تکرار جنایت منافقین؛ ورود مسلحانه اغتشاش‌گران برای انتقام از مردم/ تکلیف نهادهای امنیتی و انتظامی چیست؟

30 خرداد 1360 مرز بین دو سوی تاریخ در تقویم انقلاب است؛ روزی که گروهک منافقین با ورود علنی و آشکار به فاز مسلحانه و راه‌اندازی میلیشیای سازمان مجاهدین خلق در کف خیابان‌ها، با نیروهای کمیته و سپاه و شهربانی درگیر شدند. 

تصور آن روز سازمانی‌ها این بود که بعد از ایجاد اغتشاش و آشوب، مردم به یاری آنها خواهند آمد و کار نظام یکسره خواهد شد؛ این تصور البته نتیجه عکس داد و مردم و حتی خانواده‌های شورشیان آنها را تحویل داده و با نیروهای انتظامی در کشف خانه‌های تیمی همکاری می‌کردند. بعد از نتیجه نگرفتن از طرح ایجاد اغتشاش و ترور رئوس کشور در انفجار دفتر حزب جمهوری اسلامی در 7 تیر و یا انفجار نخست‌وزیری در 8 شهریور، به فکر انتقام از مردم افتادند و اصطلاحا طرح قطع سرانگشتان نظام را مطرح کردند؛ به این شکل که هرکس کوچک‌ترین وابستگی به انقلاب اسلامی داشته باشد، مثل روحانیون، افرادی که ریش داشتند! و  یا در مغازه‌هایشان قاب عکسی از امام و شهدا آویزان کرده بودند را هدف تیرباران و یا پرتاب نارنجک قرار می‌دادند.

این طرح تروریستی حتی شامل اعضای خانواده نظامی‌ها و یا افراد معمولی که در یک مغازه یا مسجد حضور داشتند، می‌شد و 12 هزار شهید از میان 17 هزار شهید ترور در کشور، ماحصل این برنامه منافقین در سالهایی است که کشور در حال جنگ با دشمن خارجی بود و همزمان می‌باید در داخل با منافقین نیز مقابله می‌کرد. 

اتفاقی دو هفته گذشته در کرج شاهد آن بودیم و شب  گذشته(25 آبان) در حمله تروریستی در ایذه و اصفهان به اوج خود رسید و مردم هدف شلیک گلوله قرار گرفتند، ورود دشمنان به فاز تروریستی و مسلحانه است.

بعد از نتیجه نگرفتن از اغتشاشات و همچنین عدم همراهی مردم در فراخوان گسترده برای اعتصاب در روزهای 24 تا 26 آبان، دشمن انتقام را متمرکز بر مردم کرده است؛ در این فاز جدید، شاهد به اجرا گذاشته شدن طرح‌هایی هستیم که منافقین در سالهای گذشته روی آن مانور می‌دادند؛ اصطلاحاتی همچون کانون‌های شورشی که منافقین از آن سخن می‌گفتند امروز بیش از پیش در کشور نمایان شده است و یا کمیته جوانان محلات که از روزهای ابتدایی اغتشاشات فراخوان می‌داد و تحریک به آشوب می‌کرد برای آشنایان به تاریخچه گروه‌های تروریستی یک نام‌گذاری انحرافی برای عدم نمایش ماهیت آشوبگران و تروریست‌هاست. 

در این شرایط که آتش این اغتشاشات در حال افتادن به دامان مردم کوچه و بازار است وظیفه همه دستگاه‌های انتظامی و امنیتی این است که با اعلام پایان مماشات و به صحنه آمدن همه‌جانبه از دامنه‌دار شدن فعالیت‌های تروریستی گروهک‌های معاند و تجزیه‌طلب جلوگیری کنند.