- جوان‌های ورزشکار موجب سربلندی ایران هستند/ ملت را شاد کردید، از همه شما صمیمانه تشکر می‌کنم
- ماهوارهبر «قائم-۱۰۵» و ماهواره «نور-۴» تا سال آینده پرتاب می‌شود +فیلم
- صالح قاسمی: سازمان برنامه و بودجه پاشنه آشیل موفقیت قانون جوانی جمعیت است
- سپاه ۷۳ مجتمع آبرسانی برای ۳۵۰۰ روستا میسازد
- رشد خزنده دلار نیما/ پروژه تکنرخسازی ارز کلید خورد؟
- سلطان مصرف برق تهران کشف شد؛ مصرف برق یک محله در یک خانه شمال شهر!
- رشد ۸ درصدی؛ دشوارِ ممکن!
- شیعیان شبه قاره روی گسل ناامنی و تروریسم
- ترور شهید هنیه باشلیک پرتابه کوتاهبرد انجام شده است
- به مناسبت روز بزرگداشت شهدای مدافع حرم؛
- جنگ آبی؛ مجازات بیرحمانه علیه ساکنان کرانه باختری
- سومین پیروزی مادورو؛ اتمسفر پایدار ضدآمریکایی در منطقه لاتینتبار
- قول سدید رئیس‌جمهور در آیین پیروی از ملت
- دولت چهاردهم و مسئله «آسیبهای اجتماعی»
- بازی دو سر باخت؛ رهآورد فرش قرمز برای یک جانی تحت تعقیب
جمعه ؛ 30 شهريور 1403 امید واهی
دموکرات‌ها و جمهوری خواهان؛ دو روی یک سکه
اینکه تصور شود، پیروزی دموکرات‌ها می‌تواند سیاست خارجی این کشور را متحول کند و خصوصاً بر روی ایران مؤثر و محسوس باشد، تکراراشتباه محاسباتی گذشته است. چرا که دشمنی با ایران بخشی از سیاست دوحزبی آمریکا است.
بعد از انتخابات ریاست جمهوری در ایالات متحده آمریکا، انتخابات میان دوره کنگره از مهم‌ترین انتخابات به شمار می‌رود. در حقیقت این انتخابات از آن جهت حائزاهمیت است که از زمان روی کار آمدن ترامپ، فضای بین دو حزب قطبی‌تر شده و حالا تغییر در کرسی‌های مجلس نمایندگان و سنا می‌تواند تغییراتی را در سیاست داخلی و خارجی ایجاد کند. از سویی ممکن است تأثبر این تغییر برای یک جریان سیاسی در داخل کشورمان مهم تلقی شود؛ چرا که ذهنیت جریان غربگرا در داخل این است که با سنگین بودن کفه ترازو در انتخابات کنگره و سنا، ممکن است گشایش‌هایی صورت گیرد.
این انتخابات در ۶ نوامبر ۲۰۱۸ (سه شنبه؛۱۵ آبان ۱۳۹۷) برگزار خواهد شد که در پرتو آن وضعیت ۴۳۵ کرسی مجلس نمایندگان و ۳۴ کرسی مجلس سنا مشخص خواهد شد. در حال حاضر ۵۱ کرسی سنا متعلق به جمهوری خواهان و ۴۹ کرسی برای دموکرات‌ها هست. در مورد مجلس نمایندگان ۲۴۰ کرسی در تصاحب جمهوری خواهان و ۱۹۵ کرسی متعلق به دموکرات‌ها هست؛ بنابراین برآورد کلی این است که دو حزب به لحاظ پایگاه اجتماعی وضعیت برابری دارند؛ یعنی به‌طورکلی این‌گونه برآورد می‌شود که ۴۰ درصد جامعه آمریکا به دموکرات‌ها متمایل هستند و ۴۰ درصد دیگراز جمهوری‌خواهان طرفداری می‌کنند و ۲۰ درصد باقیمانده مستقل قلمداد می‌شوند؛ اما در حقیقت ضریب نفوذ مستقل‌ها بسیار بالا و تعیین‌کننده نتایج است. رقابت و تلاش دموکرات‌ها برای کسب کرسی اکثریت قابل‌انتظار است، اما درون حزب جمهوری خواه نیز مخالفت‌هایی با ترامپ شکل گرفته که ناشی از مواضع و تفکرات وی است؛ به گونه‌ای که تفکرات او با هسته اولیه جمهوری خواهان در تعارض است. به همین دلیل ترس ترامپ و جریان محافظه کار قدرت یافتن دموکرات‌ها در جریان انتخابات میان دوره‌ای کنگره است.
چرا که تجربه تاریخی ثابت کرده حزب رئیس جمهور در انتخابات شکست می‌خورد، اما این انتخابات شرایط پیچیده‌ای دارد؛ هر حزب برای کنترل سنا، باید ۵۱ کرسی را به دست آورد و برای کنترل مجلس نمایندگان نیز هر حزب باید حداقل ۲۱۸ کرسی را در اختیار داشته باشد. دموکرات‌ها برای تسلط بر سنا تنها دو کرسی نیاز دارند تا به عدد ۵۱ دست یابند، اما وضعیت جمهوری خواهان مناسب‌تر است چراکه آن‌ها تنها از ۹ کرسی دفاع می‌کنند و دموکرات‌ها از ۲۶ کرسی باید دفاع نمایند و دو کرسی نیز اضافه نمایند که در این صورت با توجه به ناتوانی دموکرات‌ها در حفظ تناسب فعلی، بعید به نظر می‌رسد که دموکرات‌ها بتوانند بر جمهوری خواهان در کسب اکثریت در سنا غلبه کنند. از طرفی دو حزب جمهوری خواه و دموکرات هر کدام سازوکاری متفاوتی برای رسیدن به اهداف و آرمان‌های آمریکا دارند، اما با وجود این تفاوت‌ها در در مسیر افزایش قدرت ایالات‌متحده و تثبیت رهبری آن هم گام اند. به عبارتی اگر چه دو حزب در جهان بینی و پایه‌های اعتقادی اشتراک نظر دارند، ولی راه‌های رسیدن به اهداف و خواسته‌ها متفاوت است که این مهم در سیاست داخلی و خارجی ظهور و بروز پیدا می‌کند.
نتایج نظر سنجی‌ها در آمریکا حاکی از آن است که دموکرات‌ها برای تصاحب کرسی‌های مجلس نمایندگان نسبت به جمهوری خواهان شانس بیشتری دارند و انتظار می‌رود جمهوری خواهان در انتخابات آینده مجلس نمایندگان مغلوب دموکرات‌ها شوند. بر اساس نظرسنجی‌ها دموکرات‌ها می‌توانند با کسب نزدیک به ۲۲۴ کرسی حائز اکثریت مجلس نمایندگان در مقابل جمهوری خواهان شوند. این در حالی است که برای کسب اکثریت مجلس نمایندگان به ۲۱۸ کرسی نیاز است. اما روی دیگر نظر سنجی در انتخابات، گویای آن است که انتخابات پیش رو منجر به حفظ قدرت جمهوری‌خواهان در سنا که از مجلس نمایندگان مؤثرتر و بانفوذتر است، خواهد شد و دموکرات‌ها درنهایت همان کرسی‌های سابق خود را به دست خواهند آورد و حتی برخی مدعی‌اند که تعداد کرسی‌های دموکرات‌ها در سنا کمتر خواهد شد.
در پاسخ به این سوال که پیروزی جمهوری خواهان و دموکرات‌ها چه شرایطی را رقم می‌زند؟ باید گفت: اگر جمهوری خواهان در انتخابات میان دوره‌ای پیروز شوند ترامپ با قدرت بیشتری اجرای برنامه‌های خودرا تداوم می‌بخشد، اما اگر دموکرات‌ها روی کار بیایند اختلالاتی در برنامه‌های ترامپ حاصل می‌شود و نگرانی او برای کسب نتیجه مطلوب تا انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۰ را بیشتر می‌کند.
اما اینکه تصور شود، پیروزی دموکرات‌ها می‌تواند سیاست خارجی این کشور و خصوصاً بر روی ایران مؤثر و محسوس باشد، تکراراشتباه محاسباتی گذشته است. چرا که اساساً روی کار آمدن هر دو حزب جمهوری خواه و دموکرات بر سیاست خارجی آمریکا نسبت به ج. ا. ایران ایران تأثیر محسوسی نخواهد گذاشت که یکی ازجمله دلایل آن می‌توان به لابی صهیونیست در کنگره آمریکا اشاره کرد. مضافاً اینکه دشمنی با ایران بخشی از سیاست دوحزبی آمریکا است. از طرفی با توجه به نقض برجام از سوی دولت ترامپ و دستور صریح رهبر معظم انقلاب (مدظله العالی) مبنی بر اینکه تحت هیچ شرایطی با آمریکا مذاکره نخواهیم کرد، باید چشم به داخل دوخت و بی جهت به عصای بیگانه دل نبندیم!
این انتخابات در ۶ نوامبر ۲۰۱۸ (سه شنبه؛۱۵ آبان ۱۳۹۷) برگزار خواهد شد که در پرتو آن وضعیت ۴۳۵ کرسی مجلس نمایندگان و ۳۴ کرسی مجلس سنا مشخص خواهد شد. در حال حاضر ۵۱ کرسی سنا متعلق به جمهوری خواهان و ۴۹ کرسی برای دموکرات‌ها هست. در مورد مجلس نمایندگان ۲۴۰ کرسی در تصاحب جمهوری خواهان و ۱۹۵ کرسی متعلق به دموکرات‌ها هست؛ بنابراین برآورد کلی این است که دو حزب به لحاظ پایگاه اجتماعی وضعیت برابری دارند؛ یعنی به‌طورکلی این‌گونه برآورد می‌شود که ۴۰ درصد جامعه آمریکا به دموکرات‌ها متمایل هستند و ۴۰ درصد دیگراز جمهوری‌خواهان طرفداری می‌کنند و ۲۰ درصد باقیمانده مستقل قلمداد می‌شوند؛ اما در حقیقت ضریب نفوذ مستقل‌ها بسیار بالا و تعیین‌کننده نتایج است. رقابت و تلاش دموکرات‌ها برای کسب کرسی اکثریت قابل‌انتظار است، اما درون حزب جمهوری خواه نیز مخالفت‌هایی با ترامپ شکل گرفته که ناشی از مواضع و تفکرات وی است؛ به گونه‌ای که تفکرات او با هسته اولیه جمهوری خواهان در تعارض است. به همین دلیل ترس ترامپ و جریان محافظه کار قدرت یافتن دموکرات‌ها در جریان انتخابات میان دوره‌ای کنگره است.
چرا که تجربه تاریخی ثابت کرده حزب رئیس جمهور در انتخابات شکست می‌خورد، اما این انتخابات شرایط پیچیده‌ای دارد؛ هر حزب برای کنترل سنا، باید ۵۱ کرسی را به دست آورد و برای کنترل مجلس نمایندگان نیز هر حزب باید حداقل ۲۱۸ کرسی را در اختیار داشته باشد. دموکرات‌ها برای تسلط بر سنا تنها دو کرسی نیاز دارند تا به عدد ۵۱ دست یابند، اما وضعیت جمهوری خواهان مناسب‌تر است چراکه آن‌ها تنها از ۹ کرسی دفاع می‌کنند و دموکرات‌ها از ۲۶ کرسی باید دفاع نمایند و دو کرسی نیز اضافه نمایند که در این صورت با توجه به ناتوانی دموکرات‌ها در حفظ تناسب فعلی، بعید به نظر می‌رسد که دموکرات‌ها بتوانند بر جمهوری خواهان در کسب اکثریت در سنا غلبه کنند. از طرفی دو حزب جمهوری خواه و دموکرات هر کدام سازوکاری متفاوتی برای رسیدن به اهداف و آرمان‌های آمریکا دارند، اما با وجود این تفاوت‌ها در در مسیر افزایش قدرت ایالات‌متحده و تثبیت رهبری آن هم گام اند. به عبارتی اگر چه دو حزب در جهان بینی و پایه‌های اعتقادی اشتراک نظر دارند، ولی راه‌های رسیدن به اهداف و خواسته‌ها متفاوت است که این مهم در سیاست داخلی و خارجی ظهور و بروز پیدا می‌کند.
نتایج نظر سنجی‌ها در آمریکا حاکی از آن است که دموکرات‌ها برای تصاحب کرسی‌های مجلس نمایندگان نسبت به جمهوری خواهان شانس بیشتری دارند و انتظار می‌رود جمهوری خواهان در انتخابات آینده مجلس نمایندگان مغلوب دموکرات‌ها شوند. بر اساس نظرسنجی‌ها دموکرات‌ها می‌توانند با کسب نزدیک به ۲۲۴ کرسی حائز اکثریت مجلس نمایندگان در مقابل جمهوری خواهان شوند. این در حالی است که برای کسب اکثریت مجلس نمایندگان به ۲۱۸ کرسی نیاز است. اما روی دیگر نظر سنجی در انتخابات، گویای آن است که انتخابات پیش رو منجر به حفظ قدرت جمهوری‌خواهان در سنا که از مجلس نمایندگان مؤثرتر و بانفوذتر است، خواهد شد و دموکرات‌ها درنهایت همان کرسی‌های سابق خود را به دست خواهند آورد و حتی برخی مدعی‌اند که تعداد کرسی‌های دموکرات‌ها در سنا کمتر خواهد شد.
در پاسخ به این سوال که پیروزی جمهوری خواهان و دموکرات‌ها چه شرایطی را رقم می‌زند؟ باید گفت: اگر جمهوری خواهان در انتخابات میان دوره‌ای پیروز شوند ترامپ با قدرت بیشتری اجرای برنامه‌های خودرا تداوم می‌بخشد، اما اگر دموکرات‌ها روی کار بیایند اختلالاتی در برنامه‌های ترامپ حاصل می‌شود و نگرانی او برای کسب نتیجه مطلوب تا انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۰ را بیشتر می‌کند.
اما اینکه تصور شود، پیروزی دموکرات‌ها می‌تواند سیاست خارجی این کشور و خصوصاً بر روی ایران مؤثر و محسوس باشد، تکراراشتباه محاسباتی گذشته است. چرا که اساساً روی کار آمدن هر دو حزب جمهوری خواه و دموکرات بر سیاست خارجی آمریکا نسبت به ج. ا. ایران ایران تأثیر محسوسی نخواهد گذاشت که یکی ازجمله دلایل آن می‌توان به لابی صهیونیست در کنگره آمریکا اشاره کرد. مضافاً اینکه دشمنی با ایران بخشی از سیاست دوحزبی آمریکا است. از طرفی با توجه به نقض برجام از سوی دولت ترامپ و دستور صریح رهبر معظم انقلاب (مدظله العالی) مبنی بر اینکه تحت هیچ شرایطی با آمریکا مذاکره نخواهیم کرد، باید چشم به داخل دوخت و بی جهت به عصای بیگانه دل نبندیم!
منبع: سایت رهنما
اشتراک گذاری:
ارسال نظرات