۱۰ نکته‌ای که درباره نشست تهران باید بدانید

 

به نقل از بصیرت ؛ اجلاس سه جانبه تهران که روز جمعه با حضور ولادیمیر پوتین و رجب طیب اردوغان روسای جمهور روسیه و ترکیه به میزبانی حجت الاسلام روحانی رئیس جمهور ایران برگزار شد، سومین نشست این سه رئیس جمهور با محوریت بحران سوریه پس از اجلاس آنکارا و آستانه بود. ۱۰ نکته کلیدی و مهم این نشست از این قرار است؛

۱- زمان برگزاری این اجلاس به دو دلیل از حساسیت خاصی برخوردار بود. نخست آنکه جنگ سویه به نقطه عطف خود رسیده و تحرکات طرف‌های مختلف برای تثبیت جایگاه خود با هدف کسب امتیاز در پایان بازی افزایش یافته است. نکته دوم آنکه هر سه کشور اکنون با آمریکا به نحوی و در سطحی در تخاصم هستند.

۲- اگر چه ترکیه موضعی متفاوت با ایران و روسیه در قبال بحران سوریه دارد و بخشی از تروریست‌های سوری تحت حمایت آنکارا هستند، اما رخداد‌های یک سال گذشته در میدان جنگ و تنش دیپلماتیک میان آمریکا و ترکیه، مواضع آنکارا را تاحدی به تهران و مسکو متمایل کرده است.

۳- ترکیه و آمریکا فعلاً در یک نقطه اشتراک نظر دارند و آن نظر منفی درباره آغاز نبرد ادلب است. موضوعی که اردوغان سعی داشت تحت عنوان آتش بس در توافق اجلاس تهران بگنجاند، اما با مخالفت صریح و همراه با طعنه پوتین روبرو شد و روحانی نیز بر آن صحه گذاشت که تروریست‌ها در ادلب برای جلوگیری از جنگ تنها یک راه پیش رو دارند و آن کنار گذاشتن اسلحه و تسلیم است.

۴- آمریکا و ترکیه برای اخلال در عملیات ادلب به دغدغه‌های ظاهراً انسانی متوسل شده و مدعی هستند این عملیات باعث آوارگی و تلفات تعداد زیادی از غیرنظامیان می‌شود. ایران و روسیه به ترکیه قبولاندند که گریزی از عملیات ادلب نیست و تا زمانی که شورشیان در آنجا هستند، صلح و آرامشی وجود نخواهد داشت و به قول آقای روحانی ما برای صلح می‌جنگیم.

۵- هماهنگی میان سه کشور ایران، روسیه و ترکیه و همینطور سوریه می‌تواند تلفات غیرنظامی عملیات ادلب را به کمترین میزان ممکن برساند. تروریست‌های ادلب از گروه‌های مختلف، متعدد و حتی متضادی تشکیل شده اند، اما اغلب آن‌ها با آنکارا ارتباط دارند. ترکیه می‌تواند پیام بر زمین گذاشتن سلاح را از اجلاس تهران به گروه‌های زیر چتر حمایت خود منتقل سازد.

۶- تاکید سه کشور حاضر در اجلاس تهران بر حفظ تمامیت ارضی سوریه، پاسخ منفی به رویای برخی بازیگران این بحران برای تجزیه و تغییر مرز‌های این کشور بود. مخاطب اصلی این پیام آمریکا و رژیم صهیونیستی بودند. ترکیه که خود زمانی چنین رویایی در سر داشتف با قبول واقعیت‌های روی زمین، پذیرفته است که چاره جز تن دادن به ادامه حکومت مرکزی بشار اسد ندارد.

۷- تا کنون آمریکا محور تمام فرآیند‌های سیاسی جهانی برای حل بحران‌ها بوده است. حل بحران سوریه بدون حضور آمریکا پای میز مذاکرات، می‌تواند آغازگر روند جدیدی در صحنه بین الملل باشد که سلطه و هژمونی واشنگتن را به چالش خواهد کشید.

۸- آمریکا و بخصوص رژیم صهیونیستی در ماه‌های اخیر تحرکات سیاسی گسترده و برخی اقدامات نظامی ایذایی را برای بیرون راندن ایران از سوریه آغاز کرده اند. رایزنی و فشار بر مسکو در این زمینه یکی از اصلی‌ترین تاکتیک‌ها برای دستیابی به هدف مذکور است. نشست تهران نشان داد تحریکات دیپلماتیک و رسانه‌ای تل آویو برای اختلاف افکنی میان روسیه و تهران، موفق نبوده است.

۹- تهران، مسکو و آنکارا اکنون یک دشمن مشترک دارند و آن وزارت خزانه داری آمریکاست که با اعمال تحریم‌های تجاری و مالی، به اقتصاد هر سه کشور حمله کرده است. این دشمن مشترک می‌تواند زمینه همگرایی و همکاری اقتصادی بیشتر سه کشور را فراهم کند. همکاری موفق سه کشور در مورد مبارزه با تروریسم می‌تواند به بستر و الگویی برای ایجاد بلوکی اقتصادی علیه تقابل اقتصادی آمریکا تبدیل شود.

۱۰- یکی از اصلی‌ترین ابزار‌های وزارت خزانه داری آمریکا برای اعمال تحریم علیه این سه کشور، دلار است. روحانی، پوتین و اردوغان در رایزنی‌های خود بر تسریع و گسترش تجارت با حذف دلار تاکید کردند. اتحاد سه کشور ایران، روسیه و ترکیه علیه دلار، خبر خوبی برای وزارت خزانه داری آمریکا نیست.