- یادداشت ها / آیا پایان ماه عسل صهیونیستها در سوریه نزدیک است؟!
- قیام جوانان سوری | پیام عملیات «بیت جن» برای جولانی و صهیونیستها
- بسیج تمدنساز، نفس آخر استکبار
- دومین شب مراسم عزاداری شهادت حضرت فاطمه(س) با حضور رهبر انقلاب
- انصارالله: جنگافروزی عربستان علیه یمن عواقب سنگینی دارد
- منظور: برنامه هفتم با کار کارشناسی کمسابقه تدوین شد/ بخش بزرگ برنامه قابل اجراست
- ۶۵۶ میلیون دلار صادرات با «مجوزهای رد شده» /بازهم پای کارتهای اجارهای در میان است؟
- نصراللهی، استاد ارتباطات: مستند عبری تسنیم آغاز عصر جدیدی از حرکت رسانهای ایران است
- ایران لولای ژئوپلیتیک جهان
- یادداشت / کد حیفا
- حل مسائل ایران را از کنیسههای آمریکا طلب نکنید
- چرا رسیدگی به پرونده شهید آرمان علیوردی طولانی شده است؟ / نقش هر یک از متهمان در وقوع قتل باید مشخص شود
- جنگ بیشتر؛ سفره کوچکتر | تاثیرات اقتصادی تنش افغانستان و پاکستان
- فراز و فرود بانک آینده؛ از ایرانمال تا بدهی ۵۰۰ هزار میلیاردی
- راز محبوبیت آیتالله اشرفی اصفهانی/ چرا مردم کرمانشاه هیچگاه شهید محراب را فراموش نکردند؟
جمعه ؛ 14 آذر 1404 دفع عملیات فریب
پنجم دی ماه امسال از همه سالگردهای عملیات کربلای4جنجالی تر بود؛عملیاتی که بیش از 900 شهید،دو هزار جاویدالاثر و تعدادي مجروح داشت.توئیت گزاره هایی از سوی محسن رضایی فرمانده وقت سپاه،مبنی بر اینکه «عملیات کربلای4 برای فریب دشمن انجام شد» و «با عملیات کربلای4 به دشمن وانمود کردیم که عملیات سالانه ما تنها همین عملیات بوده است» چنان جار و جنجالی به پا کردکه باعث شد چند ساعت برنامه تلویزیونی مصروف چند خط توئیت شود.
پنجم دی ماه امسال از همه سالگردهای عملیات کربلای ۴ جنجالیتر بود؛ عملیاتی که بیش از ۹۰۰ شهید، دو هزار جاویدالاثر و تعدادی مجروح داشت. توئیت گزارههایی از سوی محسن رضایی فرمانده وقت سپاه، مبنی بر اینکه «عملیات کربلای ۴ برای فریب دشمن انجام شد» و «با عملیات کربلای ۴ به دشمن وانمود کردیم که عملیات سالانه ما تنها همین عملیات بوده است» چنان جار و جنجالی به پا کردکه باعث شد چند ساعت برنامه تلویزیونی مصروف چند خط توئیت شود. کربلای چهار هر چه که بود، در خدمت بیرون راندن دشمن از خاک کشور و دفاع از گفتمان نوپای انقلاب بود. درسالگرد این عملیات مقدس و همچنین هم زمان با یوم الله نهم دی نباید با احساسات جامعه بازی کرد و نباید به بوقهای تبلیغاتی دشمن که مترصد چنین فرصتی هستند، اجازه داد از کاه، کوه بسازند و ژست «دایه مهربانتر از مادر» به خود بگیرند؛ ژستی که اگر از هر زاویهای به آن نگاه کنیم درقدوقواره معاندان، جبهه نرفتگان و منتقدان بیمنطق نیست. با فضای روانی که در شبکههای اجتماعی شکل گرفته بود، نهایتا سردارسلیمانی برای شفافسازی در اینباره به تلویزیون رفت و در یک برنامه زنده به شبهات ایجادشده در افکار عمومی پاسخ گفته و دلگیریهای پدیدآمده را رفع کرد. صحبتهای سردار، دفاعی بود از ایثارها و فداکاریهای دوران دفاع مقدس و هم دلجویی از خانوادههای شهدا. فرمانده سپاه قدس گفت: «این عملیات، عملیات اصلی ما بود نه فرعی. فقط عملیات کربلای ۴ نبود که به موفقیت نرسید و عملیاتهای رمضان و والفجر مقدماتی و بدر هم بهرغم تلاشهای زیادی که برای انجام آنها شده بود، به نتیجه نرسیدند.» سردار همچنین در مورد چرایی ادامه عملیات با وجود علم به لو رفتن دشمن این گونه پاسخ داد: «نمیتوان مبنای عملیاتها را فرض بر لو رفتن در مقابل دشمن دانست و اگر بر این مبنا تصمیمگیری میکردیم، هیچ عملیاتی انجام نمیشد.» و در ادامه از واقعیتی سخن گفت که تاکنون هیچگاه با این صراحت آن هم در آنتن زنده تلویزیون گفته نشده بود. وی تاکید کرد که یک منطق نظامی وجود دارد و آن این است که در همه عملیاتها درصدی از لورفتگی وجود داشت، کمااینکه عملیات بیتالمقدس هم لو رفته بود و اگر ما بر مبنای این میخواستیم تصمیم بگیریم، نباید هیچ عملیاتی را انجام میدادیم. به طوری که پاسخ گویی او به برخی شبهات جنگی، مصداق بارز تاریخ نگاری رئال در حوزه جنگ و عملیاتها بود و جوّ بدبینی به نحوه مدیریت عملیات را از ذهنها زدود؛ بنابراین با کلاس درس سردار سلیمانی عملیات فریب دشمن دفع شد و برخی جبهه نرفتهها نیز قانع شدند، اما این رویداد حامل یک پیام نیز بود؛ اینکه لحظه لحظه مجاهدت رزمندگان و شهدا در دوران جنگ برای هر ایرانی مقدس و قابل تحسین و تکریم است؛ خواه عملیات موفق بوده باشد خواه نتیجه آن عدم فتح باشد. کلام نورانی امام خمینی (ره) این گزاره را تصدیق میکند که فرمودند: «ما در جنگ برای یک لحظه هم نادم و پشیمان از عملکرد خود نیستیم. راستی مگر فراموش کردهایم که ما برای ادای تکلیف جنگیدهایم و نتیجه فرع آن بوده است. ملت ما تا آن روز که احساس کرد که توان و تکلیف جنگ دارد به وظیفه خود عمل نمود؛ و خوشا به حال آنان که تا لحظه آخر هم تردید ننمودند.» (صحیفه امام خمینی، جلد ۲۱، صفحه ۲۸۴)
منبع: سایت رهنما
اشتراک گذاری:
گزارش خطا
ارسال نظرات