ناجا پیشقراول مبارزه با تهاجم فرهنگی است

مبارزه با قدرت‌های استعماری در عرصه لشگرکشی رسانه‌ای سرمایه داران بین المللی و کمپانی‌های وابسته به آن‌ها و تراست‌ها و کارتل‌هایی که در مسیر کسب قدرت سیاسی ایجاد کرده اند، دارای ابعاد گوناگونی است. این ابعاد در گستره جبهه ایجاد شده تعریف می‌شود. خاکریز انتظامی و اجرای قانون از ابتدای دهه ۷۰ به نیروی انتظامی واگذار شد و در بیش از ۲۵ سال گذشته می‌توان ادعا کرد تنها خاکریزی است که نه فقط سقوط نکرده، بلکه ذره‌ای هم جابه جا نشده است. بعد‌ها در تمام قوانین مربوط به مبارزه با مصادیق ناتوی فرهنگی و کانال‌های نفوذی نقشی برای نیروی انتظامی در نظر گرفته شد. این مصادیق طیفی از بی حجابی، حمله به بنیان خانواده، گسترش مصرف مواد مخدر و روانگردان و پایین آوردن سن اعتیاد و اختلاط جنس مخالف گرفته تا مصرفگرایی و توسعه اومانیسم و سرمایه داری در عرصه‌های هنری و زمینه‌های اجتماعی را شامل می‌شوند. به مرور آئین نامه‌های اجرایی این قوانین توانستند به فصل مشترک وظایف ذاتی نیروی انتظامی و وظایف محوله قانونی تبدیل شوند. به عبارتی این آیین نامه‌ها کمک کردند تا بخش سلبی و ایجابی همزمان در فعالیت‌های فرهنگی و اجتماعی نیروی انتظامی پررنگ شود. مبارزه با نمود‌های بدحجابی در کشور به عنوان پیشانی فعالیت‌های ناجا در عرصه‌های اجتماعی شناخته شد.
هوچی گری آخرین سلاح برای فتح خاکریز ناجا
ماموریتی که به تعبیر سردار حسین اشتری فرمانده نیروی انتظامی جمهوری اسلامی در قالب طرح امنیت اخلاقی دنبال می‌شود و ناجا به واسطه «فضاسازی ها» و «هوچی گری ها» از اجرای آن کوتاه نیامده و مصمم‌تر ادامه می‌دهد. در این بین بسیاری از منتقدین و روشنفکران همصدا با پیاده نظام ناتوی فرهنگی جمع کردن مسئولیت‌های امنیتی و سلبی نیروی انتظامی با کار‌های فرهنگی را بی سلیقگی دانستند. در صورتی که در ناتوی فرهنگی امنیت اخلاقی و ارزش‌های اعتقادی و ملی و مذهبی ما تهدید شد؛ بنابراین نیروی انتظامی همواره سعی کرده در اجرای ماموریت‌ها بر «آموزش نیروها» و «استاندارد سازی و تعالی رفتار کارکنان» تاکید و مبنا و حدود وظایف قانونی ناجا را تبیین و به روز کند و این تهدید‌ها را با کمترین پیامد بی‌اثر کند.
از سوی دیگر مصلحت اندیشی‌های سیاسی و جناحی آفت برنامه‌های اجرایی است که نیروی انتظامی به بهترین شکل توانسته مرز‌های آن را در اجرای وظایف ذاتی و قانونی خود حفظ کند. اینجاست که این ادعا ثابت می‌شود که نیروی انتظامی در خط مقدم مقابله با ناهنجاری‌ها و از مظاهر مقابله با تهاجم فرهنگی است.
ظرفیت ناجا در برابر هژمونی نظام سلطه
امروزه رسانه‏های فراملی، به مثابه یکی از مؤثرترین ابزار تحکیم هژمونی نظام سلطه جهانی، به ویژه آمریکا، عمل می‏کنند. این رسانه‏ها، وابسته به شرکت‏های قدرتمند و بانفوذ فراملیتی‏اند و در جهت تأمین منافع کشورهایی، چون آمریکا، نقشی اساسی دارند. به بیان دیگر، مؤثرترین ابزار برای جهانی کردن فرهنگ غرب، شرکت‏های فراملی و نیروی محرکه این فرآیند، بهره‏گیری از انقلاب، در عرصه فناوری اطلاعات و جهانی شدن ارتباطات است. پدیده جهانی شدن ارتباطات را پس از دهه ۶۰ میلادی می‏توان از رشد رسانه‏ها و شرکت‏های فراملی، نظیر تایم وارنر، دیزنی، رویترز، سونی، مردوخ و برتلزمن، دریافت که همگی وابسته به اقتصاد‌های پیشرفته‏اند؛ به گونه‏ای که سازمان‏های دولتی و غیردولتی ارتباطی را به شدت تحت‏الشعاع خود قرار داده‏اند. بخش زیادی از سلطه رسانه‏های غربی بر جهان، به آمریکا تعلق دارد که این مسئله را باید ناشی از تجربه بازاریابی، رشد و استفاده از تکنولوژی‏های جدید در جهت دست‏یابی به جلوه‏های ویژه دانست. شاید به همین علت است که تلاش دولت‏های ملی در جهت حفظ جوامع خود از سیطره فرهنگی آمریکا، چندان موفقیت‏آمیز نبوده است؛ زیرا از یک سو، محصولات فرهنگی آمریکا، حاوی مفاهیم جذابی، چون آزادی، حق انتخاب‏های فردی و آینده مطلوب است و از سوی دیگر، زیرساخت‏های نامطلوب کشورها، باعث تسهیل انتقال و پذیرش محصولات فرهنگی آمریکایی شده است. در نتیجه در حال حاضر می‌توان گفت: نظام ما در مقابل یک تهاجم گسترده فرهنگی و نرم قرار دارد که نیرو‌های مسلح و در رأس آن نیروی انتظامی در صف اول دفع تهاجم فرهنگی دشمن هستند. مضاف بر اینکه برای مقابله با تهاجم فرهنگی دشمن باید با کسب آمادگی لازم و آموزش نیرو‌های زبده و خوش­فکر، سلاح فرهنگی دشمن را ناکام و ناکارآمد کرد. اگر امنیت نباشد، توسعه و پیشرفتی حاصل نخواهد شد و امنیت مهمترین زیرساخت توسعه و پیشرفت است که نیروی انتظامی در سال‌های اخیر پاسدار ان است. علاوه بر اینکه به تعبیری می‌توان گفت: تهدید نرم یک واقعیت ملموس است که در تلاش است برای تسخیر افکار عمومی یک لایه اطلاعاتی و امنیتی را برای خود ساماندهی کند. در نتیجه ضروری است که پلیس بسیار حساس‌تر و دقیق‌تر از قبل به مقابله با تهدیدات نرم برود. در این بین حمایت‌های سخت افزاری و نرم افزاری برای به روز رسانی ابزار‌ها و شیوه‌های سنتی برقراری و تامین امنیت در این بعد از همیشه ضروری‌تر به نظر می‌رسد.