نیش‌های مهلک... حملات مقاومت عراق به شاهرگ‌های حیاتی اسرائیل

 ۵۰ سال پس از دومین و آخرین رویارویی مستقیم ارتش عراق با ارتش اسرائیل در در جنگ اکتبر ۱۹۷۳، عراقی‌ها همچنان با افتخار و سربلندی از حضور این کشور در جبهه‌های سوریه و مصر علیه اشغالگران یاد می‌کنند.

در حالی که پس از موفقیت‌های چشمگیر اولیه در جنگ با حمایت‌های غرب ورق معادلات سریعاً به سود ارتش صهیونیستی برگشت و صهیونیست‌ها پیشروی سریعی در خاک سوریه را آغاز کردند و حتی می‌رفت که دمشق نیز فتح شود، در ۱۱ اکتبر ۱۹۷۳، یعنی در ششمین روز از جنگ، نیرو‌های عراقی وارد این کارزار شدند و اجازه پیشروی‌های بیشتر به اشغالگران را ندادند.

حال پس از گذشت سال‌ها از این واقعه غرورآفرین در تاریخ معاصر عراقی‌ها، بار دیگر به واسطه جنگ در غزه جبهه مستقیمی از سوی نیرو‌های عراقی علیه سرزمین‌های اشغالی باز شده است که روز به روز نیز دامنه آن افزایش می‌یابد.

جناح‌های مقاومت عراقی از زمان آغاز جنگ اسرائیل در نوار غزه در ۷ اکتبر مسئولیت ده‌ها حمله به اهدافی در خاک سرزمین‌های اشغالی و همچنین مواضع نیرو‌های آمریکایی در عراق و سوریه را به عهده گرفته‌اند.

تکرار ضربات دردناک، هدفمند و مداوم مقاومت عراق به منافع اقتصادی و امنیتی رژیم صهیونیستی در روز‌های اخیر این گمانه را تقویت می‌کند که با اقدامات بی‌محابای کابینه صهیونیستی برای دامن زدن به آتش جنگ به واسطه حمله به کنسولگری جمهوری اسلامی در دمشق، فعال شدن بیش از پیش جبهه عراق به عنوان یکی از کارت‌های پیشبینی شده مقاومت برای طولانی شدن و افزایش دامنه جنگ در راهبرد «وحدت عرصه‌ها» در دستور کار قرار گیرد.

اقدامات و استراتژی مقاومت اسلامی عراق در جنگ 
ورود غیررسمی مقاومت عراق به مناقشه از ۱۷ اکتبر (۲۵ مهر) و تدارک حملات به پایگاه‌های آمریکایی در عراق و سوریه و با هدف فشار بر واشنگتن برای توقف حملات گسترده هوایی رژیم به غزه آغاز شد.

با این حال پس از حمله هوایی ایالات متحده آمریکا به تأسیسات متعلق به نیرو‌های عراقی و حشد الشعبی که به شهادت ابوباقر السعدی، فرمانده گردان‌های حزب الله عراق انجامید و همچنین شروع عملیات زمینی ارتش صهیونیستی در غزه با چراغ سبز واشنگتن، مقاومت عراق آغاز مرحله دوم عملیات نظامی خود را با وارد آوردن ضربه مستقیم به اهداف در داخل سرزمین‌های اشغالی فلسطین اعلام کرد.

تدارک حملات موشکی و پهپاد‌های انتحاری علیه بندر اشدود در سواحل مدیترانه‌ای سرزمین‌های اشغالی، و قبل از آن در حیفا و میدان گازی «کاریش» در روز‌های نخست شروع مرحله دوم عملیات از سوی ابوعلاء الولایی دبیرکل گردان‌های سیدالشهدا عراق، اعلام شد.

در حالی که طی ماه‌های گذشته عراقی‌ها بار‌ها عملیات‌های موفقیت‌آمیزی را علیه مراکز اقتصادی سرزمین‌های اشغالی تدارک دیدند، اما عمده توجهات بین المللی به جبهه دریای سرخ و عملیات‌های دریایی انصارالله علیه کشتی‌های صهیونیستی دوخته شده بود. اکنون، اما با فروکش کردن موج درگیری‌ها در دریای سرخ، تعداد عملیات‌های مقاومت اسلامی عراق شاهد تحولی چشمگیر از نظر امنیتی و استراتژیک بوده است.

در ماه مارس، مقاومت اسلامی در عراق مسئولیت حملات به طیف بسیار وسیعی از اهداف، از جمله حداقل هفت فرودگاه، بنادر و پایگاه هوایی نظامی در اسرائیل را بر عهده گرفت.  تا پایان ماه گذشته میلادی (مارس) مقاومت مسئولیت حملات به بندر ایلات (حداقل ۹ بار)، بلندی‌های جولان (حداقل ۷ حمله)، حیفا (۶ حمله) و فرودگاه بن گوریون (۲ حمله) را به عهده گرفت.

روز گذشته (۱۸ فروردین) مقاومت اسلامی عراق اعلام کرد که در پاسخ به جنایات رژیم صهیونیستی، مجاهدان ما با پهپاد پالایشگاه نفت (رژیم) اسرائیل را در حیفا هدف قرار دادند.  سه روز قبل از آن نیز (۱۶ فروردین) این گروه پایگاه هوایی رامات داوید، یکی از سه پایگاه هوایی اصلی و مهم اسرائیل در جنوب شرق «حیفا» در شمال سرزمین‌های اشغالی را قرار دارده بود که نشان از بانک اطلاعاتی دقیق و تکنولوژی تسلیحاتی پیشرفته ماهواره‌ای و نقطه‌زن آن می‌باشد.

گفتنی است «مقاومت اسلامی در عراق» یک تشکیلات نظامی تازه تأسیس می‌باشد که شامل تعدادی از جناح‌ها و گروه‌های مقاومت عراقی است که پس از تجاوز اسرائیل به نوار غزه در اکتبر ۲۰۲۳ اعلام موجودیت کرد. جنبش النجباء و گردان‌های سید الشهدا، اصلی‌ترین نیرو‌های تشکیل‌دهنده "مقاومت اسلامی در عراق" هستند که پهباد‌ها و موشک‌های نقطه زن و کروز را به سمت اسرائیل پرتاب می‌کنند. برخی بر این اعتقادند که مقاومت احتمالاً موفق شده موشک‌هایش را از طریق یک مسیر ناشناخته، احتمالاً در امتداد مرز عراق و عربستان سعودی و در امتداد جنوب اردن به بندر استراتژیک ایلات شلیک کند.

مقاومت اسلامی عراق در دو نوبت در روز‌های ۷ و ۱۶ ژانویه اعلام کرد که از موشک‌های کروز الارقب (از سری القدس) علیه اسرائیل استفاده کرده است. اما عمده عملیات‌ها (در حدود سه چهارم) با استفاده از هواپیما‌های بدون سرنشین صورت گرفته که این امر پیشرفت قابل توجه مقاومت عراق در کسب این تکنولوژی نظامی مهم و ضربه‌پذیری بالای رژیم در این عرصه را به نمایش می‌گذارد.

پیشتر حسین الموسوی، سخنگوی رسمی جنبش نُجَباء در عراق، در خصوص دلیل تمرکز بیشتر بر بنادر و سایر تأسیسات استراتژیک اسرائیل در مرحله دوم به «المیادین نت» گفته بود که این حملات به منظور محروم کردن اسرائیل از منابع مالی، ایجاد فشار اقتصادی و محدود کردن تجارت دریایی رژیم در منطقه مدیترانه و در دریای سرخ صورت می‌پذیرد.

الموسوی با اشاره به اینکه «مقاومت عراق از قابلیت تولیدتسلیحات برای هدف قرار دادن نیرو‌های اشغالگر اسرائیل برخوردار است»، افزود: اهمیت هدف قرار دادن منافع و پایگاه‌های آمریکا در منطقه و مناطق حیاتی، استراتژیک و نظامی رژیم اشغالگر در مرحله بعدی برنامه‌ریزی راهبردی بلندمدت [جنگ]مشهود است».

بیش از سه دهه پیش و در دوران جنگ اول خلیج فارس، آکیوا الدار تحلیلگر شناخته شده اسرائیلی در روزنامه هاآرتص نوشت: «شکی نیست که با پایان جنگ ایران و عراق، جبهه شرقی برای اسرائیل بسیار خطرناک شد. دیر یا زود مجبور به مقابله با تهدید عراق هستیم، حتی اگر هزاران قربانی داشته باشد.»

این موضع‌گیری اگرچه در آن برهه به عنوان تحریکات اسرائیل برای حمله آمریکا به عراق حتی با وجود عقب‌نشینی نیرو‌های بعثی از کویت صورت گرفت تا قدرت تسلیحاتی عراق تضعیف شود، اما اکنون صحت پیشبینی و اعلام هشدار الدار نمایان شده است حتی وقتی نه کل گروه‌های مقاومت عراقی بلکه تنها بخش محدودی از آن پا به میدان گذاشته و عرصه را برای صهیونیست‌ها در جبهه شرقی تنگ کرده است.