بر مَدارِ مقاومت

در مواجهه با تهدید و تطمیع دشمن، تنها سلاحی که پیش برنده و بازدارنده خواهد بود، «سلاح مقاومت» است. جمهوری اسلامی ایران با الهام گرفتن از سیره سیاسی امام خمینی (ره) و خلف صالح آن امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) که رفتار و کنش آن‌ها آیینه تمام نمای مقاومت است در برابر هجمه‌های بی‌امان دشمن در چهار دهه گذشته، سینه سپر کرده است. مقاومت را می‌توان «جاذبه ذاتی» حضرت امام خمینی (ره) دانست که امروزه در اراده ملت و مسئولان ظهور و بروز یافته است و با زعامت امام خامنه‌ای (مدظله العالی)، کشتی انقلاب را از دریای مواج و طوفانی در منطقه به‌سلامت عبور داده است. البته مقاومت به‌عنوان یک «اندیشه» و راهبرد لوازم و منطق خاص خود را دارد. رهبر فرزانه انقلاب در مراسم سی‌امین سالگرد رحلت امام خمینی (رحمه‌الله) مختصات اندیشه مقاومت را تبیین کردند و فرمودند: «مقاومت یعنی انتخاب راه صحیح، آغاز حرکت در این راه، مبارزه با موانع و مشکلات و ادامه‌ی راه حق بدون انصراف یا توقف.» در منظومه فکری معظم له در راهبرد مقاومت، عقب‌نشینی در برابر جنگ روانی و اقتصادی، محلی از اعراب ندارد؛ تا جایی که همین مقاومت و صبر راهبردی جمهوری اسلامی ایران، سبب شد آمریکا از سیاست تهدید و جنگ هراسی، مأیوس شود و دست چدنی خود را دوباره به دستکش مخملی مزین کند!
در حقیقت، مقاومت ملت یکی از واقعیت‌های راهبردی در صحنه سیاسی است؛ مقاومتی که برخلاف دستگاه محاسباتی آمریکا و ضدانقلاب‌ها، هرگونه فشار و تهدید را از درون عقیم می‌سازد. این سد مستحکم مقاومت بود که فشار حداکثری ترامپ را به محاق برد؛ سدی که هرگاه سخن از پاسخ متقابل و ضربه دوم جمهوری اسلامی ایران به میان می‌آید، بر تن طرف آمریکایی رعشه می‌اندازد و تا مدت‌ها در خواب آشفته خود، کابوس «سیلی سخت» ایران را می‌بینند و بلافاصله در موضع تدافعی قرار می‌گیرند. نهیب‌های بی‌نقص ایران انقلابی به پاتک‌های ناشیانه، تکراری و متزلزل آمریکا، آن‌ها را به این صرافت انداخته که صبر راهبردی ایران اگر لبریز شود، نه‌تن‌ها جمهوری اسلامی بلکه بازو‌های قدرتمند آن در منطقه یعنی حزب‌الله و انصار الله را پای‌کار می‌آورد و مجال تحرک و گریز به آن‌ها نمی‌دهند؛ همین محاسبات از راهبرد مقاومت ایران باعث شد تا از دنیای فانتزی و لاف‌های بولتونی فاصله بگیرند و دوباره به نخ پوسیده مذاکره با ایران متوسل شوند. آن‌ها با درک واقعیت مقاومت ملی و پاسخ قاطعانه، برخلاف میل باطنی دیگرسخن تغییر و براندازی حکومت ایران ورد زبانشان نیست، در لابه‌لای ادعا‌های پوچ آن‌ها، از محدودیت‌های برنامه موشکی و رفتار ایران در منطقه هم خبری نیست و حالا از توافق جدیدی با رهبران ایران سخن می‌گویند که باید در برابر آن نیز مقاومت به خرج داد و بی‌اعتنا رد شد؛ چراکه یکی از راهبرد‌های دشمن بعد از ناامیدی از تهدید، تاکتیک تطمیع است. مقام معظم رهبری (مدظله العالی) در سی‌امین سالگرد ارتحال امام فرمودند: «تسلیم شدن در مقابل دشمن، موجب پیشروی او می‌شود، اما اگر در مقابل زیاده‌خواهی و باج‌خواهی دشمن، مقاومت شود، پیشروی او متوقف خواهد شد؛ بنابراین از این زاویه نیز، صرفه با مقاومت است.» اکنون‌که حنای آمریکا در جنگ‌افروزی اقتصادی و روانی رنگ‌باخته و ابتکار عمل در دست ایران قرار گرفته باید مراقب گام‌های بعدی باشیم؛ گام‌هایی که اگر مصمم، مقتدرانه و بااراده برداشته شوند، می‌تواند بازی را به نفع جبهه مقاومت تغییر دهد و حتی دستمایه فشار به دشمن شود؛ بنابراین، روزگار کنونی روزگار مذاکره و کدخداباوری نیست، بلکه روزگار کدخداستیزی، مقاومت و تقویت پایه‌های اقتصاد در داخل است که از این منظر هم قدرت چانه‌زنی ایران در شطرنج دیپلماسی افزایش می‌یابد و هم باطل‌السحر جنگ اقتصادی و لاف‌های مضحک بولتونی خواهد بود.