تحریم ها به عنوان ابزاری برای اعمال فشار و تحمیل خواسته های غیر منطقی، غیر قانونی و نامشروعِ قدرت های سلطه گر و کشورهای هم پیمان آن بر علیه ملت ایران همواره مورد استفاده قرار گرفته است. اما با کم اثر شدن حربه تحریم به صورت عملی هرگاه دشمنان نظام اسلامی به علت ناکامی در عملی کردن توطئه های خود از دست ملت ایران عصبانی می شوند برای فروکش کردن عصبانیتشان دست به تحریم تعدادی از شخصیت های حقیقی و حقوقی کشور ایران می زنند.
در بررسی سابقه بکار گیری ابزار تحریم در راهبرد تقابل بین نظام سلطه و جمهوری اسلامی ایران طی 43 سال گذشته، متوجه می شویم از این ابزار بطور مکرر، متعدد و متنوع برعلیه ملت ایران استفاده شده است. اگرچه نظام سلطه به گفته بانیان آن حتی شدیدترین، پیچیده ترین، سخت ترین و بی سابقه ترین تحریم ها را برعلیه ایران عملیاتی کرده اند اما امروزه تحریم ها بیشتر از آنکه تأثیر عملی داشته باشد برای بهره سیاسی، روانی و عمدتاً برای اعلام و اعلان عصبانیت و ناراحتی خود از دست ملت ایران از آن استفاده می شود.این بیان شهید بهشتی که :« به آمریکا بگویید از دست ما عصبانی باش و از این عصبانیت بمیر.» ریشه قرآنی داشته و ترجمان آیه 119 سور ه آل عمران « ... قُلْ مُوتُوا بِغَيْظِكُمْ ... . » و امروز پاسخی قاطع به اینگونه رفتار دشمنان است.
اتحادیه اروپا اخیراً با حمایت رسمی از اغتشاشگران و آشوب طلبان در ایران و به بهانه نگرانی از وضعیت حقوق بشر!! یازده نفر و چهار سازمان را در فهرست تحریم ها قرار داد و به زعم باطل خود آنان را مشمول ممنوعیت روادید اتحادیه اروپا و مسدود شدن دارایی آنان کرده است. سردار اشتری فرماندهی انتظامی جمهوری اسلامی ، سید علیرضا ادیانی رئیس سازمان عقیدتی سیاسی نیروی انتظامی ، سردار رحیمی فرمانده انتظامی تهران بزرگ، فرمانده پلیس امنیت اخلاقی نیروی انتظامی و همچنین تهران بزرگ، فرمانده انتظامی استان کردستان ، سقز، بوکان ، دیواندره و بابل برخی افراد در این فهرست هستند. طبق بیانیه اتحادیه اروپا، با احتساب تحریمهای جدید، تحریمهای حقوق بشری بروکسل علیه ایران اکنون در مجموع شامل ۹۷ فرد و هشت نهاد میشود. در رابطه با علل اعمال تحریم های جدید چند نکته قابل توجه می باشد.
نتیجه اینکه داغی که نیروهای انتظامی ونظامی، اطلاعاتی و امنیتی و سازمان ها و نهادهای وابسته با همراهی ملت بصیر، شجاع و ولایت مدار ایران اسلامی با خنثی سازی توطئه اخیر بر دل سیاه دشمنان داخلی و خارجی خود گذاشتند آنقدر درد آور بوده که آنان را وادار به استفاد از تنها ابزار بی خاصیت و نخ نمای در اختیار بکنند تا اندکی از درد نا علاج خود را التیام بخشند.
ارسال نظرات