- کشتار دانشجویان در ۱۶ آذر و یک سند تاریخی از شکنجه مخالفان با «خرس» در دوره پهلوی!
- آیا نبرد حضرموت نقشه یمن را تغییر خواهد داد؟
- یادداشت ها / آیا پایان ماه عسل صهیونیستها در سوریه نزدیک است؟!
- قیام جوانان سوری | پیام عملیات «بیت جن» برای جولانی و صهیونیستها
- بسیج تمدنساز، نفس آخر استکبار
- دومین شب مراسم عزاداری شهادت حضرت فاطمه(س) با حضور رهبر انقلاب
- انصارالله: جنگافروزی عربستان علیه یمن عواقب سنگینی دارد
- منظور: برنامه هفتم با کار کارشناسی کمسابقه تدوین شد/ بخش بزرگ برنامه قابل اجراست
- ۶۵۶ میلیون دلار صادرات با «مجوزهای رد شده» /بازهم پای کارتهای اجارهای در میان است؟
- نصراللهی، استاد ارتباطات: مستند عبری تسنیم آغاز عصر جدیدی از حرکت رسانهای ایران است
- ایران لولای ژئوپلیتیک جهان
- یادداشت / کد حیفا
- حل مسائل ایران را از کنیسههای آمریکا طلب نکنید
- چرا رسیدگی به پرونده شهید آرمان علیوردی طولانی شده است؟ / نقش هر یک از متهمان در وقوع قتل باید مشخص شود
- جنگ بیشتر؛ سفره کوچکتر | تاثیرات اقتصادی تنش افغانستان و پاکستان
سهشنبه ؛ 18 آذر 1404 خودکشی امنیتی -سیاسی در بیروت
ژوزف عون رئیس جمهور و نواف سلام نخست وزیر لبنان در حال ارتکاب یکی از سختترین خطاهای محاسباتی و راهبردی ممکن دربیروت هستند. اصرار بر خلع سلاح مقاومت، آن هم در حالی که نقض مکرر آتش بس اخیر توسط رژیم صهیونیستی لحظهای متوقف نمیشود نماد نوعی ساده انگاری و اعتماد به نفس کاذب نهادهای دولتی لبنان است. حملات اخیر رژیم صهیونیستی به خاک کشور همسایه لبنان (سوریه) نشان داد که بر خلاف ذهنیتی که واشنگتن و اروپاییان در میان مخاطبان تحولات منطقه خلق کردهاند، قرار نیست سایه بحران و جنگ از حوزه شامات برداشته شود. این مسئله در آیندهای نزدیک گریبانگیر لبنان نیز خواهد شد:نباید فراموش کرد که بخشی از جمعیت دروزیهای منطقه در لبنان ساکن هستند. ضمن آنکه جولانی و اطرافیانش نیز نیم نگاهی به "طرابلس"و مناطقی از لبنان دارند که به صورت بالقوه میتوانند به خاک سوریه الحاق شوند. در شرایطی که دمشق حکم یک انبار باروت را دارد مواجهه با سلاح مقاومت به معنای انتحار خودخواسته دولت لبنان در مسیر نابودی این کشور است. باید این حقیقت تلخ را در نظر گرفت که دامنه و عمق بحرانهای کنونی در سوریه به اندازهای گسترده است که لبنانیها با آن دست و پنجه نرم خواهند کرد. در چنین شرایطی تمرکز سلاح در دست ارتش و خلع سلاح مقاومت معنایی جز تبدیل شدن لبنان به یکی از جبهههای نبرد جدید در منطقه و از آن بدتر، محلی برای نبردهای نیابتی نخواهد داشت.
همگان به یاد دارند که در جریان تسلط داعش بر سوریه (در بین سالهای ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۸ میلادی)، شاهد تسری بحرانهای جاری در این کشور به لبنان بودیم. بلندیهای عرسال تبدیل به کانون نبردهای مستمر گردید و در برخی نقاط لبنان نیز گروههای تروریستی -تکفیری سر بر آوردند. در چنین شرایطی حزب الله و گروههای مقاومت لبنان مسئولانه و قدرتمندانه در صحنه حاضر شدند و با تقدیم جان خود در راه مبارزه با تروریسم آمریکایی-صهیونیستی داعش مانع از تبدیل سرزمین سروها (لبنان) به زمین بازی خونین دشمنان شدند. اما اگر حزب الله لبنان خلع سلاح شود و قدرت تاکتیکی و خلاقیت میدانی خود را از دست بدهد دیگر تضمینی در خصوص صیانت از خاک لبنان در برابر توطئههای قطعی در آیندهای نزدیک یا دور وجود نخواهد داشت. آنچه اخیرا شاهد طرح آن در جلسه کابینه نواف سلام نخست وزیر لبنان بودهایم مصداق تلاش برای عملیاتی سازی طرحی است که موساد و سنتکام برای نابودی بیروت طراحی نمودهاند! تاکید قاطعانه شیخ نعیم قاسم دبیر کل حزب الله مبنی بر لزوم حفظ سلاح مقاومت در شرایط کنونی نشان میدهد مقاومت هرگز تسلیم این بازی خطرناک و ضد مردمی در لبنان نمیشود.
سناریوی دیگری که در این خصوص متصور خواهیم بود، وقوع جنگ داخلی در لبنان با محوریت حزب قواه اللبنانیه (به رهبری سمیر جعجع) است. به عبارت بهتر مهرههای رژیم صهیونیستی در بیروت در صدد هستند با پشتیبانی عملیاتی واشنگتن و تل آویو منازعات داخلی جدیدی را با هدف کاهش تاب آوری عمومی شهروندان لبنانی در قبال موجودیت و کارکرد مقاومت صورت دهند. طبق شواهد و مستندات موجود در این خصوص حزب قواه اللبنانیه از حمایت خاص کشورهای آمریکا، انگلیس، آلمان، فرانسه و عربستان سعودی (در کنار رژیم صهیونیستی) برخوردار خواهد بود. در عین حال جریان مقاومت و در راس آنها امل و حزب الله رصد هوشمندانهای در خصوص سناریوهای آتی دشمنان در بیروت داشته و خود را جهت مواجهه هرچه موثرتر با این نقشههای احتمالی آماده ساختهاند.
ارسال نظرات