همراه با کاروان کربلا – بخش دوم؛ شام

خطبه‌ای که کاخ یزید را ویران کرد

یک واقعه عاشوراست و یک زینب کبری سلام‌الله علیها. یک کربلاست و تنها یک زینب سلام‌الله علیها و حالا این واقعه و آن بلاها باید تا دنیا دنیاست باقی بماند
کد خبر : 16897

 تبیین:

یک واقعه عاشوراست و یک زینب کبری سلام‌الله علیها. یک کربلاست و تنها یک زینب سلام‌الله علیها و حالا این واقعه و آن بلاها باید تا دنیا دنیاست باقی بماند و ماندگاری اش تضمین نخواهد شد مگر با وجود دختری که می‌گویند وقتی سخن می‌گفت، تو گویی صوت امیرالمومنین علی بن ابیطالب (علیه السلام) بود که در کوچه های کوفه و کاخ یزید در شام طنین‌انداز می‌شد. کاخی که یزید در آن سرمست از پیروزی ظاهری بر تخت تکیه زده بود و با خطابه ای که زینب سلام الله علیها در آنجا ایراد فرمود، پایه های این کاخ ستم در هم شکست و حقیقت واقعه کربلا برای همیشه تاریخ، آشکار شد و تا چرخ روزگار در گردش است، این آفتاب حقیقت می‌درخشد و زندگی می‌بخشد.

خطبه زینبیه در شام یا خطبه حضرت زینب در مجلس یزید، به خطبه‌ای اشاره دارد که حضرت زینب (س) بعد از واقعه عاشورا، هنگامی که کاروان اسیران کربلا به مجلس یزید بن معاویه در شام برده شده بودند، بیان کرد. این خطبه و سخنان امام سجاد (ع) توانست تاثیر شگرفی در حاضران ایجاد کند و ماجرا به نفع اهل بیت (ع) و رسالت آنان تغییر کرد.

* دور نیست وعده خداوند ...

حقیقت این است که خطبه زینب کبری (س) در امتداد شهادت برادرش حضرت سیدالشهدا امام حسین (ع) بود. ایشان در بخشی از خطبه تاریخی خود خطاب به یزید می‌فرمایند: «بزودي آن كس كه كار حكومت تو را فراهم ساخت و تو را بر گردن مسلمانان سوار نمود، بداند كه پاداش ستمكاران بد است و دريابد كه مقام كدام يك از شما بدتر و ياور او ضعيف‌تر است و اگر مصايب روزگار مرا بر آن داشت كه با تو مخاطبه و تكلم كنم ولي بدان قدر تو را كم مي‌كنم و سرزنش تو را عظيم و توبيخ تو را بسيار مي شمارم، اين جزع و بي‌تابي كه مي‌بيني نه از ترس قدرت و هيبت توست، لكن چشم‌ها گريان و سينه ها سوزان است. چه سخت و دشوار است كه نجيباني كه لشكر خداوندند به دست طلقاء (آزادشدگان) كه حزب شيطانند، كشته گردند و خون ما از دست هايشان بريزد و دهان ايشان از گوشت ما بدوشد و آن جسد هاي پاك و پاكيزه را گرگذهاي بيابان سركشي كنند و كفتارها در خاك بغلطانند (كنايه از غربت و بي كسي آنها)» و ادامه داد: «اي يزيد! اگر امروز ما را غنيمت خود دانستي زود باشد كه اين غنيمت موجب غرامت تو گردد در هنگامي كه نيابي مگر آنچه را كه از پيش فرستاده اي و نيست خداوند بر بندگان ستم كننده، به خدا شكايت مي كنيم و بر او اعتماد مي‌کنیم».

* نامی که محو نمی‌شود ...

ایشان با کلام نافذ خود یزید را حقیر و ذلیل کرده و جایگاه اهل بیت (ع) را بار دیگر بر همگان گوشزد می‌کند و می‌فرماید: «اي يزيد! هر كيد و مكری كه داري بكن، هر كوشش كه خواهي بکن، هر جهد كه داري به كار گير، به خدا سوگند هرگز نتواني نام و ياد ما را محو كني، وحي ما را نتواني از بين ببري، به نهايت ما نتواني رسيد، هرگز ننگ اين ستم را از خود نتواني زدود، راي توست و روزهاي قدرت تو اندك و جمعيت تو رو به پراكندگي است،‌ در روزي كه منادي حق ندا كند كه لعنت خدا بر ستمكاران باد».

 و حمد خدا را گفت و فرمود: «سپاس خداي را كه اول ما را به سعادت و مغفرت ثبت كرد و آخر ما را به شهادت و رحمت فائز گرداند، از خدا مي خواهيم كه ثواب آنها را كامل كند و بر ثوابشان بيفزايد، و براي ما نيكو خلف و جانشين باشد، كه اوست خداوند رحيم و پروردگار و دود، و ما را كافي در هر امري و نيكو وكيل است».

* و عذابی که در کمین است ...

اما در بخش ابتدایی خطبه حضرت زینب سلام الله علیها پس از حمد و ثنای خداوند می فرماید: «اي يزيد آيا گمان مي‌بري اين كه اطراف زمين و ‌آفاق آسمان را بر ما تنگ گرفتي و راه چاره را بر ما بستي كه ما را به مانند كنيزان به اسيري برند، ما نزد خدا خوار و تو سربلند گشته و داراي مقام و منزلت شده اي، پس خود را بزرگ پنداشته به خود باليدي، شادمان و مسرور گشتي كه ديدي دنيا چند روزي به كام تو شده و كارها بر وفق مراد تو مي چرخد و حكومتي كه حق ما بود در اختيار تو قرار گرفته است، آرام باش، آهسته تر. آيا فراموش كرده‌اي قول خداوند متعال را گمان نكنند آنان كه كافر گشته اند اين كه ما آنها را مهلت مي دهيم به نفع و خير آنان است، بلكه ايشان را مهلت مي دهيم تا گناه بيشتر كنند و آنان را عذابي باشد دردناك».

حضرت زینب کبری(س) با بیان جملات حکمت‌آمیز و مقتدرانه، نه تنها پایه های حکومت یزید و یزیدیان را در هم کوبیدند، بلکه از طرفی ظلمی را که بر خاندان وحی وارد شده بود تا ابد ثبت و ضبط کردند و پرده از حقایق برداشتند و به همین خاطر است که می توان بار دیگر خواند ک0«کربلا در کربلا می ماند اگر زینب نبود». نسیم اسدپور

ارسال نظرات