سیزدهم رجب، سالروز ولادت مردی است که نامش با یاد خدا، ولادتش در خانه خدا و شهادتش نیز در ماه خدا بوده است.

بیستمین روز از ماه جمادی‌الثانی، مزین به نام بانوی بزرگواری است که طبق حدیث قدسی، بهانه خلقت است و خداوند سبحان، افلاک و نبی خاتم (ص) و علی مرتضی (ع) را به خاطر وجود نورانی او آفریده است؛ آنجا که خطاب به پیامبرش فرمود: «اگر تو نبودی، افلاک را نمی‌آفریدم و اگر علی نبود، تو را خلق نمی‌کردم و اگر فاطمه نبود، هردویتان ر. ا. نمی‌آفریدم». پس از ایام عزای فاطمی، بیستم جمادی‌الثانی (۲۶ بهمن در تقویم شمسی امسال) نویدبخش میلاد باسعادت دختر گرامی نبی خاتم، حضرت صدیقه طاهره زهرای مرضیه (س) است که با تولدش، نوید «کوثر» یا همان «خیر کثیر» به پیامبر رحمت و مهربانی داده شد و خداوند، به‌واسطه وجود پربرکت این بانوی مکرم، نسل نبوت و امامت را تداوم بخشید و در بستر زمان، ادامه داد. به‌گونه‌ای که تا امروز که ۱۴۰۰ سال از صدر اسلام می‌گذرد، هنوز سلسله سادات مورداحترام و تکریم شیعیان قرار دارند.

وقوع اتفاقات پیش‌بینی‌نشده و ناگهانی، در هر جامعه‌ای قابل تصور است. مسئله وقتی سخت و پیچیده می‌شود که عده‌ای از این فرصت استفاده کرده و با ایجاد بلوا و آشوب، امنیت جان و مال و روان مردم را به خطر بیندازند. حالا سؤال این است که سیره عملی پیامبر اسلام (ص) و معصومین (ع) در هنگام مواجهه با این ناامنی‌های روانی و اجتماعی چگونه بوده و با این افراد چطور رفتار می‌کردند؟ دکتر محمدحسین رجبی دوانی استاد برجسته تاریخ اسلام، در گفتگوی اختصاصی با هفته‌نامه «تبیین» دراین‌باره توضیح داده و نمونه‌های جالبی را ذکر کرده است.

امام علی(ع) در روایتی به اثرات منفی چشم‌چرانی و دمسازی با زنان اشاره فرمود.