اردوغان در دو راهی انتخاب امارات یا اخوان المسلمین

پایگاه رهنما:

رئیس‌جمهور ترکیه، دو هفته پیش( ۱۴ فوریه )سفر رسمی خود را به ابوظبی، پایتخت امارات متحده عربی انجام داد تا نقطه پایانی بر یک دهه خصومت شدید بین دو طرف باشد و به زعم برخی، دوره‌ای جدید در روابط بین دو کشور آغاز شود. به گفته برخی، این یک سفر تاریخی از سوی اردوغان برای ایجاد یک تغییر اساسی در جبهه‌بندی‌های منطقه ای بود. اردوغان نیز بی‌میل نبود چنین برداشتی از سفرش صورت پذیرد، چنانکه در صفحه توئیترش نوشت: «ما از امنیت و ثبات امارات حمایت می‌کنیم و بین امنیت خود و امنیت منطقه خلیج‌فارس تفاوتی قائل نیستیم.» شکی نیست که این حرف بیشتر یک تعارف سیاسی است تا اینکه او بتواند نقش تعیین‌کننده‌ای در زمینه امنیت خلیج فارس و کشورهای آن داشته باشد.

کمتر از یک سال و نیم به انتخابات آینده ریاست جمهوری ترکیه مانده و اردوغان امیدوار است بتواند در دومین انتخابات ریاست جمهوری بعد از تغییر از نظام پارلمانی به ریاستی نیز پیروز شود این در حالی است که چشم‌انداز‌های موجود برای دستیابی به این هدف مثبت نیستند. چرا او حتی نتوانست با ابطال انتخابات در استانبول و انتخابات مجدد، رأی بزرگ‌ترین شهر را به نفع خود تغییر دهد. بنابراین، اردوغان با این هشدار نمی‌تواند انتظار پیروزی تضمین‌شده‌ای در انتخابات آینده داشته باشد.

• نگاه به جیب اماراتی ها برای نجات اقتصاد

اردوغان همچنین با چالش جدی‌تری نیز دست به گریبان است. نرخ تورم طی هشت ماه گذشته روند صعودی داشته و به بالاترین میزان در ۲۰ سال گذشته رسیده است. آمار‌ها می‌گویند نرخ تورم سالانه در ژانویه به ۶/۴۸ درصد و تورم ماهانه در این ماه به ۱/۱۱ درصد رسید که رقم بسیار بالایی برای اقتصاد است. این جدا از کاهش ۴۴ درصدی ارزش لیر است که به صورت مستقیم بر زندگی مردم ترکیه تأثیر گذاشت و باعث شد تا ارزش درآمد‌های آن‌ها کاهش یابد و در مقابل، هزینه‌های زندگی اعم از کالا، انرژی و خدمات مدام روند افزایشی داشته باشد. اقدامات او برای دستیابی به این هدف از جمله تزریق میزان قابل توجهی از ذخایر بانک مرکزی به بازار، نه تنها نتوانست بحران رشد تورم را کنترل کند، بلکه دولتش را درگیر مشکل جدید کاهش ذخایر ارزی کرد. حالا او نگاهش به جیب اماراتی‌هاست تا با جذب سرمایه‌های آن‌ها بتواند خود را از سقوط اقتصادی و پیامد‌های آن نجات دهد.

منابع خبری از امضای ۱۲ توافقنامه میان ابوظبی و آنکارا در این سفر خبر داده‌اند و اردوغان امیدوار است با فروش تسلیحات مشابه آنچه با کویت درسال  ۲۰۱۷ و عمان درسال  ۲۰۱۹ اتفاق افتاد ، با امارات داشته باشد.

با وجود اینکه به نظر می‌رسد اردوغان در سفر خود به امارات به دنبال فعال کردن همکاری‌های تجاری، اقتصادی و نظامی بود تا به لطف ثروت اماراتی‌ها، خون تازه‌ای به اقتصاد تورم‌زده کشورش تزریق کند، باید توجه داشت برآورده شدن این آرزو‌ها چندان بی‌دردسر نیست. در وهله نخست باید به رقابت نه چندان پنهان بین امارات و قطر اشاره کرد که با وجود توافق صلح‌العلا در سال گذشته، هنوز هم تنش طرفین به خصوص در شبکه‌های اجتماعی مشهود است. ترکیه قبل از این توافق متحد اصلی قطر بود که همچنان سعی می‌کند تا این موقعیت را حفظ کند، اما نزدیکی بیش از حد اردوغان به امارات می‌تواند قطری‌ها را درباره وفاداری اردوغان دچار تردید کند. همچنین نزدیکی او  به اماراتی‌ها باعث تضعیف موقعیت او در میان جریان‌های اخوان المسلمین جهان عرب می‌شود که متحدان اصلی او هستند. دشمنی شدید اماراتی‌ها با این جریان باعث می‌شود اردوغان مجبور شود بین این جریان و جیب اماراتی‌ها یکی را انتخاب کند. شاید اردوغان امید دارد از سرمایه امارات برای نجات اقتصادی خود استفاده کند، اما این آرزو چنان محدودیت و هزینه‌ای دارد که بعید است راه نجات قابل اطمینانی برای دولت او باشد.