میزان موفقیت پدافند ایران را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

تبیین:

هیچ سامانه پدافندی در جهان (حتی پیشرفته‌ترین آن‌ها)، نمی‌تواند یک کشور را به‌صورت صددرصدی در برابر حملات هوایی، موشکی یا پهپادی محافظت کند. دلایل این موضوع عبارت‌اند از:

پیچیدگی تهدیدات مدرن: موشک‌های بالستیک،کروز، مافوق صوت و پهپادها با فناوری‌های رادارگریز، مسیرهای غیرقابل‌پیش‌بینی و سرعت بالا طراحی می‌شوند. این تنوع، سامانه‌های پدافندی را تحت فشار قرار می‌دهد.

حجم حملات اشباع‌کننده: در حملات گسترده (مانند آنچه در جنگ ۱۲روزه رخ داد)، دشمن با شلیک تعداد زیادی موشک و پهپاد سعی در اشباع سامانه‌های پدافندی دارد. حتی سامانه‌های پیشرفته مانند تاد یا پاتریوت آمریکا در برابر حملات سنگین، دچار خطا می‌شوند.

خطای ذاتی سامانه‌ها: بر اساس گزارش‌های نظامی، سامانه‌های پدافندی معمولاً بین ۷۰ تا ۹۰ درصد موفقیت در رهگیری دارند. برای مثال، سامانه گنبد آهنین اسرائیل در برابر موشک‌های کوتاه‌برد حماس حدود ۸۵ تا ۹۰ درصد موفقیت دارد، اما در برابر موشک‌های بالستیک ایران (مانند خیبر یا سجیل) این نرخ کاهش می‌یابد.

 جنگ الکترونیک: استفاده از جنگ الکترونیک (مانند پارازیت یا مختل کردن رادارها) می‌تواند کارایی پدافند را کاهش دهد. اسرائیل در حملات خود به ایران از این فناوری بهره برد.

آمار جهانی: سامانه پاتریوت آمریکا در جنگ خلیج‌فارس(۱۹۹۱) تنها حدود ۴۰ تا ۶۰ درصد موشک‌های اسکاد عراق را رهگیری کرد. حتی سامانه‌های مدرن‌تر مانند تاد(THAAD) یا ایجیس(Aegis) در سناریوهای واقعی، نرخ موفقیت ۸۰ تا ۹۵ درصدی دارند که به نوع تهدید و شرایط عملیاتی بستگی دارد.

به خاطر همین درصد خطاهاست که کشورهای غربی و رژیم صهیونیستی در غرب آسیا از سامانه‌های پدافندی چندلایه مانند  سامانه گنبد آهنین(Iron Dome)، سامانه فلاخن داوود(David’s Sling)،  سامانه پیکان۳ (Arrow-3)،  سامانه پاتریوت (PAC-3)، سامانه تاد (THAAD)، سامانه ایجیس (Aegis) و ... استفاده می‌کنند.

با وجود شدت سانسور در رژیم صهیونیستی، بیانیه وزارت دفاع اسرائیل اعلام کرد از۵۵۰ موشک بالستیک شلیک‌شده توسط ایران، ۸۶ درصد رهگیری شدند، اما ۱۴ درصد(حدود ۷۷ موشک) از لایه‌های پدافندی عبور کردند. این ادعا اگر با وجود شدت سانسور و دروغ‌گویی رژیم و چند لایه بودن پدافند آنها تفسیر شود، باز هم نقطه قوتی برای توان تهاجمی ماست.

ارزیابی پدافند ایران در جنگ ۱۲روزه نشان می‌دهد ما با موفقیت‌ها و اشکال‌هایی مواجه بوده‌ایم که باید این موفقیت‌ها و اشکالات را در کنار هم دید و برای تقویت قوت‌ها و ترمیم ضعف‌ها اقدام کرد.

 نقاط قوت ما عبارتند از :

فعال‌سازی سریع سامانه‌های پدافندی مانند باور-۳۷۳ ، مجید و... در مناطق مختلف با وجود حمله دفعی و آنی رژیم صهیونیستی؛

-         کارآیی برخی سامانه‌های بومی و داخلی؛

-         سرنگونی متعدد ریزپرنده‌ها، پهپادها (براساس گزارش‌ها 80 فروند پهپاد مدرن رژیم با پدافند ایران ساقط شده است) و سایر ابزارهای مهاجم در گوشه گوشه ایران؛

اشکالات ما نیز می‌تواند شامل موارد ذیل باشد:

-         اخلال در ضریب موفقیت پدافند ایران با استفاده از ریزپرنده ها و نیروهای نفوذی،

-         آسیب پذیری سامانه‌های پدافندی ایران در برابر حملات هماهنگ و گسترده رژیم صهیونیستی(با پشتیبانی جنگ الکترونیک و نفوذ اطلاعاتی)،

-         برتری تکنولوژیک با استفاده از جنگنده‌های هایتک غربی، موشک‌های دوربرد استند-آف و ... ،

-         اختلال در  رادارها و ارتباطات پدافندی به دلیل حملات سایبری و ریزپرنده های نفوذی،

-         گستردگی خاک ایران و پراکندگی اهداف که پوشش کامل پدافندی را دشوار می کند.

-         جنگ ۱۲روزه ایران و اسرائیل نشان داد که ما در عین داشتن قدرت آفندی و پدافنی، با مشکلاتی در حوزه سامانه‌های دفاعی مواجه هستیم که باید برای سناریوهای آینده به سرعت این اشکالات رفع شوند. آخرین اخبار حوزه دفاعی ما نشان از اهتمام جدی مسئولین و فرماندهان در سطوح عالی و با کار جهادی برای رفع آنها دارد.

-         نکته اخلاقی و روشنگری که باید مد نظر داشت این است که به اسم نقد اشکالات موجود، نباید زحمات چندین ساله کارشناسان، نیروهای عملیاتی، فرماندهان و ... نادیده گرفته شود و فقط به ضعف‌ها اشاره گردد. باید بر این نکته تاکید شود که با این اشکالات، ما در برابر دشمنی ایستادیم که با روزآمدترین تجهیزات از سوی قدرت‌های نظامی دنیا حمایت و پشتیبانی می‌شود و این قابل تحسین است.