام کرد. حال اگرچه پیشنهاد پمپئو در ظاهر، عقب‌نشینی از بیانیه ۱۲ شرطی برای مذاکره است، اما در عمل، اقدامی فریبکارانه برای تحت‌فشار قرار دادن ایران با ایجاد مسیری انحرافی است. بی‌شک آمریکا به دنبال از بین بردن مرجعیت آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و بی‌اعتبار سازی گزارش‌های ۱۵ گانه آن و همچنین زمینه‌سازی برای ارائه گزارشی آمریکایی درباره نقض برجام از سوی ایران است. تداوم رفتار‌های فریبکارانه آمریکا نشان می‌دهد که برآورد ایران نسبت به‌ضرورت اتخاذ راهبرد «مقاومت فعال» در قبال زیاده‌خواهی‌ها و نقض مکرر تعهدات از سوی آمریکا، کاملاً هوشمندانه و اجتناب‌ناپذیر بوده است؛ بنابراین می‌توان به این نتیجه رسید که ادعای آمریکا در مورد مذاکره و گفتگوی بدون پیش‌شرط تنها یک فریب بزرگ و جنگ روانی از سوی آمریکا است. هدف واشنگتن نیز ایجاد شکاف داخلی بین جریان‌های سیاسی داخل ایران است تا حامیان مذاکره را در برابر مخالفان مذاکره با آمریکا رو در روی یکدیگر قرار دهد و هم‌زمان با ایجاد فشار حداکثری به ایران از خارج، در عرصه داخلی نیز بی‌ثباتی سیاسی را رقم بزند.
در فریبکاری آمریکا در مورد مذاکره بدون پیش‌شرط همین بس که پس از چند روز از سخنان پمپئو در مورد مذاکره بدون پیش‌شرط با آمریکا، دفتر کنترل دارایی‌های خارجی وزارت خزانه‌داری آمریکا شرکت صنایع پتروشیمی خلیج‌فارس و همچنین ۳۹ شرکت وابسته به صنایع پتروشیمی خلیج‌فارس را تحریم کرد. این مسائل نشان‌دهنده این است که مذاکره و گفتگوی بدون پیش‌شرط که این روز‌ها آمریکای‌ها لقلقه زبانشان شده، صرفاً یک عملیات فریب است.
منبع: سایت رهنما
اشتراک گذاری:
ارسال نظرات