آمریکا دشمن یا مخالف !؟

امام راحل به زبان مردم حرف می‌زد و این در حالی بود که متون کتبی و ادبی او را علماء با زحمت می‌توانستند تحلیل کنند امام در دشمن شناسی سرآمد بود و در تشخیص دشمنان اصلی نابغه. بصیرتش مثال زدنی بود و در شناساندن دشمنان اصلی به مردم مهارتی تحسین برانگیز داشت. با تصویب کاپیتولاسیون در سال ۴۳ که حتی بسیاری از مردم. تلفظ این واژه برایشان سخت بود چه رسد به درک ماهیت آن. امام با مثالی به ظاهر عامیانه، ولی در عین حال هوشمندانه و عمیق تمام ملت را متوجه این خطر کرد و در بخشی از سخنانش در اعتراض به کاپیتولاسیون فرمود: عزت ما را فروختند. شرف ما را فروختند. اگر شاه ایران یک سگ آمریکائی را زیر (ماشین) بگیرد او را محاکمه می‌کنند، ولی اگر یک سرباز آمریکائی شاه ایران را زیر (ماشین) بگیرد کسی حق برخورد با او را ندارد.
این مرد الهی از سال ۴۲ مردم را متوجه واقعیتی کرد که گذر زمان نه تنها آن را کهنه نکرد بلکه درستی آن را بیش از پیش ثابت نمود و آن حقیقت معرفی آمریکا به عنوان دشمن اصلی و درجه ۱ ملت ایران بود.
امام با جمله هائی مثل: آمریکا شیطان بزرگ است، آمریکا دشمن اصلی است، هرچه فریاد دارید بر سر آمریکا بکشید، تمام گرفتاری مسلمانان از آمریکاست، ما آمریکا را زیر پا می‌گذاریم، آمریکا هیچ غلطی نمی‌تواند بکند، آمریکا تروریسم بالذات دولتی، آمریکا از انگلیس بدتر و ... این بصیرت را در کشور نهادینه کرد.
ولی متأسفانه در مقطعی از تاریخ انقلاب عده‌ای که به تعبیر مقام معظم رهبری. انقلابیون فرسوده و پشیمان محسوب می‌شدند دشمنی آمریکا با ملت ایران را تقلیل داده و آن را به مخالفت با ایرانیان تفسیر کردند و در رسانه‌ها و تریبون‌ها و جلسات عمومی و خصوصی گفتند و نوشتند که آمریکا دیگر دشمن ملت ایران نیست. بلکه مخالف سیاست‌های منطقه‌ای ایران است و ما باید سیاست‌های خود را تعدیل کنیم تا این مخالفت هم از بین برود و برای اینکه این تفسیر غلط از اندیشه-‌ی امام را به باور تبدیل کرده و در سطح جامعه به عده‌ای بقبولانند دست به تحریف زدند و گفتند: امام هم این اواخر مخالف شعار مرگ بر آمریکا بود و ... گفتند: نامه‌ای دست نویس به امام نوشتم و به او گفتم ما که نمی‌توانیم تا قیامت با آمریکا قهر باشیم و... فضائی را در کشور رقم زدند که عده‌ای از نخبگان، حوزیان، دانشگاهیان و حتی مردم عادی هم باور کردند که آمریکا دشمن ما نیست و تنها مخالف است پرواضح است که دشمنی با مخالفت تفاوت بسیار دارد چرا که ممکن است انسان با همسر یا فرزندش مخالف باشد، ولی دشمن او نیست و تقلیل دشمنی آمریکا به مخالفت. سیاست غلطی بود که چند سال تبلیغ شد و در بخشی از جامعه اثر گذاشت و به باور تبدیل شد؛ و نتیجه این سیاست غلط این بود که بخشی از جامعه طرفدار مذاکره شدند.
ظاهراً هم پیشنهادشان عاقلانه و منطقی بود. چرا وقتی که دولتی با ما مخالف است هر عقل سالمی می‌گوید با این دولت مخالف مذاکره کنید یا اینکه مخالف تبدیل به موافق می‌شود یا در بدترین شکل ممکن بی طرف می‌گردد و سعی در ضربه زدن به شما نخواهد داشت. پس این بازی بُرد بُرد است؛ و دیدیم که چگونه این بازی بُرد بُرد بخش مهمی از داشته‌های هسته‌ای ما را باخود برد؛ و دشمن امتیاز‌های نقد ما را گرفت و با عده‌های سرخرمن تعهدات خود را زیرپا گذاشت؛ و اینک شروع کرده ایم به تقلیل دشمنی اروپا و تفسیر غلط از آن؛ که ای‌ها الناس اروپا به دنبال حل مشگل ایران است و ما منتظر بسته‌های کذائی آن هستیم و هرروز وعده می‌دهیم که اگر بسته‌های اروپا برسد و ما باز کنیم‌ای وای که چه شود.
خدا کند بصیرت مردم تحولی را رقم بزند که چند سال بعد در مقاله‌ها ننویسیم برجام اروپائی هم بازی بُرد بُرد بود و بخشی از توانمندی‌های دفاعی و موشکیمان را با خود برد.