- ازدواج سفید و سرنوشت سیاه!
- قهرمانان ملی را به تاریخ نسپاریم!
- سناریوهای مختلف بنزینی پیش روی دولت/ برای مدیریت مصرف سوخت چه باید کرد؟
- دولت تصمیم به اعمال خاموشی گرفت/ آغاز قطع منظم برق از فردا
- شاخص شماره ۵۲/ شریک جرم
- سهگونه کنش؛ سازش،جنگ و مقاومت
- کتاب «پاییز آمد» توسعهدهنده فرهنگ ایثار و دفاع مقدس است
- نگین درخشان ری
- پلیس و امنیت اقتصادی پایدار
- نگاهی بر دستاوردهای عملیات وعده صادق ۲
- چرا ترور رهبران جنبشهای مقاومت موجب فروپاشی آن‌ها نمیشود؟
- جوانهای ورزشکار موجب سربلندی ایران هستند/ ملت را شاد کردید، از همه شما صمیمانه تشکر میکنم
- ماهوارهبر «قائم-۱۰۵» و ماهواره «نور-۴» تا سال آینده پرتاب می‌شود +فیلم
- صالح قاسمی: سازمان برنامه و بودجه پاشنه آشیل موفقیت قانون جوانی جمعیت است
- سپاه ۷۳ مجتمع آبرسانی برای ۳۵۰۰ روستا میسازد
شنبه ؛ 03 آذر 1403 وحشت صهیونیست‌ها از قدرت دریایی ایران
کشتی‌های جنگی ایران چگونه اسرائیل را نقره داغ کردند؟
حضور شناور‌های ایرانی در دریای سرخ که با هدف توسعه و ارتقای عملیات در بخش دریایی انجام می‌شود، وحشت صهیونیست‌ها را در پی داشته است و مقامات این رژیم باز هم به یاوه‌گویی علیه ایران پرداخته و مدعی شدند که این اقدامات تهدیدی مستقیم برای تجارت، انرژی و اقتصاد جهانی به شمار می‌آید تا با این لفاظی‌ها جهان را علیه ایران بشورانند.
درحالی که رژیم صهیونیستی به هر حربه‌ای متوسل می‌شود تا از نزدیک شدن ایران به سرزمین‌های اشغالی جلوگیری کند، اما این تحرکات هیچ نتیجه‌ای نداشته است و نفوذ ایران در چارچوب توسعه قدرت راهبردی فراسرزمینی در حال افزایش است. مقامات اسرائیل اخیرا با استناد به تصاویر ماهواره‌ای گفته‌اند که چهار کشتی نظامی ایران در دریای سرخ در هفته‌های اخیر به گشت زنی پرداخته‌اند. همین تصاویر کافی بود تا ترس و وحشت سراسر وجود صهیونیست‌ها را فرا بگیرد تا جایی که بنی گانتز، وزیر جنگ این رژیم ادعا کرد که حضور نیروهای نظامی ایران در دریای سرخ، موضوعی بسیار مهم در یک دهه گذشته به شمار می‌آید و این تهدیدی مستقیم برای تجارت، انرژی و اقتصاد جهانی به شمار می‌آید. گانتز مثل همیشه تلاش کرد تا این اقدام ایران را که یک برنامه مرسوم از سوی کشورهاست تهدیدی برای جامعه جهانی معرفی کند و ادعا کرد که اسرائیل در راستای دفاع از شهروندان و منافع خود عمل خواهد کرد و آماده همکاری با شرکا برای ایجاد ثبات و موفقیت در منطقه است.
حضور ایران در دریای سرخ اگر چه بر اساس دکترین امنیت ملی و فعالیت‌های دفاعی در آب‌های فراسرزمینی است و سالهاست که این اقدامات را برای مقابله با تهدیدات خارجی و دفاع از منافع ملی انجام می‌دهد، اما باتوجه به تشدید تنش‌ها بین تهران و تل‌آویو، صهیونیست‌ها از این مسئله احساس خطر کرده و نزدیک شدن کشتی‌های جنگی ایران در این منطقه را تهدیدی جدی برای خود قلمداد می‌کنند.
باتوجه به اینکه اسرائیل از طرف مرز‌های زمینی بین کشور‌های مصر، اردن و سوریه محصور شده است و تنها راه ارتباطش با جهان خارج از طریق دریا انجام می‌شود لذا صهیونیست‌ها حضور دشمن درجه یک خود در دریای سرخ در جنوب سرزمین‌های اشغالی را خطرناک توصیف می‌کنند. دیوید بن گوریون، اولین نخست وزیر اسرائیل در سال ۱۹۴۹ درباره مقاصد این رژیم برای سیطره بر دریای سرخ گفته بود: «ما از خشکی، در محاصره هستیم. دریا، تنها راه عبور و مرور ما با جهان و دسترسی به قاره‌هاست». با توجه به این اظهارات، می‌توان گفت که امنیت دریا‌ها شاهرگ حیاتی برای اقتصاد اسرائیل به شمار می‌رود که تمام تجارتش از طریق دریا انجام می‌شود.
دریای سرخ دارای اهمیت استراتژیک زیادی به دلیل میزبانی از مسیر‌های اصلی حمل و نقل جهانی از جمله کانال سوئز و تنگه باب‌المندب است. تقریبا تمام واردات اسرائیل از طریق دریا انجام می‌شود و دریای سرخ و دریای مدیترانه تنها مسیر‌های اسرائیل برای تجارت با جهان خارج هستند. تجارت از طریق مدیترانه تنها برای صادرات کالا به اروپا انجام می‌شود و این رژیم بخشی از صادرات خود را از طریق دریای سرخ انجام می‌دهد و اگر امنیت کشتی‌های صهیونیستی در این منطقه به خطر بیفتد برای انتقال کالا‌ها از مسیر مدیترانه با مشکلات جدی مواجه خواهد شد. زیرا برای انتقال کالا‌ها به کشور‌های آسیایی و اقیانوسیه مجبور است تا قاره آفریقا را دور بزند و مجبور است هزینه زیادی را از نظر زمانی و مکانی بپردازد.
با این اوصاف، امنیت در دریای سرخ برای اسرائیل بسیار مهم است و حضور ایران می‌تواند به کابوسی برای مقامات تل‌آویو تبدیل شود. تردد کشتی‌های ایرانی در دریای سرخ در زمانی که سطح تنش‌ها بین تل‌آویو و تهران به بالاترین سطح خود رسیده است و مقامات ایرانی بار‌ها هشدار داده‌اند که انتقام ترور فرماندهانشان را خواهند گرفت، بیش از پیش ابعاد ماجرا برای صهیونیست‌ها خطرناک می‌شود. اسرائیل نگران است که ایران به عنوان بخشی از پروژه انتقام، کشتی‌های تجاری اسرائیل را مورد هدف قرار دهد و این مسئله سبب می‌شود تا تجار صهیونیستی از ترس واکنش‌های ایران، نتوانند کالاهای خود را از طریق دریای سرخ به سایر مناطق صادر کنند.
اسرائیل در سال‌های اخیر و پس از عادی سازی روابط با شیخ نشین‌های عربی حاشیه خلیج فارس تلاش کرده تا حضور خود در دریای سرخ را تقویت کند. از سوی دیگر یمن در بخش جنوبی دریای سرخ و در کنار تنگه باب‌المندب واقع شده و بعد از جنگ عربستان و متحدانش علیه انصارالله، حساسیت نظامی و سیاسی این آب‌ها بیشتر شده است؛ لذا حضور کشتی‌های ایرانی می‌تواند در پیوند‌های عبری-عربی خلل ایجاد کند و مقامات تل‌آویو از این مسئله نگران هستند. باتوجه به تسلط انصارالله یمن بر تنگه باب‌المندب، از نگاه صهیونیست‌ها این مسئله به معنای افزایش قدرت ایران در دریای سرخ به شمار می‌رود و می‌تواند تهدیدات فزاینده‌ای را متوجه امنیت اسرائیل کند.
رژیم صهیونیستی در راستای عادی سازی روابط با اعراب، تلاش می‌کند تا موقعیت ژئوپلیتیک خود در خاورمیانه و روابط با کشور‌های خلیج فارس را تقویت کند و امنیت دریای سرخ و باب‌المندب در این میان نقش مهمی دارند. اسرائیلی‌ها که تا چندی پیش با هیچ کشور اسلامی تعاملی نداشتند همیشه از سیطره کشور‌های عربی بر تنگه‌های دریایی و اعمال محدودیت آن‌ها بر حرکت دریایی اسرائیلی نگران بودند و بنابراین با اقداماتی که در دهه‌های اخیر انجام داده است توانسته بخشی از کالاهای خود را از مسیر دریای سرخ انتقال دهد. اسرائیل برای تضمین امنیت رفت و آمد کشتی‌های خود در دریای سرخ به ویژه تنگه باب‌المندب، پایگاه‌های هوایی را در نزدیکی این تنگه استراتژیک راه اندازی کرده است.
بر اساس گزارش اداره مرکزی آمار اسرائیل، ارزش تجارت دریایی رژیم صهیونیستی با آسیا و اقیانوسیه در سال ۲۰۱۷، حدود ۱۵ میلیارد دلار بود که بخش اعظم آن صادرات از سوی اسرائیل بوده است و این ارقام نشان می‌دهد دریای سرخ شاهراه ترانزیتی برای صهیونیست‌ها به شمار می‌رود. کل تجارت کالای اسرائیل در سال ۲۰۱۷ بالغ بر ۱۳۰ میلیارد دلار بوده که سهم واردات، ۶۹ و سهم صادرات، ۶۱ میلیارد دلار بوده است. بر این اساس، ۱۸ درصد از کل واردات و ۵ درصد از کل صادرات اسرائیل به تنگه باب المندب وابسته است. اهمیت باب المندب را به خوبی می‌توان در اظهارات مقامات تل‌آویو مشاهده کرد، بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر سابق اسرائیل در سال ۱۳۹۷ در سخنانی ادعا کرده بود که اگر ایران اقدام به بستن تنگه باب‌المندب کند، اسرائیل به ائتلافی بین‌المللی علیه ایران خواهد پیوست. از آنجا که باب المندب ورودی دریای سرخ به اقیانوس هند به شمار می‌رود اهمیت ویژه‌ای برای تل‌آویو دارد و حضور قدرتمند ایران و انصارالله در باب المندب، می‌تواند مشکلات زیادی را برای کشتی‌های اسرائیلی که از این تنگه عبور می‌کنند ایجاد کند.
درشرایطی که رژیم صهیونیستی تلاش می‌کند با کمک اعراب ائتلاف ضد ایرانی تشکیل داده و به خیال خود حلقه محاصره علیه ایران و محور مقامت را تنگتر کند، اما ایران با حضور قدرتمند خود بیخ گوش اسرائیل در دریای سرخ این پیام را به سران صهیونیستی می‌دهد که از نزدیک تحرکاتشان را زیر نظر دارد و اگر دست از پا خطا کند، عاقبت سنگینی در انتظار این رژیم خواهد بود.
حضور ایران در دریای سرخ اگر چه بر اساس دکترین امنیت ملی و فعالیت‌های دفاعی در آب‌های فراسرزمینی است و سالهاست که این اقدامات را برای مقابله با تهدیدات خارجی و دفاع از منافع ملی انجام می‌دهد، اما باتوجه به تشدید تنش‌ها بین تهران و تل‌آویو، صهیونیست‌ها از این مسئله احساس خطر کرده و نزدیک شدن کشتی‌های جنگی ایران در این منطقه را تهدیدی جدی برای خود قلمداد می‌کنند.
باتوجه به اینکه اسرائیل از طرف مرز‌های زمینی بین کشور‌های مصر، اردن و سوریه محصور شده است و تنها راه ارتباطش با جهان خارج از طریق دریا انجام می‌شود لذا صهیونیست‌ها حضور دشمن درجه یک خود در دریای سرخ در جنوب سرزمین‌های اشغالی را خطرناک توصیف می‌کنند. دیوید بن گوریون، اولین نخست وزیر اسرائیل در سال ۱۹۴۹ درباره مقاصد این رژیم برای سیطره بر دریای سرخ گفته بود: «ما از خشکی، در محاصره هستیم. دریا، تنها راه عبور و مرور ما با جهان و دسترسی به قاره‌هاست». با توجه به این اظهارات، می‌توان گفت که امنیت دریا‌ها شاهرگ حیاتی برای اقتصاد اسرائیل به شمار می‌رود که تمام تجارتش از طریق دریا انجام می‌شود.
دریای سرخ دارای اهمیت استراتژیک زیادی به دلیل میزبانی از مسیر‌های اصلی حمل و نقل جهانی از جمله کانال سوئز و تنگه باب‌المندب است. تقریبا تمام واردات اسرائیل از طریق دریا انجام می‌شود و دریای سرخ و دریای مدیترانه تنها مسیر‌های اسرائیل برای تجارت با جهان خارج هستند. تجارت از طریق مدیترانه تنها برای صادرات کالا به اروپا انجام می‌شود و این رژیم بخشی از صادرات خود را از طریق دریای سرخ انجام می‌دهد و اگر امنیت کشتی‌های صهیونیستی در این منطقه به خطر بیفتد برای انتقال کالا‌ها از مسیر مدیترانه با مشکلات جدی مواجه خواهد شد. زیرا برای انتقال کالا‌ها به کشور‌های آسیایی و اقیانوسیه مجبور است تا قاره آفریقا را دور بزند و مجبور است هزینه زیادی را از نظر زمانی و مکانی بپردازد.
با این اوصاف، امنیت در دریای سرخ برای اسرائیل بسیار مهم است و حضور ایران می‌تواند به کابوسی برای مقامات تل‌آویو تبدیل شود. تردد کشتی‌های ایرانی در دریای سرخ در زمانی که سطح تنش‌ها بین تل‌آویو و تهران به بالاترین سطح خود رسیده است و مقامات ایرانی بار‌ها هشدار داده‌اند که انتقام ترور فرماندهانشان را خواهند گرفت، بیش از پیش ابعاد ماجرا برای صهیونیست‌ها خطرناک می‌شود. اسرائیل نگران است که ایران به عنوان بخشی از پروژه انتقام، کشتی‌های تجاری اسرائیل را مورد هدف قرار دهد و این مسئله سبب می‌شود تا تجار صهیونیستی از ترس واکنش‌های ایران، نتوانند کالاهای خود را از طریق دریای سرخ به سایر مناطق صادر کنند.
اسرائیل در سال‌های اخیر و پس از عادی سازی روابط با شیخ نشین‌های عربی حاشیه خلیج فارس تلاش کرده تا حضور خود در دریای سرخ را تقویت کند. از سوی دیگر یمن در بخش جنوبی دریای سرخ و در کنار تنگه باب‌المندب واقع شده و بعد از جنگ عربستان و متحدانش علیه انصارالله، حساسیت نظامی و سیاسی این آب‌ها بیشتر شده است؛ لذا حضور کشتی‌های ایرانی می‌تواند در پیوند‌های عبری-عربی خلل ایجاد کند و مقامات تل‌آویو از این مسئله نگران هستند. باتوجه به تسلط انصارالله یمن بر تنگه باب‌المندب، از نگاه صهیونیست‌ها این مسئله به معنای افزایش قدرت ایران در دریای سرخ به شمار می‌رود و می‌تواند تهدیدات فزاینده‌ای را متوجه امنیت اسرائیل کند.
رژیم صهیونیستی در راستای عادی سازی روابط با اعراب، تلاش می‌کند تا موقعیت ژئوپلیتیک خود در خاورمیانه و روابط با کشور‌های خلیج فارس را تقویت کند و امنیت دریای سرخ و باب‌المندب در این میان نقش مهمی دارند. اسرائیلی‌ها که تا چندی پیش با هیچ کشور اسلامی تعاملی نداشتند همیشه از سیطره کشور‌های عربی بر تنگه‌های دریایی و اعمال محدودیت آن‌ها بر حرکت دریایی اسرائیلی نگران بودند و بنابراین با اقداماتی که در دهه‌های اخیر انجام داده است توانسته بخشی از کالاهای خود را از مسیر دریای سرخ انتقال دهد. اسرائیل برای تضمین امنیت رفت و آمد کشتی‌های خود در دریای سرخ به ویژه تنگه باب‌المندب، پایگاه‌های هوایی را در نزدیکی این تنگه استراتژیک راه اندازی کرده است.
بر اساس گزارش اداره مرکزی آمار اسرائیل، ارزش تجارت دریایی رژیم صهیونیستی با آسیا و اقیانوسیه در سال ۲۰۱۷، حدود ۱۵ میلیارد دلار بود که بخش اعظم آن صادرات از سوی اسرائیل بوده است و این ارقام نشان می‌دهد دریای سرخ شاهراه ترانزیتی برای صهیونیست‌ها به شمار می‌رود. کل تجارت کالای اسرائیل در سال ۲۰۱۷ بالغ بر ۱۳۰ میلیارد دلار بوده که سهم واردات، ۶۹ و سهم صادرات، ۶۱ میلیارد دلار بوده است. بر این اساس، ۱۸ درصد از کل واردات و ۵ درصد از کل صادرات اسرائیل به تنگه باب المندب وابسته است. اهمیت باب المندب را به خوبی می‌توان در اظهارات مقامات تل‌آویو مشاهده کرد، بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر سابق اسرائیل در سال ۱۳۹۷ در سخنانی ادعا کرده بود که اگر ایران اقدام به بستن تنگه باب‌المندب کند، اسرائیل به ائتلافی بین‌المللی علیه ایران خواهد پیوست. از آنجا که باب المندب ورودی دریای سرخ به اقیانوس هند به شمار می‌رود اهمیت ویژه‌ای برای تل‌آویو دارد و حضور قدرتمند ایران و انصارالله در باب المندب، می‌تواند مشکلات زیادی را برای کشتی‌های اسرائیلی که از این تنگه عبور می‌کنند ایجاد کند.
درشرایطی که رژیم صهیونیستی تلاش می‌کند با کمک اعراب ائتلاف ضد ایرانی تشکیل داده و به خیال خود حلقه محاصره علیه ایران و محور مقامت را تنگتر کند، اما ایران با حضور قدرتمند خود بیخ گوش اسرائیل در دریای سرخ این پیام را به سران صهیونیستی می‌دهد که از نزدیک تحرکاتشان را زیر نظر دارد و اگر دست از پا خطا کند، عاقبت سنگینی در انتظار این رژیم خواهد بود.
منبع: الوقت
اشتراک گذاری:
ارسال نظرات