نیاز نظام به نقش پذیری عمار‌ها

۹ ماه صفر، سالروز شهادت یکی از یاران برجسته پیامبرگرامی اسلام (ص) و حضرت علی (ع) جناب عماریاسر می‌باشد. موضع گیری، سیاست‌ها و جهت گیری شخصیت‌هایی مانند عمار یاسر و مالک اشتر در صدراسلام و حتی افرادی نظیر ابوموسی اشعری و قاضی شریح بسیار حیاتی و سرنوشت ساز بوده است. در رخداد‌ها و رویداد‌های بعد از شکل گیری انقلاب اسلامی نیز همواره حضور و تصمیمات قشر نخبگان و خواص جامعه، برای تامین یا تضییع منافع ملی بسیار تعیین کننده بوده است و بسیاری از هزینه‌های که کشور تاکنون متحمل شده ناشی از «عدم موضع گیری به هنگام» این قشر تاثیرگذار در هنگامه‌های بوده که جامعه در سردرگمی به سر می‌برده و از خلاء تصمیم گیری رنج می‌برده است. در هنگامه‌های مهمی از تاریخ صدراسلام که جامعه اسلامی در دو راهی برای انتخاب مسیر حق قرار گرفته اند شخصیت‌های برجسته‌ای مانند عمار یاسر به روشنفگری روی آورده و گره‌های که دشمنان با هدف تضعیف جبهه مسلمانان در مسیر حق طلبی آن‌ها ایجاد شده را باز کرده اند. عمار یاسر از معدود شخصیت‌هایی است که به عنوان یک شاخص مطرح بوده، پیامبر اکرم (ص) درباره‌ی وی فرمودند: «هر که با عمار دشمنى کند خدا با او دشمنى خواهد کرد و هر که با عمار کینه ورزد خدا با او کینه ورزد و هر که به عمار بدگویى کند خداوند به او بد خواهد گفت.» (رجال کشى ج. ۱، ۱۵) و نیز فرمودند: «سراپاى عمار را ایمان پر کرده، و ایمان با گوشت و خونش آمیخته است.» (اعیان الشیعه، ج. ۸، ص. ۳۷۳). رهبرمعظم انقلاب در خصوص نقش آفرینی شخصیت محوری عمار یاسر می‌فرمایند: «در جنگ صفین یکی از کار‌های مهم جناب عمار یاسر تبیین حقیقت بود. چون آن جناح مقابل که جناح معاویه بود، تبلیغات گوناگونی داشتند. این کسی که از این طرف، خودش را موظف دانسته بود که در مقابل این جنگ روانی بایستد و مقاومت کند، جناب عمار یاسر بود، که در قضایای جنگ صفین دارد که با اسب از این طرف جبهه، به آن طرف جبهه و صفوف خودی می‌رفت و همین طور این گروه‌هایی را که - به تعبیرِ امروز، گردان‌ها یا تیپ‌های جدا جدای از هم - بودند، به هر کدام می‌رسید، در مقابل آن‌ها می‌ایستاد و برای آن‌ها صحبت می‌کرد؛ حقایقی را برای آن‌ها روشن می‌کرد و تأثیر می‌گذاشت.» در فتنه ۸۸ به عنوان یکی از برهه‌های حساس، یکی از عواملی که باعث دلبستگی نظام سلطه به فروپاشی نظام اسلامی شد، مواضع دوپهلو و ابهام برانگیز برخی از خواص داخلی بود که خروجی این مواضع بحث برانگیز، کمک به هدف سران فتنه و تقویت پیاده نظام این جریان بود. سکوت و در بهترین حالت مواضع دوپهلو خواص در سال ۸۸ در حالی بود که رهبرمعظم انقلاب اسلامی در تریبون‌های مختلف از سیاستمداران کشور می‌خواهد تا جامعه را از ابهام نجات داده و برای آگاهی بخشی به جامعه اهداف پشت پرده جریان فتنه را تشریح کنند. اما برخی از خواص جامعه در ۸ ماه فتنه سال ۸۸ هیچ گاه نسبت به روشنگری عمارگونه اقدام نکرده و باعث شدند تا فتنه ۸۸ هزینه‌های بسیاری (که از جمله آن می‌تواند به وضع قطعنامه ۱۹۲۹ اشاره کرد) را علیه نظام و جامعه اسلامی ایجاد کند. احساس شور و نشاطی که فتنه ۸۸ در دشمنان برای فروپاشی نظام اسلامی ایجاد کرد باعث شد که آن‌ها به این نتیجه برسند که تشدید تحریم‌های اقتصادی نهایتا به اردوکشی خیابانی مردم در ایران منتهی خواهد شد به همین دلیل بود که بسیاری که معیشت (سفره) مردم از سال ۸۸ به این سو به صورت ویژه‌تر مورد توجه غرب قرار گرفت. رهبرمعظم انقلاب در مراسم تنفیذ رئیس جمهور دولت دهم با تاکید بر مسئله نقش پذیری خواص می‌فرمایند: «بعضى از خواص هم البته مردود شدند. این انتخابات بعضى‌ها را مردود کرد.» البته نباید فراموش کرد که نقش و وظایف مورد انتظار از خواص جامعه اسلامی محدود به یک دوره و برهه خاص نمی‌شود چه بسا اگر در مقاطع حساسی مانند مذاکرات هسته‌ای و تصویب برجام در مجلس (در سال ۹۴) یا حتی در بررسی و تصویب لوایح ۴ گانه مربوط به FATF در روز‌های گذشته خواص نقش بهتری را ایفا می‌کردند بسیاری از هزینه‌های تحمیل شده به کشور اسلامی ایجاد نمی‌شد و توسعه درون زا می‌توانست شکل حقیقی به خود بگیرد. معظم له بار‌ها از ضرورت نقش آفرینی خواص و نخبگان سیاسی در فضای غبارآلود و در مواقعی که هنوز ذهنیت جامعه شکل نگرفته، سخن به میان آورده است و به عنوان نمونه در غائله دی ماه سال گذشته از ضرورت «تفکیک مردم معترض از آشوبگران و ضد انقلاب» سخن می‌گویند؛ و در برهه‌های حساس مولفه‌های مانند «گفت‌وگو نخبگان به طور مستقیم با مردم برای اصلاح ذهنیت‏‌ها»، «افشا و برجسته کردن نقش استکبار در حوادث که با هدف ایجاد نافرمانی مدنی شکل می‌گیرد»، «آگاهی بخشی به مردم توسط نخبگان بطوری که جای متن و حاشیه جابجا نشود»، «بازخوانی تجربه ۱۰ ساله اول انقلاب و مشی امام (ره) در برابر جریانات و حوادث فتنه گون آن توسط نخبگان» و «برجسته کردن مسئله برائت از ضد انقلاب داخل و خارج در فضای افکار عمومی و مردم و در انفعال قرار دادن جریان‌های ضدانقلاب» را از ضروریات عنوان می‌فرمایند.