برخی افراد یا در محیط کوچک خانه و یا در کوچه و خیابان، سگهای کوچک و به قول معروف «تزئینی» یا سگهای بزرگ را نگهداری میکنند و میچرخانند و این مسئله حالا به یک دغدغه برای عموم مردم و خانوادهها تبدیل شده است. در سالهای اخیر، بارها و بارها گزارشهای تلخ و تکاندهندهای از حمله سگهای بدون صاحب و ولگرد یا حتی سگهایی که صاحب آن قلادهاش را رها کرده، در رسانهها منتشر شده است. «حمله مرگبار یک سگ قلادهدار به یک دختربچه در لواسان» و ناتوانی صاحبش در کنترل حیوان، «حمله سگ خانگی به یک زن باردار در اصفهان و زایمان زودرس و پرخطر این خانم» و نیز «قتل یک جوان بیست و چند ساله توسط صاحب یک سگ در اصفهان که برای حفاظت از خواهرزادهاش به سمت سگ رها شده، سنگ پرتاب کرده بود»، فقط نمونههایی از خبرهای تکاندهنده سه سال اخیر در خصوص خطرات و معضلات ناشی از این رفتار ضداجتماعی بوده است.
این مسئله حالا روز به روز تشدید میشود و چارهای نیست، جز اینکه برای حل آن تدبیر اساسی و اقدام جدی شود.
چندی قبل، شادی مالکی معاون امور مناطق سازمان مدیریت پسماند شهرداری تهران اعلام کرد: «بر اساس آخرین برآوردها، تخمین زده میشود که بین 5 تا 6 هزار سگ بدون صاحب در شهر تهران داشته باشیم، اما تعداد سگهای بدون صاحب در استان تهران بیش از 400 هزار قلاده است». وی در پاسخ به سوالی درباره اینکه این سگها مبتلا به چه بیماریهایی هستند، گفته است: «به صورت کلی، حیوانات بدون صاحب که تحت تیمار فرد خاصی قرار نمیگیرند، مبتلا به بیماریهایی نظیر انگلهای داخلی و خارجی، قارچهای پوستی و ... هستند».
از سوی دیگر، محمدرضا میرادی رئیس بیمارستان خاتم الانبیا(ص) زاهدان اعلام کرده است: «در سال گذشته، ۴۸۰ نفر و از ابتدای امسال تاکنون ۱۳۵ نفر بر اثر حیوانگزیدگی به این بیمارستان مراجعه و مراحل درمان را طی کردهاند».
اینها فقط نمونههایی از خطرات و آسیبهای روانی بروز این سبک رفتاری غلط در بین عدهای از افراد است که سلامت و بهداشت جسمی و روانی عموم شهروندان را تهدید میکند.
درباره اینکه ریشه روانی روی آوردن به سگگردانی چیست، بحثهای مختلفی مطرح میشود؛ به طور کلی، خلأهای روحی و عاطفی عدهای از افراد و یا بیتوجهی به هنجارهای عمومی و نظم اجتماعی، باعث میشود تا عدهای تصور کنند حق دارند سگ خود را در محیط عمومی و در کنار مردم جولان بدهند و آرامش آنها را تهدید کنند! این در حالی است که حتی در کشورهای غربی هم که این رفتار به ظاهر عادی تلقی می شود، ضوابط سختگیرانه و محکمی برای نگهداری از حیوان در محیط آپارتمان یا خیابان و پارک تعریف شده، تا جایی که حتی در صورت بیتوجهی به ادرار و مدفوع کردن سگ در خیابان، جریمه سنگینی برای صاحب آن در نظر گرفته میشود.
اردشیر مطهری عضو کمیسیون اجتماعی مجلس در این باره میگوید: «در جوامع غربی به دلیل اینکه نهاد خانواده آسیب دیده است و افراد تنها میمانند، برای جبران تنهایی خود رو به نگهداری حیوانات مخصوصا سگ میآورند، اما در کشور ما ساختار فرهنگی و اجتماعی جامعه فرق میکند؛ لذا رواج پدیده سگگردانی به هیچ عنوان عادی نیست که عدهای آن را به عنوان یک تفریح لاکچری و عجیب و غریب دنبال میکنند».
بخاطر آثار ناگوار جسمی و روحی حمله سگ به افراد است که حالا کشورهای مختلف رو به تدوین و اجرای مقررات منسجم در این زمینه آوردهاند.
اخیرا سردار حسین رحیمی فرمانده انتظامی تهران بزرگ اعلام کرد: «برخی با سگها به پارک وارد میشوند و رعایت نیز نمیکنند، به خصوص درباره سگهای بسیار بزرگ که حتی دیدن آن برای برخی رعبآور است. رسیدگی به این موضوع نیز در دستور کار قرار گرفته است که اعلام میکنیم ورود همه اینها به پارک ممنوع است».
فرمانده انتظامی پایتخت این را هم مورد تاکید قرار داد که «این اقدامات، از نظر ما جرم محسوب میشود و جرم مشهود است و برخورد قانونی با این ها صورت خواهد گرفت».
ارسال نظرات