حضرت فاطمه زهرا(س) کوثر جاری در جان انسانیت

پایگاه رهنما:

و خداحضرت فاطمه (س) را آفرید از صلب اشرف انبیا، ختم المرسلین حضرت محمد مصطفی و دامن خدیجه کبری و این بی همانند فرزند را خداوند حکیم در قرآن کریم کوثر نامید که «خیر کثیر» است نه تنها برای پیامبر خدا بلکه برای جهانیان، زهرای اطهر در تمام زوایای وجودی، خیر بی منتهاست چه آن جا که برای پدر، ام ابیهاست، چه آن جا که «پاره تن رسول» برای امیرالمومنین تنها «کفو» و همسر بی همتاست، چه آن جا که برترین و بهترین مادر دنیاست نه فقط برای «حسنین» و «زینبین» که برای امت حضرت مصطفی و بلکه برای همه حق مداران جهان، همه وجود صدیقه طاهره، خیر بی انتهاست چه آن جا که دو سید و سرور اهل بهشت و زینب و ام کلثوم را در دامن خود می پروراند، چه آن جا که به صریح کریمه قرآن سه روز افطار خود و فرزندانش را به اسیر و یتیم و مسکین می بخشد و چه آن جا که در جریان دعوت نصارای نجران، تنها بانوی همراه پیامبر در کنار امیرمومنان (ع) و حسن(ع) و حسین(ع) است و چه آن جا که جمع وجود اطهرش در حضور حضرت مصطفی و گردآمدنشان تحت «کساء» با امیرمومنان و «حسنین» به مشیت و اراده الهی می شوند خمسه طیبه و «آل عبا» و «اهل کساء» سیدة النساء العالمین. او که پیامبر عظیم الشأن اسلام عطر بهشت را از وجود مبارکش می بویید و به هنگام ورود پاره تنش از جا برمی خاست و به سویش می شتافت (قام الیها) و برپیشانی و دستانش بوسه می زد. همه جا و در همه حال خیر کثیر بود و هست و خواهد بود چه در خانه کنار پدر، چه در کنار همسر، چه در مسجد و چه در هنگام «خطبه فاطمی» خواندن در دفاع از سنت رسول ا... و امامت و ولایت ووصایت برحق امیرمومنان، چه حتی به گاه ناله «پشت در» آتش زده شده!
وجود منصوره دو عالم هم بهانه آفرینش است و هم برکت و مایه حیات طیبه، هم حلقه وصل «رسالت» و «امامت» است و هم سند بی بدیل حقانیت امامت و ولایت و هم «شفیعه» روز جزا.
این کوثر همیشه جاری در دل تاریخ از ازل تا ابد که به فرموده حضرت ختمی مرتبت رضایتش، رضایت ختم رسل و اندوهگینی و غضبش، اندوهگینی و غضب رسول خاتم است در همه ابعاد وجودی هم خیر بی انتها و هم الگو و اسوه بی همتاست چه در جایگاه فرزندی برای پدر ومادر، چه در مقام همسری برای همسر، چه در جایگاه والای مادری برای فرزندان، چه در جایگاه ایمان و باورمندی و بندگی سراسر خلوص در درگاه حضرت رحمان، چه در هنگامه نماز که «زهره زهرا» و مایه غبطه جمیع فرشتگان و ملائک مقرب درگاه خداوندی است.
چه در مقام هدایت گری و روشنگری و صیانت از سنت نبوی و احیای کتاب خدا و مجاهده مومنانه در مسیر احقاق حق و اثبات حقانیت امامت و ولایت با یادآوری حدیث «دار» و «منزلت» و «ثقلین» و«ضربت علی فی یوم خندق» و... واقعه غدیر خم!
و چه آن گاه که بزرگ بانوی جهان، دخت گرامی و پاره تن پیامبر آخرالزمان به خاطر ناهمراهی مردمان، شبانه و غریبانه در کوچه های مدینه بر در خانه های انصار و مهاجر «دق الباب» بیدار باش و هوشیاری و طلب یاری می کرد و لبیک نمی شنید! وصف زهرای اطهر سینه ای به فراخی سینه پیامبر(ص) و امیرمومنان(ع) و ائمه معصومین (ع) و علمی به گستردگی اقیانوس می خواهد که مختص خود این حضرات است.
پس این کمترین بدین بسنده می کند و تنها از تاریخ و محضر اهل علم و باور و انصاف سوال می‌کند که چگونه می شود شفیعه روز جزا، پاره تن رسول خدا، کوثر قرآن، تنها بانوی اهل کساء و یگانه خانم همراه پیامبر در جریان مباهله، او که رضایتش رضایت رسول خدا و اندوه و غضبش، اندوه و غضب رسول خداست، همسر امیر مومنان، مادر دو سید و سرور جوانان بهشت و زینبین، او که اولین بانو و اولین کسی است که پس از پیامبر (ص) وارد بهشت می شود، این زهرای مرضیه که پیامبر(ص) «ام ابیها» می‌خواندش و بارها فرمود «فداها ابوها» چرا وفات سریع خویش را از خداوند مسئلت می کرد و چرا مظلومانه به امیرمومنان علی بن ابیطالب وصیت کرد که علی جان مرا شبانه غسل بده، شبانه کفن کن و شبانه به خاک بسپار و...
اللهم صل علی فاطمة و ابیها و بعلها و بنیها و سرالمستودع فیها به عدد ما احاط به علمک.